اتحاد خبر- دی هلیهو: وَرِسادُم یه دس نمازی گرُفتُم وُ بالیشته ورداشتُم نهادم شی مُهرُم که نماز بخونُم اُما هَمی که سرمه بردُم دومن سی سجده، دوارته همو بو خاشو، اُومِه تو پوزُم.. ایسو بعدِ ئی همه سال، میخوام صُوا پس صُوا که آهو خوش و میرَش و بچه بارَلِش میان خونِی دِی بواش سی عیددیدنی، پاکته بدُمِش...

اتحاد خبر- خان: هنوز  عید مبارکی از دهانِ خرد شده یِ ما تویِ هوا پخش نشده بود که محمدو گفت: "دوازده ساعتِ روزِ خدا را از تو گرفته بودند که درست، همین الان که می خواستم کپّه ام را بگذارم غَرو غَرو زنگ می زنی؟!" حدود ساعت ۱۲ ظهر بود که ولدِ خلف پیغام رساند که عمو محمد، دربِ منزل، چشم به راه توست. تا خواستم دمپایی را نوکِ پا بیندازم و بروم پیشواز....

اتحادخبر - خان :پسرِ بزرگ جوَر: ناظر و کارشناسِ انتخابات: تویِ مجلسِ فاتحه نشسته ام. نگاهم یک باره سُر می خورد روی عکسِ مرحوم. دلم می سوزد برای جوانی اش. برای پدرش که کارگر بود و از بوقِ سگ تا ناله یِ شغال حمّالی می کرد و همیشه یِ خدا هشتش گروِ نهش بود.تمام آرزویش این بود که: "شکمِ خانواده اش سیر باشد، سقفی بالایِ ...

اتحاد خبر- دی هلیهو: گفتُم ریم سفید. یعنی شیغُلومِ بدوَخت و باقی آدملِ کیچه، ایسو ایسونَل بُیَد میوِی کِرمو بُخارِن!؟ گفت ها ! گفتُم نپِه چه کنِن ئی بیزونَل!؟ گفت دس خوشونه. میتَرِن نِرِن سر دکونِ فَرزو. میتَرِن تا جِنسَلِ دکونشه مرغوب نِکِردِه، چی وَش نِسونِن. میتَرِن کم مَحَلی وَش کُنِن و ایقه نِرِن وَرِش تا خوش دکونِشِه تعطیل کنه!...

اتحاد خبر - خان : چوب دستیِ پیرمرد پیش از قیافه ی زوار در رفته اش، سرِ کوچه پیدا می شد. چراغ عمرش پِت پِت می کرد. صورتش خطمخالی شده بود. پاهایش را مثل دو تایرِ تاب برداشته لَخ لَخ می کشید و دم غروب می رفت به سمتِ مسجد. تا چشمِ پسرِ سید شریف می افتاد به پیرمرد. فریاد می زد:"نمکه! نمکه!" باقی بچه ها  هم صدا فریاد می زدند:..

اتحاد خبر - خان :"بار پروردگارا، ثوابی از این مجلسِ پر فیض به روحِ درگذشتگان، بالاخص والدینِ بانی مجلس عطا بفرما."همه گفتند: "آمین"مُلَارضا مثل این که خبرِ آتش گرفتنِ خانه اش را به او داده باشند، مجلس را زخمی کرد، به سرعتِ نور از بالایِ منبر آمد پایین. یک چای گرم دبش سر کشید و رفت تا به دو سه مجلسِ دیگرش برسد.یک باره همهمه شد تویِ مجلس ...

اتحادخبر- دی هلیهو: ورمیداره همه جا گپ میزنه. هُزار کِشا وَش گفتُمه خوتِه تو همه چی نِکَش، فُیدِه نداره. میگُم مِی پَر تو گُلالِتِه که ایقِه سیرِق بازی درمیاری! می گو دِلُم میخوا! دیگ پسین که رَفتِی وَرِ مُلکوُ، یکی در زِه. پا پا کِردُم پُی پُی لَحمُم رفتُم دم در تا حَکوُوِه. سلوم و علیکی کِردیم و اُومِه داغُل ری سِکونی انبار نِشِس...

