آسمان آبی: عجیب‌ترین شادی پس از گل جهان متعلق به اوست. نه! اصلا شادی نکرد! پس از زدن گل سوم تیم ملی فوتسال ایران به روسیه در نیمه‌نهایی جام جهانی 2016 سرش را میان کف دست‌هایش گرفت و در دایره میانی میدان، گرگی نشست. تماشاگران کلمبیایی به احترام بازیکن ارزشمند تیم ایران، ایستاده تشویقش کردند، اما دیگر فرصتی برای او و یارانش نمانده بود. فقط و تنها فقط 10 ثانیه تا پایان نبرد ایران و روسیه. درحالی‌که شمارش معکوس مثل دانه‌های سفت و سخت تگرگ روی سر پسران ایران می‎‌بارید، شاگردان ناظم‌الشریعه، دلاورانه، حمله دیگری به‌سوی سنگر روس‌ها ترتیب دادند، اما زمان سر ایستادن نداشت و در چشم برهم‌زدنی سوت نورالدین بوکوئف، هم‌سان شیپور اسرافیل، پایان دنیای رؤیاهای او و یارانش را اعلام کرد. 10 ثانیه لعنتی تمام شد و روسیه 4 بر 3 ایران را شکست داد. او با چشمانی خیس رفت به‌سمت رختکن و حال پس از ماه‌ها، سکوت به پایان می‌رسد. حرف‌های بغض‌آلود مهدی جاوید، پسر خوب فوتسال ایران را از زبان او می‌شنوید.

تیم ‌تأسیسات دریایی این هفته بازی بسیار خوبی برابر گیتی‌پسند انجام داد. چطور نایب‌قهرمان آسیا را 4 بر صفر شکست دادید؟

ما روز بسیار خوبی مقابل گیتی‌پسند داشتیم. بازی خوب و متفکرانه‌ای انجام دادیم و به پیروزی ارزشمندی رسیدیم. از سوی دیگر، مس سونگون هم مقابل آتلیه طهران قم متوقف شد تا فاصله ما با صدرنشین، کمتر و خوشحالی ما دوچندان شود. حال ما فقط 6 امتیاز با صدر جدول فاصله داریم.

بی‌گمان مس سونگون جدی‌ترین مدعی قهرمانی است. آن‌ها ابزار لازم برای رسیدن به این افتخار را دارند و تیم شایسته‌ای هستند؛ البته ما ناامید نیستیم و تا لحظه آخر برای قهرمانی، شانه به شانه سونگونی‌ها می‌جنگیم.

شهروند امسال از نظر دفاعی یکی از بهترین تیم‌های لیگ برتر است. فکر نمی‌کنیم تا حالا در ساری به تیمی باج داده باشند و شکست خانگی هنوز در کارنامه این تیم ثبت نشده است. نماینده ساری با اتکا به تماشاگران خونگرم ساروی می‌تواند برای هر تیمی دردسرساز شود ولی ما در این دیدار محکوم به برد هستیم و فقط برای کسب سه امتیاز به مازندران می‌رویم. اگر اتفاقی خلاف این بیفتد، فکر می‌کنم تا حدود زیادی از کورس قهرمانی عقب می‎‌مانیم.

به هرحال روسیه، قزاقستان و آذربایجان هرسه از تیم‌های قدرتمند فوتسال جهان به‌حساب می‌آیند. حتما می‌دانید این تیم‌ها در رده‌بندی جهانی در جمع 10 تیم برتر قرار دارند؛ تیم ایران هم چنین وضعی دارد. پس از مدت‌ها تورنمنتی با این کیفیت بالا در ایران برگزار می‌شود و امیدوارم کادر فنی ایران به آن‌چه از این رقابت‌ها می‌خواهد دست پیدا کند؛ ضمن این‌که روسیه هم در این رقابت‌ها حضور دارد و می‌رویم که به‌نوعی از آن‌ها انتقام بگیریم.

این چند روز صحبت‌های زیادی در رابطه با این موضوع مطرح شده است. نکته مهم این است که هم فدراسیون، هم کادر فنی از یک‌سو و هم وحید از سوی دیگر می‌دانند اهداف تیم ملی فوتسال و منافع ملی دو مقوله جداگانه ‌هستند. امیدوارم مسئولان فوتسال ایران تمهیدی بیندیشند که با رسیدن به اهداف ملی، منافع و افتخارات ملی هم حفظ شود. یکی از این افتخارات، عنوان آقای گلی شمسایی است. از صمیم قلب دوست دارم وحید در برخی بازی‌های دوستانه تیم ملی به میدان برود و افتخارآفرینی کند؛ البته این به نظر مسئولان فوتسال ایران هم بستگی دارد. به هرحال همان‌طور که علی دایی آقای گل فوتبال جهان است و افتخار بزرگی برای ورزش ایران محسوب می‌شود، شمسایی هم در فوتسال چنین وضعی دارد و امیدوارم با یک تصمیم خوب و سنجیده، افتخارات ملی ما محفوظ بمانند. رکوردهای دایی و شمسایی افتخار ورزش ایران محسوب ‌می‌شوند.

