اکبر صابری
12 شهریورماه  یک چهارم از عمر شوراهای دور چهارم به پایان می رسد. من معتقدم علیرغم گذشت چند دوره از عمر انجمن های شهر و روستا در حکومت پهلوی و چند دوره در جمهوری اسلامی هنوز شوراها به جایگاهی که باید در کشور ما نرسیده اند.
از طرفی شوراها عملکرد قابل قبولی نداشته اند که دولت به آنها اعتماد بیشتری کند و اختیارات بیشتری را تفویض نماید، از طرفی همین نداشتن اختیارات کافی باعث شده است افراد نخبه و اصلح کمتر به عرصه انتخابات شوراها ورود کنند. به نوعی دور تسلسل باطلی دامن گیر شوراها شده که رهایی از آن طرح و برنامه دقیق و کارشناسی شده ای را می طلبد.
به هر ترتیب اینکه در سطح کلان و کلی، شوراها در چه جایگاهی قرار دارند و چالش ها و محدودیت های آن چیست از حوصله این یادداشت خارج است. ولی سالروز آغاز به کار شورای چهارم بهانه ای است تا نگاهی به عملکرد شورای شهر و دیار خود انداخته و برخی نکات را یادآور شویم. ضمن پاس داشت یکسال تلاش و زحمت عزیزان در شوراهای شهر و روستاهای استان؛ طرف خطاب من در ادامه این یاداشت اعضای محترم شورای اسلامی شهر برازجان است.
1. قطعاً شورای اسلامی شهر برازجان نیز مثل شوراهای مناطق دیگر نقاط مثبتی داشته اند که بابت دغدغه ها و وقتی که برای پی گیری مشکلات شهر گذاشته اند از آنها تشکر می گردد. اما دوستان شورایی اجازه دهند در این مقال بیشتر در مورد انتقادات و انتظاراتی که شورای شهر برآورده نکرده است با آنها سخن گفته شود.
2. شاید اولین انتقاد و ایراد جدی که به شورای شهر برازجان وارد است نحوه شکل گیری ائتلاف 4 و 5 نفره است. نفس ائتلاف و تشکیل فراکسیون های مختلف از جمله اکثریت و اقلیت در شوراها بد نیست؛ بلکه در مواردی ضرورت دارد. لیکن نحوه شکل گیری ائتلاف 4 و 5 نفره در شورای شهر برازجان بحث دیگری است که نگارنده تاکنون نتوانسته است مبنایی سیاسی، مذهبی، طایفه ای، برازجانی و غیر برازجانی و.... برای آن بیابد. به نظر می رسد بیشتر ائتلافی بر مبنای برخی منافع صورت گرفته است. در این راستا ائتلاف 5 نفره همه مناصب حساس و مهم شورا را بین خود تقسیم کرده و ائتلاف 4 نفره را عملا از چرخه مدیریت شورا خارج کردند. در مسائل مهم تصمیمات در فراکسیون اکثریت گرفته می شد و در صحن شورا رسمیت می یافت. طی یکسال گذشته ائتلاف 4 نفره کمتر به بازی گرفته شد و عملا شورای شهر برازجان به شورایی 5 نفره تقلیل یافته بود. از افرادی که ادعای تدین و تعهد و خدمتگزاری دارند اتخاذ تصمیماتی که مبنای آن منافع ائتلافی است بعید است و لذا اولین انتظار شکستن این ائتلاف نامیمون و ناصواب است.
3. به نظر نگارنده اگر شورا را به مثابه پیکر و بدن انسان تصور کنیم، رییس شورا مانند مغز آن است، لذا انتخاب رییس شورا خیلی مهم است. شاید فردی بسیار متدین و متعهد و دارای بسیاری صفات حسنه باشد ولی شرایط مدیریت و ریاست را نداشته باشد. به نظر نگارنده عملکرد ریاست شورای شهر برازجان – علیرغم ارادت شخصی که به ایشان دارم- عملکردی در حد و اندازه مدیر شورای شهر یکصد هزار نفری نبود و در مجموع عملکرد بسیار ضعیفی داشتند. رییس، موتور محرکه مجموعه است و ایشان است که باید با مدیریت صحیح ، با برنامه و فعال، شورای شهر را شورایی با برنامه ، پویا و پیگیر اداره نماید. قبول کنیم مردم قاضیان بی غرضی هستند و انتخاب رییس برای سال دوم فعالیت شورا را به دقت رصد می کنند.
4. شورای موفق شورایی است که در ابتدای دوره چهارساله خود سند چشم اندازی را برای توسعه شهر آماده کند و از همان اول دوره مشخص نماید در پایان هر سال از دوره چهار ساله می خواهد به چه اهدافی دست پیدا کند؟ آیا شورای شهر برازجان سند چشم اندازی برای چهار سال فعالیت خود تدوین و منتشر کرده است؟
5. عدم توجه به خواست افکار عمومی نقطه ضعف دیگر شورای شهر برازجان است. متاسفانه خیلی از مجامع شورایی حتی مجلس شورای اسلامی ، نمایندگان محترم پس از انتخاب به نظر شخصی خود عمل می کنند و در مواردی رای آنها نظر موکلانشان نیست. شورای شهر نماینده مردم است و باید مکانیسم هایی را طراحی و به اجرا بگذارد تا بصورت مستمر و یا در موارد خاص از نظر مردم مطلع و مطابق خواست آنان تصمیم گیری نماید. متاسفانه در این خصوص از شورای شهر برازجان اقدامی مشاهده نشده است.
