اتحاد خبر-فرج اله گرمسیری: زنان علاوه براینکه نیمی ازجامعه راتشکیل میدهند،پیوسته دوشادوش مردان درتلاش معاش بوده اند.جدای ازجنسیت،زن گوهری بوده وهست که کیان خانوادگی به وجودش گره خورده واعتباربخش خانواده هابوده است.
برسراین گوهریگانه (زن)چه جنگهادرگرفته وچه خونهاریخته شده است،چه نقش پررنگی درتخاصمات بین جوامع ازعهدباستان تاکنون داشته است.
زن گوهری گرانبهاست زیرابارهاوبارهاازقتل وخونریزی بیشتردرجوامع بشری جلوگیری نموده است.درگذشته ای نه چندان دورشاهدبودهایم که درنزاعهای فامیلی وغیرفامیلی این زن بوده که بعنوان خونبها(خون بس)مبادله شده وتوانسته بادرایت وزیرکی ازخونریزیهای بیشترجلوگیری نمایدوسایه سنگین نکبت وبدبختی راازخانواده هابرچیند.
درگذشته ای نه چندان دورگوهرزن خط قرمزخانواده هابوده وهست،بطوری که مردان اکراه داشتندغریبه ای نام همسرشان رابداند،تاجایی که معمولا درحضورغریبه هاهمسرشان رابه کنیه صدامیزدند.
برای مثال خطاب به همسرشان میگفتند:مادرعلی یامادر....ویاحتی گنگ تر مادربچه(دی بچیکو)
باتغییرات اجتماعی این خط قرمزرنگ باخته ولی خشبختانه فرونریخته است.
زن رابه جایگاه واقعی خودش نزدیک ساخته وازحالت ابزارودارایی به شخص حقیقی وحقوقی تبدیل نموده است.
بانگاهی گذرابه جامعه ملاحظه میکنیم که بخش اعظم یاقابل توجهی ازکارهای مهم فیزیکی یافکری راجامعه زنان بعهده گرفته وبخوبی مدیریت میکنند.
درسطح کلان،درقامت کاندیدای نمایندگی،وزارت،معاون وزیر،مشاور و...نقش بازی کرده است.همان خط قرمزی که دیروزافشای نامش نزدغریبه هاناخوشایندبود،امروزدرتبلیغات انتخاباتی گل سرسبدی میشودتاکارمدیریتی رادرسطح کلان عهده دارشود.
نه تنهاازافتادن نامش برسرزبانهاهراس وابایی نیست،بلکه تصویرش برسرکوی وبرزن خودنمایی میکند.
حلقه مفقوده ای که این قلم بدنبال آنست اینکه چگونه این نیروی کارآمدبطورغیرمنتظره وناگهانی محووناپدیدمیشود؟
تاجایی که برخی آنهارانمی شناسند.
بارهاپیش آمده بانویی ندای حق راپاسخ میدهدوازاین جهان درمی گذرد،درصدقابل توجهی ازافراداورابه یادنمی آورندیاباخبرنمیشوندیانمیشناسند.
چرا؟
زیرابرخلاف آگهی ترحیمهایی که برای مردان چاپ میشودواخیراباچاپ عکس روی بنربزرگ خبرمرگشان رااطلاع رسانی میکنند.
آگهی اعلام ترحیم بانوان فاقدعکس وشناسایی است وبرای معرفی اوبه دیگران،نام پدرش راقیدمیکنندیافرزندان پسرش رامینویسند،مادرعلی،احمد،حسن و.....بازهم ازذکرنام دختران خودداری میکنندومعادله یک مجهولی رابه چندمجهولی تبدیل میکنند.
مگراین بانوهمان نبودکه موفقیت علمی،ورزشی،ارتقاءشغلی یاکاندیداشدنش راهمراه باعکس درنشریات وروی بنردرسرگذرهااعلام میکردند؟
مگرهمان نبودکه هزاران تراکت تبلیغاتی اش دردست هرمحرم ونامحرمی دست به دست میشد؟
چطوراست وچه حرمتی دارداگرعکس مرحومه ای درگوشه اعلامیه ترحیمش چاپ شود؟
بارهادیده شده بامشاهده عکس مرحوم ....همسایه قدیمی،هم محله ای قدیمی،همکلاسی قدیمی یادوست قدیمی درمراسم ترحیمش شرکت میکند.
درحالیکه برای مرحومه ....چنین نیست.بارهاشنیده شده که بعدازمدتها که فلان بانومرحوم شددوست،همسایه،همکلاسی وهم محله ای قدیمش متوجه فقدان آن مرحومه میشود.
این قلم نمیدانداگرعکس مرحومه درآگهی ترحیمش چاپ شودچه اتفاقی می افتد.چه کسی به آن بی اعتنایی میکند.
همانی که درروزگارحیات درصحنه های اجتماع خوش درخشید،چگونه ناگهان ازانظار پنهان میشودکه"نه ازتاک نشان ماند ونی تاک نشان"
آیااین ضایعه فرهنگی نیست؟
براستی اگرکسی خطرکندوخط شکنی کندچه اتفاقی نی افتد؟

نویسنده: فرج اله گرمسیری