عادل گرگین:

اينجور مواقع به عنوان يه كليشه كه خيلي هم آزاردهنده است همه ميگن: نميدونم از کجا شروع كنم يا نميدونم چي بايد بگم يا من كوچكتر از اونم كه براتون صحبت كنم و ....... اما من نه اينجورى كه شايد ميشناسيد منو اهل كليشه و ادا و اطوار و ...... نيستم. اتفاقا برعكس، هم دقيقا ميدونم چي بايد بگم هم ميدونم كه الان وقت حرف زدنه.

چيزى كه نميدانم اين است كه آيا مي دانيد در اين مدت چه كرده ايد؟ نه نه.... اصلا بحث اين نيست كه فلان تيم را برديد و به فلان تيم باختيد و حماسه آفريديد و از اين حرفا. خوب! اينا رو هر روز تو روزنامه ها ميخونيد. اخبارش رو مي گيريد. راستش اينا خيلي مهم نيستند. ميگذرند.

خوب حالا اگه نميدونيد بدونيد. شما فوتبال رو كرديد ورزش اول اين مملكت،شما ميليونها انسان رو،مرد و زن،كوچيك و بزرگ را كشونديد توى خانه ها تا كنار فرزنداشون كنار پدر و مادرشون بشينند و با خيال راحت فرياد بزنند و شادى كنند و حسرت بخورند و ساعت ها به شيريني و خوشي صحبت كنند و بازى هاتون رو و حركاتتون رو مرور كنند،شما پس از سالها مزه شيرين كانون گرم خانواده رو دوباره ساختيد.

شما در تنگناى روزهاى كسل كننده،  با غیرت و‌تعصب ایرانی بودنتان به ساده ترين شكل شادماني و نشاط يعني ورزش، مردم رو به كوچه و خيابون كشونديد تا لذت شما و بازی های شما را در جام جهانی روسیه که تا اینجای تاریخ جام‌جهانی ماندگارترین آن برای ما ایرانی هاست را ببرند.

شما افسردگي رو جارو كرديد و توانستید،توانستید بجای غم و غصه شادی رو به خانه ها بازگردانید،مردم توى جلسه هاى خانوادگي شبانه شون از فوتبال حرف ميزنند،شما ساده ترين مردم را هم به كارشناس هاى بزرگ فوتبال تبديل كرديد. شما فرهنگ "حرف بس است عمل ، عمل " رو به جامعه تزريق كرديد. شما بزرگوارانه ياد داديد كه مي توان بزرگ بود و ادعايي نداشت. شما بزرگ بوديد خيلي خيلي بزرگ.

شما نيازى به صفحه اول روزنامه ها نداريد،شما دنبال تشويق و پاداش نيستيد، شما زندگي كرديد مثل يك خانواده،تعصب نشان داديد،براى هم غصه خورديد،گفتيد و خنديديد، عصباني شديد، بالا رفتيد،آسيب ديديد،افت كرديد،اسمتان را به فرياد شادى از مردم غیور سرزمینتان شنیدید.

ما هم با شما اوج گرفتیم،ماهم فوتبالمان رفت در جایگاهی که باید میرفت،الان هم به قدرت،شکوه و عظمت فوتبال ایران احترام میزارند نه فقط قاره کهن آسیا بلکه تمامی دنیا به فوتبال ایران و ایرانی احترام میذارند.

گمان نكنيد كه نميدانیم،خوب ميدانیم كه شما با ما چه كرديد و به ما چه داديد...
ما با غرورمان آشتي كردیم،

براى ما پايان كارى وجود ندارد تا زماني كه شما افتخار افرینان هستيد و میتوانید با غرورمان فریاد بزنیم ایران و ایرانی...

من میخواهم بگویم که؛شما غيرت ما،ناموس ما،شغل ما،افتخارما،تعصب ما،غیرت ما و سرافرازی ما که نشان دادید به تمامی دنیا که مامیخواهیم چراکه میتوانیم چون ما ایرانی هستیم و ایرانی سربلند...

 بچه ها شما به ياد ماندني ترين و شيرين ترين خاطرات ما را رقم زدید و به خاطر همه چيزهايي كه ميدانیم  از شما سپاسگذارم،بخاطر بزرگواريتان ، شكيبائي تان، آقائي تان كه در برابر ميليون ها انسان روسفيدمان کردید، از همه شما ممنونم به خاطر همه آنچه كه به من داده ايد./ص

تقدیم به  تک تک بچه هاي با غيرت تيم ملی فوتبال ایران