6. نصب تندیس غضنفرالسلطنه  از جمله مواردی است که خواست 90 درصدی مردم برازجان پشت سر آن قرار دارد. محل نصب آن در میدان مرکزی شهر (دژ) خواست 70 تا 75 درصدی مردم شهر بوده است . برای نگارنده جای سئوال است چرا شورای شهر برازجان خواست و انتظار مردم شهرش را در این خصوص آن طور که باید درک نکرده است؟! نگارنده علیرغم اطلاعی که از جزییات تمام مباحث مربوط به نصب تندیس شهید میرزا محمدخان غضنفرالسلطنه دارد نمی تواند تاخیر در براورده شدن خواست مردم را درک نماید؟ چنانچه پاسخ این باشد که میدان ورودی از بوشهر که برای نصب تندیس در نظر گرفته شده هنوز آماده نیست؛ سئوال این است که چرا جایی که باید ماه ها برای آماده سازی آن زمان صرف شود برای نصب تندیس درنظر گرفته شد و چرا شورا به نصب تندیس در محلی که اکثریت قاطع مردم به آن نظر داشته و دارند تمکین نکرده و نمی کند؟
7. ضعف دیگر شورای شهر برازجان ناتوانی و یا سهل انگاری در نام گذاری روزی به نام برازجان است ؛ علیرغم اینکه دو سال پیش اینجانب طرحی مکتوب دال بر ضرورت این مهم به شورای دور سوم برازجان ارایه و در جلسه ای حضوری از ضرورت آن دفاع نمودم و طرح به تصویب رسید ولی تاکنون اقدامی عملی و مطابق با خواست مردم در این زمینه صورت نگرفته است. در حالی که چند شهر کوچکتر از برازجان در همین استان بوشهر نسبت به این مهم اقدام کرده و از برکات و محاسن آن بهره برده اند دومین شهر بزرگ استان بوشهر از تصمیم در این خصوص ناتوان و عاجز مانده است.
8. در حالی که شورای شهر نهادی مدنی است و انتظار می رود از نهادها و تشکل های مردم نهاد حمایت نماید، تشکل خودجوش "کنشگران مدنی برازجان" با 30 عضو فعال، تحصیل کرده و صاحب نظر در این شهر اعلام موجودیت کرد و در ویژه نامه ای ضمیمه هفته نامه اتحاد جنوب  ضمن معرفی اعضای خود، طرح ها و پیشنهادات خود را به شورای شهر ارایه نمود؛ چرا  شورای محترم شهر و به خصوص ریاست شورا، این تشکل را حداقل به عنوان جمعی از شهروندان این شهر به رسمیت نشناخت و از حرکت آنها در احساس مسئولیت نسبت به شهرشان استقبال نکرد؟ فاجعه ناشی از این بی توجهی را فقط آنانی که کمی درد مردم و فعالیت های مدنی دارند می توانند درک نمایند.
9. در سال آخر فعالیت شورای سوم برازجان، وقتی قرار شد بالاخره کمیته ای برای نامگذاری روز برازجان تشکیل شود به این جرم که اکبر صابری و اتحاد جنوب با انتقادهایش شورا را تخریب می کند، (با اینکه طرح روز برازجان را من به شورا ارایه و دفاع کرده بودم تا به تصویب برسد) از انتخاب صابری به عنوان عضو کمیته نامگذاری امتناع نمودند. حال نیز می دانم به جرم انتقادهای امروزم از هر کمیته ای که باید شورای شهر انتخاب نماید اسم اکبر صابری خط خواهد خورد ولی رسالت من در گفتن و انتقاد کردن است؛ به خط خوردن نامم نیز افتخار می کنم. مهم این است که شورای شهر برازجان نصب تندیس غضنفرالسلطنه، تعیین روز برازجان و سایر مطالبات مردم این شهر را به سرانجام برساند حتی اگر درخواست کتبی اکبر صابری برای 20 دقیقه وقت حضور در جلسه علنی شورا و طرح برخی دغدغه ها 8-9 ماه بی پاسخ بماند.                 
10. همه اعضای شورای شهر از آنجا که منتخب مردم هستند قابل احترام هستند و انتقادات نگارنده از جنبه عمومی و کار ضعیف تشکیلاتی در شورای شهر است و قطعاً به لحاظ حقیقی اینجانب برای همه اعضای محترم شورای شهر احترام قایلم. ضمن اینکه امیدوارم دوستان شورایی تحمل پذیرش برخی انتقادات را داشته باشند و در صدد رفع آنها برآیند./ج