اتحاد خبر - خان :زُل زده ام به گوشه یِ اتاق.خسته ام. خسته تر از همیشه. خسته تر از همه ی این چهل و چند سالی که نفس کشیده ام... صدایِ گوشی تمامِ اتاق را بر می دارد. بی حال و بی رمق نگاهی به صفحه اش می اندازم. شماره یِ "محمدو" است که نصفِ صفحه را اشغال کرده است. از تعجب داشتم شاخ در می آوردم. محمدو گاهی این وقتِ روز زنگ نمی زد...

اتحادخبر- دی هلیهو:مردم قهوه میخارِن، نسکافه میخارِن، نوشاوِه وُ اُوپرتقال میخارِن، ما فقط دلخاشیمون یه چِی کمرنگی بی که ئی هم وَمون اِسَدِن!خدا نَعلتِتون کنه که کم کم هاسِی اُو خاردن هم سی مردم سخت میکنین. سَلوُ یه رفیقی داره مالِ بالاسونه. مال هَلِ یزد و کِرمونه خوش می گو. دلدار...

اتحاد خبر - خان : عصرِ "چهارشنبه" است. از سیاه چالِ آن مدرسه یِ لکنته پر می گشایم سمتِ ده. هنوز ریه ام اکسیژنِ هوا را مزمزه نکرده است که جیغِ کل کریم مثل ترمزِ شاسی بلند، سکوتِ کوچه را در هم می شکند."هنوز به ته کوچه نرسیده ام  که جوانکی دراز قد با سرعت میگ از کنارم رد می شود. کل کریم هر چه می آید تویِ دستش، پرت می کند سمتش...

اتحادخبر- دی هلیهو:سلام علیکم. سلیمه هسُم. دختر دی هِلِیهُو وُ دِدِی سِلیمون. خوتون میفهمین حرفلِ دِی هلیهو که هفته تا هفته تو اتحاد جنوب چاپ ویمو، مو مینویسم وُ ویرایششون میکنُم. دِی خو بدوَختِه سواد خوندن و نوشتنی چی نداره. حرفلی که میزنه و کارلی که میکنه، مو سعی میکنُم دقت کنُم وَشون وُ...

اتحادخبر- دی هلیهو: گفتُم خدا کُنه دِوارته پخشِش کنِن تا بَلکَم ئی سیرِق، وُ خوش بیا وُ باور کنه!دیگ پسین که سَلوُ رفته بی صحرا وُ خوم تِینا خونه بیدُم، تلویزون یه فیلمِ راسینی نهاده بی که مال یه زن خارجینی بی. زِنَک اومده بی ایران وُ مسلمون واویدِی. یه چن تا شیخ و آخوند و زن چادری دورشه گِرُفتیدِن وُ هاسی پاش عکس...

اتحادخبر- دی هلیهو :تو مِطَو نشسیدیم. دیرازگوشتون زونی درد کُهنُو دِکِشا اومده سراقُم. سَلوُ یه نوبت ارتوپدی گرُفت و بردُم ورِ دکتر. سالونی که توش نشسیدیم تا بِرِیم ور دکتر، پُرِ مریض بی. یه مُشتیمون پیر و پاتال بیدیم که بُیَد میرفتیم ور ارتوپد، یه مُشتی هم بچه‌بار بیدن. بچه‌بارَل هم اُوردیدن شون ور دکتر اطفال که مِطَوِش ...

