اتحاد خبر-جواد راهپیما: بانوان ایران زمین از قدیم الایام تاکنون در عرصه های مختلف اجتماعی،فرهنگی و هنری درخشیده و در مواقع حساس نقش آفرینی کرده اند.

به گزارش اتحاد خبر، بانوان ایرانی همواره در تاریخ کهن این مرزوبوم شکوه آفرین بوده اند و پا به پای مردان و همراه آنان برای اعتلا و آبادانی این کهن دیار تلاش کرده اند.

از بانو آرتیمیز نخستین دریاسالار زن ایرانی گرفته تا بی بی مریم بختیاری و زنان قهرمان لرده، نمونه هایی از زنان شجاع و هنرمند ایرانی هستند که در تاریخ از آنها به نیکی یاد شده است.

از آنجا که بانوان دارای طبعی لطیف هستند در انجام کارهای هنری نیز تبحر خاصی دارند که بعضی از آنها با دستان خود خالق آثار فاخر و باارزش هنری می شوند.

دکتر فاطمه عباسی یکی از بانوان هنرمند و خوش ذوق ایرانی است که با دستانش نقاشی های زیبا خلق می کند و در رشته هنری نقاشی فعالیت می کند و توانسته با استفاده از ذوق هنری خود آثاری فاخر و چشم نواز خلق کند.

از نکات جالب که می توان به آن اشاره کرد این است که خانم دکتر عباسی هیچ استاد نقاشی هم نداشته و با تلاش و پشتکار خودش توانسته در این رشته موفق شود. وی در حال حاضر در مرکز بهداشتی درمانی شهید بهشتی آبپخش مشغول به طبابت است و مردم از نحوه برخورد اجتماعی و طبابت این پزشک حاذق رضایت کامل دارند.

با وی گفتگویی انجام داده ایم و شرح حال مختصری از زبان خودش که تقدیم حضور شما می گردد:

*لطفا خودتان را به طور خلاصه معرفی کنید.

فاطمه عباسی هستم متولد ۱۳۶۹ در شهر شیراز. در سال ۹۴ مدرک پزشکی عمومی خود را از دانشگاه جهرم استان فارس دریافت نمودم.از همان سال های کودکی علاقه ی بسیاری به رشته گرافیک و هنر نقاشی داشتم و سعی کردم در اکثر اوقت فراغتم به فعالیت نقاشی طراحی و نگارگری بپردازم. متاسفانه به علت رشته وقتگیر پزشکی موفق به آموزش تحت نظر استاد نقاشی نشدم اما از طریق اینترنت با نقاش های بزرگ دنیا مکاتبه می کردم و نظرات نقاش های مختلف را در مورد کارهای نقاشیم می گرفتم و از نقاشی های نقاشان بزرگ الهام می گرفتم تا بتوانم در این شاخه هنری ادامه بدهم.


*تاکنون نمایشگاهی هم برگزار کرده اید؟میزان استقبال مردم چطور بوده؟

تاکنون موفق به برگزاری سه نمایشگاه نقاشی در شهر شیراز شده ام که با استقبال خوبی مواجه بوده است و اکثر نقاشی ها فروش رفته اند.

*در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید.

از دید من زندگی پذیرفتن همه سختی ها و مشکلات و پیدا کردن راهی برای ادامه دادن و رشد کردن است. بدانیم زندگی بسیار کوتاه است و میتوانیم از لحظه لحظه ها چیزی ایجاد کنیم که بعد از ما به یادگار بماند. من تمام موفقیت های زندگی ام را مدیون خانواده ام بخصوص دست های زحمت کش پدرم می باشم که اکنون سایه اش را ندارم اما شاید روحش شاهد جبران من باشد. امیدوارم خداوند توانایی انتخاب راه و ادامه لذت بردن از زندگی را در عین پذیرفتن تمام مشکلات هر فردی به همه ما عطا کند.