اگر می‌خواهید گوارشتان به بهترین شکل ممکن کار کند باید به سلامت آن اهمیت بدهید. اختلالات گوارشی چیزی نیستند که آنها را دست‌کم بگیرید. حتی یک اختلال کوچک در سیستم گوارش می‌تواند منجر به عارضه‌ای به نام دیسبیوز (عدم تعادل گونه‌های میکروبی) شود.

دیسبیوز می‌تواند هر عارضه‌ای ایجاد کند، از اسهال و استفراغ گرفته تا افسردگی و مشکلات حافظه. ضمناً روده‌ها با مصرف مکرر ایبوپروفن در افراد بالای ۵۰ سال نمی‌توانند خوب کار کنند.

مثلاً افرادی که طولانی‌مدت از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی استفاده می‌کنند ممکن است دچار زخم معده شوند. این پدیده در افراد بالای ۵۰ سال، شدیدتر هم خواهد بود. مطالعات نشان داده‌اند وقتی افراد سنین بالا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی استفاده می‌کنند، احتمال ابتلا به زخم معده افزایش خواهد یافت.

شاید این سؤال برایتان مطرح شود که چه اتفاقی برای افراد بالای ۵۰ سالی می‌افتد که نه‌تنها ایبوپروفن مصرف می‌کنند؛ بلکه دوزهای بالاتری از این دارو را استفاده می‌کنند. پاسخ این است: احتمال ابتلای این افراد به زخم معده خیلی بیشتر هم می‌شود و ضمناً احتمالاً دچار مشکلات کلیوی نیز خواهند شد.

افراد بالای ۵۰ سال که نگران مشکلات کلیوی هستند باید در استفاده از ایبوپروفن بسیار محتاط‌تر عمل کنند. طبق اطلاعات به‌دست‌آمده در سال ۲۰۲۰، بیماری‌های کلیوی در افراد بزرگسال، در میان سنین بالای ۵۰ سال شایع‌تر بوده است. هر چند این اطلاعات بیشتر مربوط به افراد بالای ۷۰ سال بوده است؛ اما به طور کلی توصیه شده است افرادی که مشکلات کلیوی دارند باید با احتیاط از ایبوپروفن استفاده کنند.

مطالعهٔ دیگری در سال ۲۰۲۲ به بررسی دقیق‌تر در مورد واکنش‌های کلیوی نسبت به ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی پرداخت و به این نتیجه رسید که افراد سنین بالاتری که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی را مکرراً مصرف می‌کردند بیشتر در معرض مشکلات کلیوی بودند.

قرار نیست بگوییم اگر بالای ۵۰ سال هستید کلاً دور ایبوپروفن را خط بکشید، بلکه لازم است هر بار که می‌خواهید سراغش بروید خوب فکر کنید و با احتیاط تصمیم بگیرید. مطمئناً بهتر است با پزشکتان مشورت کنید و اطلاعات کافی در مورد مصرف انواع داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی داشته باشید. بدین ترتیب کمتر احتمال دارد ایبوپروفن شما را دچار مشکلات گوارشی و کلیوی کند.