اکبر صابری

براساس آمار و مستندات رسمی، ۲۵ درصد از منابع نفت،  ۷۳ درصد از تولیدات گازی و نیز ۹۰ درصد از صادرات نفت کشور به استان بوشهر تخصیص می‌یابد. طبق آمار سال ۱۴۰۲، حدود ۵۰  درصد از تولیدات پتروشیمی ایران در استان بوشهر انجام شده و ارزآوری قابل‌توجهی برای کشور داشته است.
مع‌الوصف بوشهر با بیشترین سهم در منابع نفت، گاز و پتروشیمی، بیشترین سهم در درآمد کشور اما کمترین سهم را در مدیریت نهادهای رسمی و کلان مملکت دارد.

طی ۴۵ سالِ پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، استان بوشهر حتی یک وزیر در کابینه های ۱۴ گانه جمهوری اسلامی نداشته است.
از کابینه و هیات دولت که بگذریم، پراهمیت‌ترین نقش  استان بوشهر در تولید و صادرات نفت، گاز و پتروشیمی است. منابعی که بیشترین درآمد ریالی و ارزی را برای کشور داشته و بدون آنها، بودجه‌بندی سالانه با مشکلات بی‌شماری روبرو خواهد شد.
با همه این موارد ولی بوشهری‌ها در معاونت‌های چهارگانه‌ی تخصصی و یا باقی معاونت‌های غیرتخصصی نظیر منابع انسانی وزارت نفت سهمی نزدیک به صفر مطلق دارند.

در دولت های گذشته همواره بوشهری‌ها مورد بی‌مهری قرار گرفته و مسئولان بلندپایه استان مثل استاندار، نماینده ولی فقیه در استان، نماینده استان در مجلس خبرگان رهبری که اکنون نایب‌رئیسی این نهاد مهم و با نفوذ را در اختیار دارد و مجمع نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی، همه عاجز از به کرسی نشاندن حتی یک نیرو در یک معاونت یا ریاست یکی از شرکت های مهم در مدیریت های کلان نفت و گاز کشور بوده اند.

نگاهی کوتاه به برخی از انتصابات در مجموعه وزارت نفت فقط طی یک‌هفته‌ی گذشته نشانگر این است که نمایندگان دو استان همجوار (خوزستان، و  کهگیلویه‌و بویراحمد) با هماهنگی و لابیِ قوّی و مقتدرانه در وزارتخانه، دو معاونت تخصصی این مجموعه را به مدیران بومی خود اختصاص داده‌ و پایگاهی باثبات و قابل‌اهمیت برای استان خود کسب کرده‌اند.
- «حمید بورد» (خوزستان) به ‌عنوان معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران.
- محمدصادق عظیمی‌فر (کهگیلویه و بویراحمد) به‌عنوان معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران.
- حمید بورد، فرخ علیخانی، رضا دهقان، رامین حاتمی، علی پورکبیریان و امیر مقیسه به عنوان اعضای جدید هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران.
- علی پورکبیریان به‌عنوان مدیر حقوقی شرکت ملی نفت ایران.
- رامین حاتمی (خوزستان) به‌عنوان مدیر برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران.
- امیر مقیسه به‌عنوان مدیر سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران.
- کسری نوری به‌عنوان مشاور وزیر و سرپرست دفتر وزارتی نفت.
- «مجید امیدی شهرکی» به‌عنوان معاون امور حقوقی و مجلس وزارت نفت.
- حمیدرضا ثقفی به‌عنوان سرپرست گروه پتروپارس.
- علیرضا سلمان زاده مدیرعامل هلدینگ انرژی سینا.
که هیچکدام از آنان متأسفانه هیچ نسبتی با بوشهر و استان بوشهر ندارند!

*سئوال مهم و اساسی این است که مسئولان بلند پایه استان که نام‌شان ذکر شد، مجمع نمایندگان استان و مجموعه‌ی ستادهای مرکزی و مردمی دکتر پزشکیان آیا هیچ عزمی برای احقاق حق پرسنل متخصص، با تجربه و واجد شرایط بومی استان بوشهر برای تصدی مناصب مهم  شرکت ها و صنایع تابعه‌ی این وزارتخانه‌ی استراتژیک دارند؟

* نکته مهم دیگر اینکه ستادها و فعالان سیاسی استان بوشهر نبایست تمامی هم و غم خود را معطوف به انتخاب و انتصاب استاندار نموده و از مناصب باارزشِ کشوری غافل شوند. استاندار و نماینده‌ی ارشد سیاسی دولت در استان البته جایگاهی بااهمیت و والا دارد اما معاونت‌های وزارتخانه‌ها و به خصوص وزارت مهم نفت که میزبان صنایع عظیم آن در استان هستیم نیز نباید از نظر و توجه دور بمانند.

* و اما نکته مهم تر اینکه نمایندگان استان، به طور مشخص چقدر توانستند مؤثر واقع شده و قبل از فرآیند رأی‌ اعتماد به کابینه، ضمن تعامل با وزیر مربوطه،  نیروهای انسانی شایسته‌ی استان را معرفی نموده و در دستیابی به مدیریت های میانی کشور به آنان کمک نمایند.
نمایندگان محترم استان در مجلس شورای اسلامی خود را با نماینده ای مثل تاجگردون نماینده شهرستان‌های گچساران و باشت مقایسه کنند و ببینند برای انتصاب نیروهای بومی استان و جذب بودجه و ردیف‌های اعتباری برای پروژه های کلان استانش، اجماعِ هر چهارنفرشان به اندازه‌ی یک دهم آقای تاجگردون موفق و تأثیرگذار بوده است؟
خواهش می‌کنم نفرمایند مقام معظم رهبری، نمایندگان را از دخالت در انتصابات منع فرموده‌اند که می‌دانیم شماها در حد توان دخالت دارید ولی متأسفانه آنقدر کم‌اهمیت ظاهر شده‌اید که مجلس هم چندان جدی‌تان نمی‌گیرد!

*اگر دکتر پزشکیان صحبت از عدالت و حق‌گویی می‌کند، بی شک مهمترین مفهوم عدالت، عدالت در شایسته‌گزینی و حق‌طلبیِ استان‌ها به‌موازات شایسته گزینی از وزارتخانه‌هایی است که ارتباط معنایی و مفهومیِ بیشتری با آن استان دارند.
می دانیم که در انتصاباتِ اخیر، صِرف شایسته‌گزینی مطرح نبود، که اگر بود، بسیاری از وزرای منصوب، در چنین جایگاهی قرار نمی‌گرفتند. و نیز بر همگان آشکار است که بسیاری از مصلحت‌اندیشی‌ها در راستای انسجام و وفاق ملی موجبات چنین چینشی را فراهم آورد.

حال که مصلحت در کنار شایستگی می تواند در انتصابات مؤثر باشد، چه صلاح و مصلحتی بالاتر از اینکه به نیروهای انسانی شایسته و متخصص استانی چون بوشهر که با هزاران آسیب و تبعاتِ ناگوار صنعتی میزبان صنایع  نفت، گاز و پتروشیمی کشور است، بیشتر توجه گردد تا سهم نادیده‌اش از کابینه، لااقل در رده‌های مدیریت‌های میانی کشور جبران شود!؟ آیا چنین مطالبه‌ی کوچکی آنقدر برایتان سخت و غیرقابل دسترس است!؟

*معاون سیاسی ستاد مردمی دکتر پزشکیان در استان بوشهر

و مدیر مسئول هفته نامه اتحاد جنوب و پایگاه خبری تحلیلی اتحاد خبر