(نمی‌گذارد پرسش به پایان برسد)... ببینید من درباره دیگران صحبت نمی‌کنم، اما اگر درباره عملکرد خودم بپرسید، فکر می‌کنم هرکاری برای کسب این عنوان لازم بود انجام دادم و متأسفانه این عنوان به من نرسید. نمی‌دانم باید چکار می‌کردم که نکردم؟ به‌هرحال آن مراسم تمام شد و به خاطرات پیوست. من هم فراموش کردم و فصل جدید را آغاز کردم. راستش را بخواهید من خیلی اهل حرف‌زدن نیستم و حرف‌هایم را داخل زمین می‌زنم و به آدم‌های بیرون فوتسال و داخل آن توجهی ندارم.

ناراحت بشوم؟! (‌می‌خندد) نه بابا، ناراحتی چرا؟

شما حتما بازی را دیدید و می‌دانید لحظه‌ای که من گل سوم را زدم، تازه به یک‌قدمی روسیه رسیدیم. بازی 4 بر 3 به سود روسیه بود. وقتی گل سوم را زدم، به اسکوربورد نگاه کردم و دیدم فقط 10 ثانیه وقت مانده که بازی را مساوی کنیم و برویم وقت اضافه. ما از هر نظر شایستگی رسیدن به فینال را داشتیم. می‌توانستیم اتفاق بزرگی در تاریخ رقم بزنیم؛ البته ما با کسب مقام سوم دنیا هم این کار را کردیم. گلی که من زدم بیشتر ناراحت‌کننده بود! وقتی در آستانه یک موفقیت بزرگ قرار می‌گیرید و با حداقل اختلاف ناکام می‌شوید، قلب‌تان درد می‌گیرد. آن گل، داغ دل ما را تازه کرد.

(می‌خندد) البته که گل می‌زدم، اما‎‌ کاش می‌توانستید این کار را انجام دهید! افسوس که زمان هرگز به عقب بازنمی‌گردد؛ اگر برمی‌گشت شاید اتفاقات دیگری در بازی ایران و روسیه می‌افتاد. به هر حال جام جهانی 2016 تمام شد و ما به آینده دل‌بسته‌ایم.

بله، حرف شما را قبول دارم. پیش از آغاز جام جهانی ما بازی‌های تدارکاتی مناسبی نداشتیم. زمانی هم که با اسپانیا همگروه شدیم، از آن‌جا که در دو جام جهانی گذشته با این تیم مساوی کرده بودیم، همه انتظار داشتند آن‌ها را ببریم و این توقع، فشار زیادی روی تیم ایجاد کرد. همان‌طور که گفتید در مرحله مقدماتی نمایش خوبی نداشتیم، اما زمانی‌که در دور حذفی به برزیل خوردیم، خودمان را از پیش‌باخته نمی‌دانستیم. می‌خواستیم طوری بازی کنیم که در پایان از عملکردمان راضی باشیم. هرچه در توان داشتیم رو کردیم و خدا را شکر که برزیل بزرگ و قدرتمند را شکست دادیم. این اتفاق باعث شد اعتماد به نفس بچه‌ها خیلی بالا برود و در ادامه هم خودمان را مدعی بدانیم. حیف شد! تجربه روسیه از ما بیشتر بود و با دو، سه اشتباه ما را مجازات کرد. امیدوارم در جام‌های جهانی بعدی به فینال برسیم.

ریکاردینیو نابغه فوتسال است و با اختلاف، بهترین بازیکن این رشته ورزشی محسوب می‌شود، اما گذشته از او پرتغال نسبت به ما برتری نداشت و به قول معروف ایران تیم‌تر بود. نیمه اول بازی متعادل بود، اما در ابتدای نیمه دوم و در دقایق نخست این نیمه، دو گل خوردیم؛ اتفاقی که می‌توانست شیرازه هر تیمی را به‌هم بریزد ولی شکست از پرتغال حتی لحظه‌ای از ذهن ما عبور نمی‌کرد. ما هم‌پیمان شده بودیم که برنده شویم و دیدید چطور به بازی برگشتیم. کمترین حق ما سومی جهان بود که خدا را شکر به آن رسیدیم.

حتمـــا AFC‌ معیــارهای ویـــژه‌ای بــرای انتخاب بازیکن سال دارد. امیدوارم هرکسی شایسته است به این مقام برسد./ب