به گزارش روزنامه ایران؛ دستیابی به این هدف بازماند.  فاطمه ذوالقدر، نماینده مردم تهران در مجلس یکی از نمایندگانی است که روز گذشته در مجلس حضور داشته است.

 

او  از لحظاتی روایت می‌کند که نمایندگان مجلس باوجود اینکه بعضاً عزیزان‌شان در ساختمان اداری مجلس در چند قدمی تروریست‌ها بودند، ترجیح دادند به انجام وظیفه نمایندگی ادامه دهند و در هنگامه‌ای که مذاکرات‌شان به‌طور مستقیم از رادیو مجلس به گوش همه مردم ایران می‌رسید بازگو‌کننده صلابت ملت ایران و تأثیرناپذیری از اقدامات نمایشی تروریست‌ها باشند.

 

صدای تیراندازی در صحن شنیده نمی‌شد. همکارانی که بیرون از صحن کار داشتند یا برای رسیدگی به تجمعاتی که بیرون از مجلس در جریان بود از صحن خارج شده بودند، آمدند و این مسائل را نقل کردند. یعنی از ساعت 10 به بعد ابتدا اخباری که در پیام‌ها منتقل می‌شد را شایعه تعبیر کردیم. بعد گفتیم شاید از میان تجمع کنندگان پرونده مؤسسه کاسپین یکی دو نفر خواسته‌اند آشوب کنند یا اسلحه کشیده‌اند. اصلاً این تصور وجود نداشت که این یک عملیات تروریستی و برنامه‌ریزی شده از طرف داعش باشد. بنابراین داشتیم کارهای عادی‌مان را انجام می‌دادیم و البته تا انتها هم مجلس برنامه معمول خودش را برگزار کرد.

 

از ساعت 10 و نیم مسائل جدی‌تر شد و معلوم شد که در بیرون از صحن درگیری از جنس تروریستی اتفاق افتاده است. البته ما در صحن ماندیم. ناطقان مواضع خودشان را مطرح کردند، اگر تذکری لازم بود خوانده شد و کارها به روال معمول انجام شد.  البته در آن لحظه برخی از همکاران بیرون بودند، اما بالاخره توانستند دوباره خودشان را به صحن برسانند و خبرها را گفتند. بعد خبرهای ضد و نقیض آمد. ما تا لحظه آخر جلسه در صحن بودیم اما خبر رسید که تروریست‌ها با ورود به ساختمان اداری وارد طبقه‌ای شده‌اند که دفاتر نمایندگان در آن قرار دارد.  همکاران تلفنی با مسئولان دفترشان صحبت می‌کردند. اما از یک ساعتی خطوط تلفن قطع شد و ما حدود یک ساعت و نیم از مسئولان دفاتر و همکاران خارج از صحن اطلاعی نداشتیم. بعد از اینکه ارتباط برقرار شد مسئولان دفتری می‌گفتند که خیلی نگران بوده اند اما پشت میزها سنگر گرفته بودند.

 

 

می دانید که مراجعان از در شماره 2 برای حضور در دفتر نمایندگان وارد می‌شدند ، از در شماره یک هم خود نمایندگان برای رفت و آمد به دفاترشان استفاده می‌کنند.  ساختمان اداری مجلس که دفتر نمایندگان هم در طبقات آن قرار دارد فاصله زیادی با صحن مجلس ندارد. فاصله بیست سی قدمی تا راهرویی که منتهی به صحن می‌شود دارد. البته این مسائل باید بعدا از لحاظ امنیتی بررسی شود. چون در مسیری که ارباب رجوع رفت و آمد می‌کنند سعی شده است که این رفت و آمد تسهیل شود. این است که وقتی تروریست‌ها خواسته بودند با اسلحه و در حال تیراندازی وارد شوند با  مانعی مواجه نبودند. این امکان وجود داشت که به جای طبقات به سمت صحن مجلس حرکت کنند و خدای ناکرده حادثه تروریستی در ابعاد ترورهایی که در سال 60 رخ داد تکرار می‌شد. هر چند ما الان تعدادی از مسئول دفترها و همکاران مان را از دست داده ایم و شهادت مردم عادی نیز ضایعه جبران ناپذیری است اما واقعیت این است که این حادثه می‌توانست ابعاد گسترده تری داشته باشد اما با فداکاری و از جان­‌گذشتگی نیروهای نظامی و امنیتی از گسترش ابعاد این اقدام تروریستی جلوگیری شد.

 

 

من اطلاعات دقیقی ندارم. اما احتمالاً  برخی از شهدا زن هستند. همچنین از میان همکاران اداری که در طبقات چهارم و پنجم بودند تلفات جانی داشتیم. اما شرایط غیر قابل پیش بینی بود و لحظات سخت و نگران کننده ای بر ما گذشت. زیرا بالاخره مسئولان دفاترمان در آن ساختمان حضور داشتند و همین طور برخی از نزدیکان نمایندگان، فرزند یا همسرشان در آن ساختمان حضور داشتند. وضعیت خطیری بود. لحظه ای که نمایندگان از صحن خارج شدندمصادف شد با شروع دوباره تیراندازی و در همان لحظه بود که با واقعیت حادثه مواجه شدیم.

 

 

آنچه در بین نمایندگان مجلس جریان داشت این فکر بود که ما باید در هر شرایطی به وظیفه نمایندگی مان عمل کنیم. تا لحظه آخر باید مسئولیت مان برای بررسی طرح‌ها یا لایحه‌های در دستور کار را انجام می‌دادیم. ما بیشتر نگران افرادی بودیم که بیرون صحن بودند. چه همکاران مجلس، چه مردم و مراجعان. چندان نگران خودمان نبودیم.

 

 

در آن شرایط احساس امنیتی وجود نداشت. چون هرآینه این امکان وجود داشت که به نحوی یکی از تروریست‌ها با تیراندازی خودش را به صحن برساند. اما در آن موقعیت افراد بیشتر از خودشان نگران پیرامون شان بودند. با این وجود در همان شرایط نمایندگانی که نوبت نطق سالانه شان رسیده بود نطق کردند. تذکرها خوانده شد. بالاخره جلسه علنی مجلس به طور مستقیم از رادیو پخش می‌شد و این مهم بود که مردم بدانند نمایندگان شان در هر شرایطی از انجام وظایف خود کوتاهی نمی کنند. چنانکه نمایندگان در مجالس دوم و سوم در شرایط جنگ، بمباران و موشک باران به کار خود ادامه دادند. حتی در شرایطی که تروریسم کور منافقین در جریان بود، هیچ ترسی مانع از انجام وظایف نمایندگان مجالس نشد و ملت ایران نشان داد که با شجاعت، صبر و استقامت در برابر چنین مسائلی می‌ایستد و به زودی به شرایط امنیت و ثبات خود بازمی گردد.

 

 

از همکاران نماینده تا آنجا که من می دانم، خانم محمودی که همسر و فرزندش در دفتر بودند  و خانم سعیدی که ایشان هم همسرشان در آن ساختمان بودند به سمت دفاتر رفتند، که خب واکنش طبیعی بود. اما باقی نمایندگان به بیرون هدایت شدیم و اجازه توقف داده نشد. ابتدا هم زنان را خارج کردند. با این وجود همچنان نگران افراد داخل ساختمان بودیم.