اتحاد خبر- دی هلیهو :یِهنا میگرده وُ هَسکِی گُت میده. مث کسی که تازه بُواش مُردُوا، همیذات ناراعت و دِمَقِه. گفتم مِی سی چه یه دِقِه نمیشینی بینُم چه مرگِتِه.مینُم دِکِشا یه هَسکِی گُتی دا وُ مث دیواری که بُرُمبِه وُ بِفتِه ری زمین، رُمبِس ری صندلی نمازیم که تو سیکِ خونه نِهاده. جوری اُفتا ریش که مار و جانماز و تَسویم از جاماریش اُفتادن دومَن...

اتحاد خبر- خان: خیلی سال پیش، دوستی که دستی بر آتشِ تندِ تعلیم و تربیت دارد؛ هر جا می نشستیم افسارِ سخن را در دست می گرفت و یک فصل از فصولِ آموزش و پرورش پیشرفته ی فنلاند را رو می کرد. الحق، اطلاعاتِ خوبی داشت و جمع را شیفته یِ سیستم آموزشی فنلاند می کرد به گونه ای که در آن دوران، حضّار آرزوی فنلاند را در سر می پروراندند..

اتحاد خبر-دی هلیهو: گفتم دُختِه وِر مِزِه، سی خوت کُرف میگی وُ میگردی. یه نعوذ باللهی چی بگو اِقلکَن. گفتم مال کسی نزده تو چَنّه تا!  گفت خو تو بیدی، چه میکِردی؟  گفتم مو اِی بیدُم، میرفتُم پاش گپ میزدُم و نصیحتش میکِردُم. گفت چه میگفتی؟ گفتم چِمینُم. وَش میگفتُم ایطَحری نه عَلدِه که هاسِی میکنی....

اتحاد خبر- خان:  عَلو دِقّ کرده بود. کاردش بزدی، خونش در نمی آمد. دو سه هفته ای عزا گرفته بود. اصلاً داشت دیوانه می شد. نشسته بود، به گوشه ای زُل زده بود و لام تا کام هیچ نمی گفت. وقتی به خانه رسیدم، اشک مثلِ دَمِ مشک از چشمانِ ننه جاری بود. گفتم: ننه؛ کسی مرده؟ طاعون آمده یا وبا؟ کسی سکته کرده؟ و ... میان هِق هِق هایش فهمیدم که ...

اتحاد خبر-دی هلیهو :سَلوُ می گو میرزالی خیلی رِواتوُوِه اُما خو آدم بی آزاریه. رِوات هم که میکَشه، بَدِ کَسیه نِمیگو. فقط میگرده بینُم ئی چه گفته وُ او چه کِرده وُ ئی چه خاردِه وُ او چه شَهرِگُلی تو سر خوش زده. پریگ پسین که هُوا تَش بی وُ یه چی مث کَرِدید هم پهن واویدِی ری شهر، یکی در زِه. سَلوُ رَه دَرِه واز کِرد...

اتحاد خبر-دی هلیهو : ...وُ کامَعلی دیاره تر بی کا ! پرسِش کِردُم تو کی هسی عامو والا ! چیشِشِه مثِ تیرمویِینی مُر کِرد و گفت نمیشناسی!؟ گفتم نه والا جون خوت. گفت مو عزراییلُم... بعدِش اُومِه کِرُم نِشِس و گفت دلِت سی سِلِیمون و میشزال تنگ نِواویدِه!؟ گفتم تنگ نواویدِه، اِی خدا واویده قدِ نِکِ سیزنی سیشون!...

اتحاد خبر- خان: در عالم خواب؛ خود را مثل تازه دامادها با کتِ و شلوار سفید، عینکِ ریبن و کفشِ برّاق دیدم. با منّت بر زمین و زمان، دربِ مؤسسه را هل دادم و وارد شدم. همه یِ کارمندان به احترامِ من تمام قد ایستادند. مستقیم رفتم نزد ریاستِ محترم (همان باجناقِ گرام که ذکر آن گذشت.)  رئیس به محضِ رؤیتِ قیافه یِ ماه من، مثلِ فنر از جا پرید و به پیشواز آمد...