اتحادخبر:  وقتی حرف مهاجم و گلزنی شود همه پرسپولیسی‌ها یاد ناصر محمدخانی می‌افتند. مهاجمی که همه چیز داشت؛ پا به توپ عالی، تکنیک فوق العاده و دریبلینگ تماشایی. یک تمام کننده قهار و فوتبالیست کامل که حتی با ضربه ایستگاهی دروازه حریفان را باز می‌کرد و به اعتقاد بسیاری از پرسپولیسی‌ها بهترین مهاجم تاریخ این باشگاه است. حالا که داستان مهدی طارمی  تمام شده  ناصر محمدخانی با حرارت بیشتری درباره او و سرنوشتش حرف می‌زند. به  صحبت با مهاجم سال‌های دور پرسپولیس از فوتبال در شهرری با پیشکسوتان  و تیم احسان ری می‌رسد به محمد امین اسدی مهاجم جدید پرسپولیس. محمدخانی هم با حرارت درباره بازیکن جوان و مستعدی در تیم جوانان احسان ری حرف می‌زند که با خواسته او از مربی اش از دفاع به خط حمله رفت و درخشید اما حالا نمی داند کجا رفته. بعد از آن بحث به حمیدرضا طاهرخانی کشیده می‌شود و اینکه از کجا آمد و چقدر مستعد بود. اما حالا نوبت گفتن از طارمی است.

آقا ناصر بالاخره مهدی طارمی در پرسپولیس ماند.

 من گفته بودم که مهدی چون سه سال در این تیم بوده و آقای گل شده باید بماند. شانس مثل بلیت بخت آزمایی است. بازیکن پیش خودش می‌گوید شاید امسال بعد از دو فصل آقای گلی افت کردم . خیلی‌ها اینطور بوده‌اند. می‌گوید اگر افت کنم شاید فصل بعد پیشنهادهای خوبی به دستم نرسد . خب الان پیشنهاد خوبی به دستش رسیده بود و 5-4 میلیارد هم گیرش می‌آمد اما گفتم اگر مهدی یک مقدار صبوری کند چون شانس حضور در جام جهانی را دارد شرایطش تغییر می‌کند. حضور در این بازی‌ها به بازیکن ابهت می‌دهد  و از همه نظر سود خواهد کرد . اگر بازیکن در جام جهانی بازی کند تیم‌ها به او احترام زیادی می‌گذارند. حالا فکرش را بکنید مهدی در جام جهانی گل هم بزند. آن وقت قیمتش سه برابر می‌شود و باشگاه‌های خارجی باید سه چهار میلیون دلار بابت قراردادش بپردازند.

 ببینید بازیکن باید حداقل چند سال درپرسپولیس بماند و بعد برود. خود من 8-7 سال برای این تیم بازی کردم و بعد رفتم قطر و دوباره برگشتم. مهدی هم سه سال بود و مثل سروش رفیعی نبود که آمد 6 ماه بازی کرد و رفت. بازیکن که می‌آید اینجا باید حداقل دین اش را ادا کند  و احترام تماشاچی را نگه دارد. قبل از اینکه سروش به پرسپولیس بیاید فقط دو تا بازی جلوی استقلال و پرسپولیسش را نشان می‌دادند اما اینجا برایش سکوی پرتاب شد. البته این بازیکنان هم حق دارند و می‌ترسند که مصدوم شوند اما سروش باید یک فصل دیگر می‌ماند. من بازی‌هایش را نگاه می‌کردم. خیلی سرپنجه و سر بالا بود. مثل حمید درخشان بازی می‌کرد و در عمق و پاس‌های قطری به کناره‌ها خوب کار می‌کرد. تکنیک بالایی هم داشت. او می‌توانست با یک سال بازی در پرسپولیس به تیم ملی برسد و به جام جهانی برود اما الان رفت و کی برگردد مشخص نیست و شاید فراموش شود. بازیکنان ملی اما فراموش نمی شوند و در خارج هم روی این نفرات به عنوان بازیکن ملی حساب می‌کنند اما الان سروش به عنوان بازیکن باشگاهی رفته و با اینکه توانایی بالایی دارد اما جوانی کرد و خیلی زود تصمیم گرفت.

