احمد خواجه حسنی

امروز برای چندمین بار به متنی درباره ی جاده و مسیر قدیمی بوشهر به شیراز برخوردم ، واقعیت امر هر بار که این مطلب را مطالعه کردم نکته ای در ذهنم خلجان می کرد بنابراین ناچار از ذهن به کاغذ سرازیرش کردم، باشد که مقبول افتد.
 
مسیر شاهی شیراز _ بوشهر به ویژه ناحیه کوهستانی کتل ملو در دهه های گذشته یکی از سخت ترین و وحشتناک ترین و در عین حال پر رفت و آمدترین راه های ارتباطی جنوب کشور بوده ، کتل ملو در ابتدا به واسطه ی پیچ ها و سرابالایی های زیاد مورد لعن و نفرین راننده ها و سرنشینان وسایل نقلیه بوده و به همین خاطر به کتل ملعون و به تدریج به کتل ملو مشهور می گردد.

پس از تلفات بسیار در این مسیر برای این که ماشین ها در گردنه ها ، سربالایی های تند و پیچ های صعب و بد فرمانِ کتل ملو به عقب برنگردند و منجر به واژگونی نشوند تصمیم بخردانه ای اتخاذ و عملیاتی می شود بدین مضمون که یک قطعه چوب (تخته) مثلثی با زنجیر یا طنابی به عقب وسایل نقلیه آویزان کرده و در سر بالایی های یاد شده، یک نفر تیز و چابک که قبل از ورود به کتل مابین مسافران انتخاب شده آن را در نقطه بلا خیز زیر لاستیک ماشین گذاشته تا وسیله به عقب برنگشته و رو به جلو حرکت کند!

با این فرمانی که دولت صادق الوعد در پیش دارد و نظر به تکانه هایی شدید اقتصادی، سیاسی و اجتماعیِ درونی و برونی که با ابتلائات مختلف نمود پیدا کرده، به نظر می رسد به کتل ملو رسیدیم و دست بر قضا بدجور در پیچ و خم های کتل گیر افتادیم و عنقریب که به عقب برگردیم و قاطبه ی مسافران به قعر دره فقر و فلاکت سقوط کنند!  حال که این تخته ی کذایی در سخت ترین شرایط و کمبود شدید امکانات، کارایی خودش را اثبات کرده، کاش دولت برای پیدا کردن تخته ی کتل ملو برای مدّتی قطار پیشرفت را متوقف کرده تمام تمرکز و قوای خود را برای یافتن تخته ی کتل ملو به کار گیرد و تخته را هر چه زودتر به زیر چرخ انداخته تا چرخ مستهلک و کم بادِ توسعه بیش از این به عقب برنگردد و به امید خدا در ادامه ی مسیر ، همگان صحیح و سلامت به پیچ اُو خنکو (آب خنک کن) برسیم و ماشین دولت را خنک کرده ، راننده و سرنشینان هم نفسی چاق کنند، خدا را چه دیدی، شاید فرجی حاصل شد و در ادامه مسیر اصلاحاتی صورت گرفته، مسیر هم وارتر شد.