سوشیانس شجاعی‌فرد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ در روزنامه شهروند نوشت:

ترامپ، پسرم

از تو دورم، ولی یک لحظه تويیت‌های خزعبلت و صحبت‌های جنجالی‌ات از جلوی چشمم دور نمی‌شود! تو کجایی؟ در دل کاخ‌سفید و در حال بازیِ دارت و نشانه‌گیری روی نقاشی آبراهام لینکلن یا روی صندلی مخصوص تفکرت در حال تفکر برای گندی جدید؟! شنیده‌ام ستاره کاریکاتورها و عکس یک نشریات عصبانی اروپایی شده‌ای! اگر صدای کف و هورای کارمندانت که حقوق می‌گیرند که تو را تأیید کنند، تمام شد، اگر رینگ رینگ زنگ‌های تشویق‌آمیز بنیامین و سلمان به تو فرصت هوشیاری داد، گاهی به جنگ و مردم جنگ‌زده فکر کن!

دنیایی که تو در آن زندگی می‌کنی، دنیای پدرسوختگی است! دنیای پدرسوخته‌بازی است! در این دنیا انتخاب با توست که طرف پدرسوخته‌هایی باشی که آتش می‌سوزانند یا طرف کسانی که پدرشان و خانه و کاشانه‌شان، در آتش سوخته! البته واضح و مبرهن است که تو جزو کدام دسته هستی، ولی حواست باشد هر سخنرانی آتشین تو که شهوت دیده شدنت را کم می‌کند و برند ترامپ را گران‌تر و قیمت املاک و شرکت‌هایت را بالاتر می‌برد، تن یک عده را در دنیا می‌لرزاند! قیمت دلار را در یک جایی بالا می‌برد، مردمی را دست و پا بسته‌تر می‌کند و کسانی را از ترس جنگ در مرزها به صلح داخل مرزها وا می‌دارد! دونالد اگر سرزمین‌ها را عرصه جنگاوری خودت بدانی، ماه‌ها پیش از آن روح و روان مردم آن سرزمین‌ها دچار درگیری و مرگ می‌شود! پس خوشگل موطلایی شهر من! آن‌قدر با روح و روان مردم بازی نکن! نیمه‌شب که از رقص شمشیر سعودی‌ها بیرون آمدی، آن عرب‌های ثروتمند را فراموش کن، ولی از راننده‌ات، حال آن کودک یمنی، آن زن آواره سوری و آن جوان عبوس و گول‌خورده داعشی را بپرس! درکشان کن و برای مشکلشان راهی پیدا کن! ولی برای انجام این راه‌حل، یک شرکت جدید نزن! چند تایی از این آواره‌های سوری را در شرکت‌هایت استخدام کن! بلکه وقتی از کشورهای خاورمیانه حرف می‌زنی و برایشان نسخه می‌پیچی، بتوانی از روی نقشه آنها را پیدا کنی! درک‌کردن پیشکش!

 شاید شبی - که مثل هر شب نیست، اون شبی که میگم شب نیست- درخشش پرسودترین معامله اسلحه تو را بفریبد! یادت باشد، ترس بزرگترین بیزنس دنیاست! به جای راه‌انداختن جنگ، فقط کشورها و ملت‌ها را بترسان! ولی جان همه زن‌هایت واقعا جنگ راه نینداز. به جای ورق‌زدن عکس آن مجله خرگوش‌نشان که تأثیر جبران‌ناپذیری بر لب‌های تو گذاشته، کمی عکس‌های جنگ افغانستان را ببین، کمی عکس انفجارهای عراق را ببین، کمی عکس‌های صف خرید دلار در ایران را ببین!

برای این‌که توجهت جلب شود، همراه این نامه، چکی سفید‌امضا برایت فرستاده‌ام، جان مادرت نقدش نکن! می‌دانم تو، چارلی چاپلین و وودی آلن و شارون استون را می‌خری و می‌فروشی! ولی با همه نداری، چکی برایت فرستادم تا اگر برای دو سنت پول بیشتر، برای سود کارخانه‌های اسلحه‌سازی رفقایت، برای چند تا کادوی قیمتی عرب‌ها، برای رونق‌دادن تجارت شرکت‌هایت خواستی جنگی راه بیندازی، هر مبلغی خواستی در این چک بنویس، ولی جنگ راه نینداز. چک هم حقوقی می‌شود و آن‌قدر بدو دنبال پولت تا جانت از دماغت در بیاید!/س