 حالا که مهدی تصمیم گرفته بماند از همه نظر به نفع خودش و تیمش تمام می‌شود. الان مردم هم خوشحالند و از این تصمیم استقبال می‌کنند و می‌گویند دمت گرم که ماندی. حالا مهدی می‌تواند برای سومین سال آقای گل شود و همین خاطره خوبی که می‌ماند برایش یک روحیه خوب می‌شود.

 مهدی بازیکن زحمتکشی است. درست است موقعیت زیاد خراب می‌کند اما موقعیت‌ها را بر اساس خلاقیت خودش  و با فرارهایش در فضا به دست می‌آورد. او خوب فرار می‌کند و خوب پاس می‌دهد. این عدم دقت هم ناشی از خستگی اوست. مهدی نمی‌گذارد دفاع و‌هافبک‌های حریف با هم ارتباط برقرار کنند و در فضاهای خالی خوب حرکت می‌کند. یک مقدار در ضربات آخر عدم تمرکز دارد باز با این حال دیدید که 6-5 گل عقب بود اما آمد و رسید. من دو سال پیش با مهدی صحبت کردم و گفتم اگر بجنبی می‌توانی آقای گل شوی. گفتم فکرت را خراب نکن. همیشه با یک گل ارضا نشو و تلاش کن برای گل‌های بعدی. خودش تایید می‌کرد که بعد از گلزنی ارضا می‌شود اما من گفتم خیلی از بازی‌ها سه چهار گل زده بودم وبرایش مثال هم زدم . گفتم هر بار که گل می‌زنی به گل‌های بعدی فکر کن که مهدی این‌ها را گوش کرد و دوباره آقای گل شد . من در قطر و تهران با او حرف زدم و دیدید که امسال هم چند گل از ساسان انصاری عقب بود اما با روحیه و صحبت از او سبقت گرفت و آقای گل شد.

 مجتبی ( محرمی ) را می‌شناسم و با او زندگی کرده‌ام و می‌دانم هیچ وقت درباره کسی منفی حرف نمی‌زند. اتفاقا مجتبی همیشه مهدی را تشویق می‌کرد و حمایتش کرده بود اما به خاطر مسائل آن ماشین یک مقدار دل‌چرکین بود.

 نه فکر نمی کنم. ان شاءا...  که اینطور نشود چون فصل قبل که قهرمان شدند با همدلی و همیت بود . اینطوری نیست که حالا چون بازیکن خارجی آمده به او پاس ندهند. این چیزها اصلا در ذات فوتبال پذیرفتنی نیست و بستگی به موقعیت گل دارد. یعنی اینطور نباشد که به بازیکنی که موقعیت 40 درصدی دارد پاس بدهند و بازیکن با شانس 90 درصد گلزنی را نبینند.

 منشا بازیکن خوبی است. یک بار دیدم 6-5 متر از دفاع حریف عقب بود اما با یک استارت از آن مدافع فاصله گرفت. این سیاهپوست‌ها به خاطر فیزیک بدنی شان سرعت بالایی دارند. ما سال‌ها در پرسپولیس 2-4-4 بازی می‌کردیم و موفق بودیم. اول من و غلام فتح آبادی بودیم، بعد من و فرشاد شدیم و بعد از من هم فرشاد و علی دایی بودند و بعضی وقت‌ها هم سه مهاجم بازی می‌کردیم. فکر می‌کنم اگر یک مهاجم سرعتی با فیزیک خوب کنار یک مهاجم تکنیکی بازی کند موفق می‌شوند. مثل دوره ما که من وفرشاد بودیم و او خیلی خوشفکر بود، یا فرشاد و علی دایی که دایی خیلی خوب جاگیری می‌کرد و دوندگی‌اش خوب بود . این طارمی هم شبیه دایی بازی می‌کند البته مانده که به او برسد اما با دوندگی زیاد خسته می‌شود و شاید به همین خاطر است که موقعیت‌ها را از دست می‌دهد.

 آن زمان که من راه آهن بودم و 18-17 سال بیشتر نداشتم در بانک ملی آقا نایب ما را نگه می‌داشت و کار انفرادی می‌کرد. یک دروازه بان هم می‌گذاشت و از وسط زمین، حرکت‌ها، پشت 18 قدم  و تک به تک‌ها را کار می‌کردیم و حداقل نیم ساعت کار اختصاصی داشتیم؛ اینکه چطور حرکت کنیم و چطور ضربه بزنیم و کی حرکت کنیم. مهدی هم باید حتما تمرین اختصاصی و اضافه بر کار تیم داشته باشد./ج

ایران ورزشی