نگاهی به راهبرد جدید آمریکا در قبال ایران

امروز: جمعه 31 فروردين 1403

تاريخ انتشار: 03 خرداد 1397 - 10:16

اتحاد خبر: القدس العربی چاپ لندن نوشت: پس از مذاکرات اروپایی در آلمان، فرانسه و انگلیس ‏در مورد تصمیم آمریکا برای خروج از برجام، وزیر ‏خارجه آمریکا مایک پمپئو از نقشه راه دیپلماتیک ‏این دولت پرده برداشت که در بردارنده استراتژی ‏آمریکا برای مرحله پس از خروج از برجام است.‏

به گزارش انتخاب؛ پمپئو در سخنان خود از سه سطح تعامل با ایران سخن ‏گفت، که اولین آنها فشار مالی بی سابقه بر تهران، ‏از طریق اعمال شدید ترین تحریمها در تاریخ، دومین ‏سطح، همکاری با هم پیمانان آمریکا برای مقابله با ‏توانایی هسته ای ایران و سومین سطح، دفاع از مردم ‏ایران برای تظاهرات علیه بیکاری و حجاب اجباری ‏است.‏

پمپئو شروطی را برای ایران تعیین کرد که تنها در ‏چارچوبی فلج کننده برای ایران قابل تعریف است، ‏شروطی مانند توقف حمایت از حزب الله لبنان، امتناع از ‏دخالت در مسائل عراق و یمن و تهدید اسرائیل، ‏عربستان و امارات، خروج نیروهای ایرانی از سوریه و ‏در نهایت توقف عملیات غنی سازی اورانیوم و توسعه ‏موشکهای بالستیک. این درخواستها عملا به معنای عدم ‏ایفای هر گونه نقش منطقه ای برای ایران است!‏

پمپئو یک واقعیت بزرگ را فراموش کرده است، که ‏براساس آن، حمله آمریکا به عراق در سال 2003 و ‏تنها بخش اندکی از سیاستهای بوش پسر در منطقه ‏خاورمیانه، بسیار فراتر از نفوذ منطقه ای امروز ‏تهران است. گویا پمپئو در این باره خود را به ‏نادانی زده است که رویاهای پریشان محافظه کاران ‏جدید آمریکا که او از منبر آنها سخن می گوید، ‏بهترین بهانه های ایران برای توسعه نفوذ در منطقه ‏و در نهایت، جلب نارضایتی مردم ایران در قبال ‏سیاستهای واشنگتن بوده است.‏

پمپئو ایران را نصیحت می کند که خود را در آینه ‏ببیند، اما فراموش کرده است که این نصیحت را به ‏خود ایالات متحده کند که با خروج از توافق هسته ای ‏از هم پیمانان اروپایی اش دور شد و دولتهای برلین، ‏پاریس و لندن را در شرایط دشواری قرار داد تا در ‏ادامه بارهای سنگینی را متوجه اقتصاد اروپا کند؛ ‏چرا که این مساله بر شاخصهای اشتغال و بیکاری در ‏اروپا تاثیر منفی خواهد گذاشت. این در حالتی است ‏که تعرفه های گمرکی جدیدی که ترامپ برای واردات ‏آهن و آلومینیوم از اتحادیه اروپا وضع کرده است را ‏در نظر نگیریم.‏

با اینکه بعید نیست برخی شرکتهای اروپایی در رکاب ‏واشنگتن قرار بگیرند تا از زیان خود جلوگیری کنند، ‏همچنانکه شرکت توتال فرانسه چنین کرد، اما این ‏گرایش ضرورتا به یک رفتار عمومی برای شرکتهای ‏اروپایی بدل نخواهد شد، بویژه در سایه اصرار وزرای ‏اروپایی بخش اقتصاد و دارایی، بر حفظ منافع ‏کشورهایشان در برابر تمرد آمریکا.‏

بهتر است که پمپئو خوب در آینه نگاه کند شاید ‏بتواند واقعیتها را از پشت رویاهای پریشان تشخیص ‏دهد./د