در این شیوه جدید، محققان از یک رادار دوپلر سطح پایین برای تشخیص شکل و اندازه قلب کاربر استفاده می‌کنند. مبنای استفاده از این شیوه جدید برای تامین امنیت سیستم‌های الکترونیکی این واقعیت است که تاکنون هرگز دو شخص که شکل قلب آنان یکسان باشد، شناسایی نشده‌اند و البته شکل قلب انسان در طول عمر تغییر نمی‌کند، مگر اینکه دچار بیماری‌های شدید قلبی باشد. 

این سیستم برای ثبت شکل و آهنگ ضربان قلب شخص به هشت ثانیه زمان نیاز دارد و پس از آن قادر است بدون نیاز به هرگونه تماس فیزیکی، حضور شخص را به ‌طور مستمر تشخیص داده و اجازه دسترسی به سیستم را صادر کند.

قابلیت تشخیص هویت مستمر کاربر در مقایسه با روش‌های متداول که با یک بار تشخیص هویت امکان دسترسی طولانی مدت به سیستم را فراهم می‌کنند، موجب افزایش امنیت سیستم می‌شود. 

به گفته محققان سیستم رادار مورد استفاده در این فناوری توان بسیار کمی را مصرف می‌کند و با توجه به اینکه شدت سیگنال‌های آن بسیار کمتر از سیگنال‌های عادی وای فای است، هیچگونه خطری را برای سلامت کاربران ندارد. 

به گزارش ایرنا از ساینس دیلی، امنیت مبتنی بر زیست‌سنجی با استفاده از فناوری‌های تشخیص اثرانگشت، اسکن عنبیه چشم و تشخیص چهره تنها گام‌های اولیه را به سوی آینده برداشته است. در واقع هر نوع ویژگی زیستی منحصر به فرد در حال حاضر به عنوان یک گزینه برای ساخت فناوری‌های زیست‌سنجی مورد توجه قرار گرفته است. /ب