حِلا: حالا، الان، اکنون، این بار و این دفعه. مثال: «او کشه مو اومدم وره تو حِلا دیه نووی تونه: دفعه ی قبل من آمدم پیش شما حالا نوبت شماست که بیایی.»

حله/ روحله: رود حله. این رود از پیوند دو رود دالکی و شاهپور در روستای درودگاه در 12 کیلومتری شمال غرب برازجان تشکیل می شود. رودحله در شمال شرقی روستای بصری یکی از روستاهای بخش آبپخش و در 37 کیلومتری برازجان به دو شاخه شمالی و جنوبی تقسیم که شاخه جنوبی آن تالاب حله را تشکیل و شاخه شمالی به دریا می ریزد.

حلواچپن: ظرفی را به زور و فشار از مضروف پُر کردن و چپانیدن. این واژه به دلیل نرمی و انعطاف پذیری حلوا و قرار گرفتن در هر ظرفی بدون فضای خالی گفته می شود که در گویش دیگر چوچپن هم تلفظ می شود.

حِلوی: حلبی، ورق های نازک آهن گالوانیزه و ورق روغنی که گاها از واژه لاتین پلیت یا پلیتی نیز استفاده می شود.

حِمال: نوعی نخل و خرما در دشتستان.

حمدانی: نام یکی از اسب های غضنفرالسلطنه ضابط برازجان که منسوب به حمدان عربستان و نژاد عربی بوده و تعلقی به همدان ایران نداشته و دو اسب دیگر او نیز شبدیز و مروارید نام داشت یک بیت شعر از نویسنده و شاعر همشهری آقای اسماعیل شهرسبزی که اشاره به آن اسب معروف است:

ز حمدانی بر آوردی زِرَه گرد/ به تنگ خوفناک شاه پسرمَرد.

حمدو: حمدا...، نام مردانه.

حموم: حمام عمومی.

حمومک: حمام کوچک، حمام خانگی.

حمیدو: حمید، نام مردانه.

حوره: حوره با سکون و او منطقه ای جنگلی و بیشه زار که زیست گاه گرازها بوده واقع در مشرق فاریاب بوشکان که در 85 کیلومتری برازجان قرار دارد.

حوضک: حوض کوچک، حوضچه ی کوچکی که کنار «چاهاب» (چاه آب کشاورزی) ابتدا آب از دلو به درون آن ریخته و توسط جوی های آب به قسمت های مختلف مزرعه هدایت می شد.

حوصله: این واژه علاوه بر معنی اصلی آن بردباری، شکیبایی و تحمل در گویش دشتستان به معنی شجاعت، دلیری، جرئت داشتن، پردلی، نترسی و دلاوری نیز کاربرد دارد. مثال: «او زهلش نمی ره آدمه پر حوصله ایه: او نمی ترسد انسان با جرئتی است.»

حویسری: چشم هم چشمی، همسری کردن، رقابت. مثال: «میرم پی بچه یل عاموش حویسری می کُنه: شوهرم با پسرعموهایش رقابت می کند.»

حیدر کلو عاسی: نوعی نخل و خرما که اولین بار توسط حیدر فرزند کربلایی عباس نامی در دشتستان کاشته شده.

حیدری: نوعی نخل و خرما در دشتستان منسوب به حیدر نامی.

حیرون: جنوب، مقابل شمال، یکی از چهار جهات اربعه.

حیون: حیوان.

حیلت: حیله، ترفند، شگرد و زحمت. مثال: «حیلت تشکو بِر کردیدُم ایقه توش دار سا کردی تا کور واوی: با ترفند آتش را روشن کردم این قدر آن را زیر و رو کردی تا خاموش شد.» /م