روزنامه های اصولگرا حسابی از خجالت سعید روستایی در آمده اند. در همین زمینه کیهان نوشت:

 

سعید روستایی، کارگردان فیلم «ابد و یک روز» گفته است: «من برای فیلمساز شدن دستیار نشدم، چون دستیار تفکر ندارد و آخرِ هنرِ دستیار، بستن خیابان است و از یک دستیار، کارگردان خوب درنمی‌آید.» این اظهارات از سر تکبر و توهین به یکی از اصناف زحمتکش سینما، واکنش انتقادآمیز دو تن از سینماگران، علیه سعید روستایی را برانگیخت.

 

پس از نزديك به دوسال از جشنواره سي و سوم فيلم فجر به تدريج برخي كه از ديدن فيلم يك جوان 22 ساله عنان از كف بريده و فيلم و فيلمساز را حلوا حلوا كرده بودند، در حال درك هشدارهاي معدود افرادي هستند كه آن زمان آنها را به قدري خويشتنداري دعوت مي‌كردند تا براي رعايت مصالح خود آن جوان هم كه شده اولين فيلم او را جايزه باران نكنند.

در كشوري كه اساساً در بسياري از بخش‌ها به جوانان اعتماد نمي‌شود، داوران بزرگ‌ترين جشنواره فجر انقلاب اسلامي برخلاف عادت مألوف و طريق معروف تصميم گرفتند، عمده جوايز را به تلخ‌ترين و گزنده‌ترين تصويري كه از خانواده ايراني در يك فيلم تصوير شده‌است، اهدا كنند؛ فيلمي كه به لحاظ كارگرداني اگرچه واجد ارزش‌هايي بود، اما عقل‌سليم حكم مي‌كرد به اندازه و به قدر معقول مورد تقدير و تجليل قرار بگيرد.

 

بگذريم از اينكه فيلم به لحاظ اخلاقي و ملي اثري توهين‌آميز محسوب مي‌شد و در بحبوحه تحريم‌هاي ظالمانه به لحاظ اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي از ايران تصويري نكبت‌بار و رو به انحطاط ارائه مي‌كرد و حتي به لحاظ رعايت مصالح ملي و ميهني هم كه شده، لازم بود ملاحظات ديگري درباره آن در نظر گرفته شود كه نشد. دست و دلبازي در اهداي جوايز به «ابد و يك روز» طي دو سال اخير تأثيرش را بر جريان سينماي كشور گذاشته و آثار اخير جشنواره فيلم كوتاه تهران به وضوح مؤيد آن است.