به گزارش روزنامه جوان؛ در اينجا هم همان شعار هر كه پولش بيش، زورش بيشتر! به جاي ارائه ويتريني ازتوانايي‌ها، امكانات، قابليت‌هاي قلمي، هنري و فني و حضور تأثيرگذار رسانه‌ها و مطبوعات به عنوان طلايه‌داران فرهنگي در كشور، خودنمايي مي‌كند. چيدمان غرفه‌هاي لوكس با انواع تزئينات و آكسسوار‌هاي چشم نواز و پذيرشگران سانتي‌مانتال كه گوياي حضور پررنگ قشري از بخش خصوصي و اشرافي‌گري در عرصه رسانه‌ها است، از يكسو و چينش غرفه‌هاي مطبوعات، خبرگزار‌ي‌ها و رسانه‌هاي متصل به دولت و برخي ارگان‌ها كه چندتا از آنها در آرايش و پيرايش دست‌كمي ازغرفه‌هاي تجمل‌گراها ندارند، از ديگر سو، نماي عمومي نمايشگاه و سالن اصلي آن را شكل بخشيده‌اند؛ نمايي كه بيش از فضاي فرهنگي، يادآور سالن‌هاي نمايشي و تشريفاتي است.

در گوشه‌ها و حاشيه‌ها هم غرفه‌هاي كمتر دولتي و ارگاني و بيشتر خصوصي ومستقل‌ها پراكنده‌اند و اغلب نشريات هنري وسينمايي دراين بخش مستقر شده‌اند. استاني‌ها و شهرستاني‌ها امسال نيز غريبانه كنج‌نشين نمايشگاه هستند و باز هم مانند دوره‌هاي پيشين جاي رسانه‌ها و مطبوعاتي كه به سختي دستشان به دهان خود مي‌رسد، خالي است. نمايشگاه مطبوعات كه در واقع بايد نمايه ملي رسانه‌هاي كشور، نقش و جايگاه كنوني و آيينه نمايش كميت و كيفيت آن باشد، با شمايل كنوني، بيشتر بازتاب اوضاع عمومي و نمايش‌دهنده فاصله‌ها و شكاف‌هاي طبقاتي جامعه، اتصالات و گرايشات برخي رسانه‌ها به اين وآن و دست و پا زدن ساير رسانه‌ها در اين بلبشو است.

 

صرف‌نظر از اين تصوير عمومي، نمايشگاه مطبوعات، دورهمي اهالي رسانه است تا طي چندروز گردهم آيند و ضمن ديدار‌ها به بحث و تعامل فرهنگي و هنري و رسانه‌اي بپردازند و از مشكلات شغلي، بيمه اي، حقوقي و زندگي خود بگويند و باز هم با بي‌اعتنايي مسئولان روبه‌رو شوند!/س