اسکندر میگلی: وقتی حادثه ای اتفاق می افتد همه پای کار حاضر می شوند. بازدیدها و اظهار همدردی ها شروع می شود. یکی نگاه می کند، دیگری عمل می کند، بعضی هم مثل من قلم به دست می گیرند.
آنچه بعد از وقوع هر حادثه لازم است، بررسی علت ها و راه های پیشگیری از وقوع حادثه مشابه است. مثلا وقتی زلزله ای رخ می دهد باید متخصصان و کارشناسان امر در رشته های مختلف زمین شناسی و مهندسان ساختمان و عمران به صحنه بیایند و با مطالعات علمی خود برای پیشگیری از وقوع خسارت ها و تلفات احتمالی بعدی چاره اندیشی کنند.
حادثه سیل اخیر در دشتستان نیز از این قاعده مستثنی نیست. این حادثه آنقدر اهمیت دارد که مدیریت کلان استان و دستگاه های مربوط به این سادگی از کنار آن نگذرند و فراموشش نکنند؛ بلکه لازم است با دعوت از مشاورین و متخصصان مطرح کشوری این حادثه را مورد بررسی دقیق علمی قرار داده و برای جلوگیری از وقوع حوادث و خسارت های مالی و جانی در تاسیسات و مناطق شهری و روستایی، راه ها، پل ها و رودخانه های دایمی و فصلی در آینده، راهکارهای دقیق را به مردم و مدیران استان ارایه نمایند.
کسی فکر نکند اگر فردی درباره حادثه سیل اخیر مطلبی می گوید ریگی به کفش دارد یا قصد ماهی گیری از این آب گل آلود دارد، بلکه همه را از سر صدق و دلسوزی بدانیم. سال 1367 اولین سال معلمی من در روستای نوکن از توابع دهستان آبدان بود. در آن سال وقتی می خواستم به روستای نوکن بروم همه پل های جاده ای که از وسط شهر آبدان شروع می شد و از کنار روستاهای میانی به روستای بردستان وصل می شد بلا استثنا در اثر سیلاب تخریب شده بود؛ یعنی دقیقا هر کجا پلی ساخته شده بود بر اثر کوچکی دهانه ی آن، تخریب شده بود. از کدخدای روستا، آقای عبدالعلی فخرایی برادرزاده علی فخرایی، مشهور به علی سمیل که حقیقتا انسان وارسته، خوش مشرب و مردمداری است، پرسیدم چطور شما موقع طراحی و اجرای پل ها به مهندسان و پیمانکار و ... وضعیت سیلاب منطقه را گوشزد نکردید؟ در جوابم گفت فلانی تقریبا اوایل تابستان که آمدند پی کنی پل های مجاور روستا را شروع کنند به آن ها گفتم که سیلاب این منطقه چنین و چنان است و این پل ها جواب نمی دهد و با سیلاب این اطراف، حتی بچه 10، 12 ساله را هم آب می برد، ولی یکی از آن ها گفت پیرمرد ما مهندسیم یا تو؟! دیگری گفت پیرمرد چرا دروغ می گویی، اگر در سیل این جا بچه 10، 12 ساله را آب می برد، پس چطور این ساقه های گندم (کلورها) را آب نبرده است؟!
به او گفتم آقای مهندس مگر پس از «جیلم» (درو گندم) در این منطقه سیل و باران هم آمده است و من مهندس نیستم ولی شما نتیجه کارتان را می بینید.
حالا به این فکر هستم، این پل دوم کلل که در حال احداث است هم به آن سرنوشت دچار نشود. بزرگراه اهرم ـ برازجان ـ دیلم در کنار روستای کلل، از رودخانه و بستر آن می گذرد؛ پل فصلی که در دهه 50 ساخته شد دارای بیش از هزار متر طول و چند متر ارتفاع از سطح زمین بوده است و در مقابل سیل های وحشتناکی مقاومت کرده و پس از چند ساعت از فروکش کردن آب، رفت و آمد جریان یافته است. ولی این محور و پل که توسط قرارگاه خاتم الانبیاء در حال احداث است، قسمت بیشتر آن با ارتفاع کم در بستر رودخانه اجرا می شود که سیل اخیر نشان داد اگر این پل با این وضعیت به بهره برداری رسیده بود، معلوم نبود چقدر تلفات جانی پیش می آمد. لذا از معاون امور عمرانی استاندار و مدیر کل راه و شهرسازی استان انتظار داریم بررسی های لازم را انجام دهند و از آقای دادستان عمومی و انقلاب شهرستان دشتستان می خواهیم بنا به وظیفه ی ذاتی خود برای پیشگیری از وقوع جرم به این ماجرا وارد شوند و برای جلوگیری از هدر رفتن بیت المال از مجریان این پروژه تضمین لازم و تمهیدات مقتضی را به عمل آورند.