به گزارش برترین‌ها، تعداد کودکانی که هر سال در آلمان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه تشخیص داده می‌شوند رو به افزایش است و مدارسی که از این جلیقه‌ها استفاده می‌کنند معتقدند که نسبت به داروهای روانپزشکی مثل ریتالین، یک راه ملایم و نه چندان پیچیده برای مبارزه با این پدیده پیدا کرده اند.

مدیر یکی از مدارس هامبورگ در این باره گفت: «بچه‌ها دوست دارند این جلیقه‌ها را بپوشند و هیچکدام مجبور نیستند برخلاف میلشان از آن‌ها استفاده کنند.» مدرسه او یکی از پیشگامان استفاده از جلیقه‌های ماسه‌ای است.

منتقدان معتقدند این جلیقه‌ها یادآور تنگ‌پوش هایی است که از آن برای ایجاد محدودیت فیزیکی در بیماران روانی که ممکن است به خود یا دیگران آسیب برساند، استفاده می‌شد و کودکانی که آن‌ها را می‌پوشند در خطر بدنامی قرار دارند.

یکی از والدین در فیسبوک نوشت:«اگر از چنین روش‌های شکنجه‌ای اجتناب می‌کردیم بهتر بود. چطور می‌توانید به یک بچه بگویید تو بیماری و به عنوان تنبیه باید این جلیقه پر از ماسه را بپوشی که نه تنها از نظر فیزیکی آزاردهنده است بلکه سایر بچه‌های کلاس به چشم یک احمق به او نگاه می‌کنند.»

اما یکی دیگر از والدین که پسر ۹ ساله او سه سال است یک جلیقه ماسه دو کیلویی در مدرسه می‌پوشد از این ایده دفاع کرد و اعتقاد دارد تاثیر مثبتی روی فرزندش گذاشته است. به گفته او فرزندش داوطلبانه این جلیقه را می‌پوشد، چون حس می‌کند به او کمک می‌کند. او بهتر می‌تواند تمرکز کند و نقش فعالی در درس‌ها داشته باشد، چون دیگر مجبور نیست تمام مدت سعی کند دست‌ها و پاهایش را تحت کنترل نگه دارد.

 

 

وزن جلیقه مشکلی ایجاد نمی‌کند، چون روی تمام سطح بالاتنه توزیع می‌شود، اما بچه‌ها نباید بیش از ۳۰ دقیقه پشت سر هم آن‌ها را بپوشند. همچنین بین بچه‌ها برای پوشیدن این جلیقه رقابت است چه کسانی که بیش فعالی دارند و چه آن هایی که ندارند.