امروز جمعه 28 مهر ماه، « روز جهانی کوهنورد »، برهمه کوهنوردان مخصوصا کوهنوردان پیش کسوت شهر ما مبارک باد! خوب است در این روز گرامی و این مناسبت جهانی، از پیشکسوتان و کوه نوردان اولیه شهر و پایه گذاران و ترویج دهندگان فرهنگ و ورزش کوهنوردی در شهر برازجان و، حتی و در حقیقت، در سطح شهرستان و استان که راه را برای علاقمندان بعدی کوه هموار کردند، یادی شود. یکی از اولین و نخستین گروه یا گروه هائی که صرفا با نیت و هدف محض ورزشی ( و نه نیات و مقاصد سیاسی و ایده ئولوژیک)، و به صورت تیم و گروهِ صرفِ ورزشی مستقل و آزاد، طبیعت گردی و کوه روی را راه انداختند، یادی شود. یعنی تیم و گروه 9 نفره زیر، به سرپرستی ورزشکار جوانمرد و با اخلاق و با روحیه ورزشکار حرفه ای و دوستدار و مواظب طبیعت و محیط زیست، قهرمان پرتاب وزنه و دیسک، احمد معراجی، که در سال 1358 هجری شمسی(36 سال پیش) تشکیل شد و تقربا تمام هفته ها به کوه نوردی می پرداختند. یعنی : شهید علی دهقان که در همان اوایل جنگ به شهادت رسید غلام هوشنگی(جانباز شیمیائی) محمود مهرانگالی رحمان احمدی(جانباز) احمد معراحی احمد پاکزاد شادروان ماشا الله پاکزاد حسنعلی مرادی حمید معراجی

سابقه دیرینه فوتبال در برازجان
بر گرفته از کتاب « برازجان » با ترجمه عبدالرسول. خیراندیش نوشته « ویلم فلور » ایران شناس معروف هلندی

برای کسانی که به تربیت بدنی علاقمند هستند جالب توجه خواهد بود که بدانند در این زمینه برازجان یک ویژگی منحصر بفرد دارد. زیرا تا جائی که من قادر به تحقیق بوده ام، برازجان تنها جائی در ایران بوده است که در آن نوعی بازی فوتبال وجود داشته است. شاهد این مدعا آنکه در سال ۱۸۲۶م، « استرلینک» نوشت:
« بچه ها توجه مرا به خود جلب کرده بودند دلیل این امر بازی کردن آن ها با توپ بود. ان هم خیلی شبیه به روشی که در کشور خودمان وجود داشت. منتهی با شیوه و روشی ابتدائی تر توپ آن ها مناسب نبود و با تکه های پیچیده شده پارچه کتانی ساخته شده بود . حتی با پارچه پشمی هم توپ خود را ساخته بودند که به آن خاصیت ارتجاعی بدهد. من به آن ها پیوستم و با آن ها بازی کردم، اما از اینکه من این بازی. را بلد هستم تعجبی نکردند. آن یک بازی من در آوردی نبود بلکه به واقع نزد مردم آنجا دارای سابقه و قاعده بود زیرا آن بازی در برازجان تا ۶۵ سال بعد هر دو نسل(پیر و جوان ) را به خود مشغول می داشت. » چنانکه بعد ها « لرد کرزن» در این باره نوشت: « جوانان برازجان مشغول نوعی بازی ساده بودند که درست شبیه بازی هاکی hockey و روندرز Rounders انگلیسی ها بود و معلوم بود که علاقمندان بسیاری دارد.»
ت و فرار از این شهر به سر آدم راه میابد