كلید پاسخ این پرسش، واكاوی نقش بازیگر بدون دیالوگ نمایش روز چهارشنبه در «جنت‌آباد» است. حمیدرضا بقایی، كسی كه آقای احمدی‌نژاد او را شبیه‌ترین فرد به خودش و مشایی توصیف می‌كند اما بر عكس دو همزادش، كم‌حرف و خجالتی به نظر می‌رسد. بدون دیالوگ بودن نقش بقایی البته، چیزی از اهمیت این نقش در سناریوی «بهاری» كم نمی‌كند. آقای بقایی قرار است از این به بعد و تا روز اعلام نام نامزدهای تأیید صلاحیت‌شده از سوی شورای نگهبان، همان كاری را بكند كه تا به حال كرده؛ ساكت و گوش به فرمان، در كنار احمدی‌نژاد بنشیند و در انظار ظاهر شود تا رئیس دولت سابق بتواند با فراغ بال و با استفاده از فضای رقابت‌های انتخاباتی، دولت حسن روحانی را هدف حملات تند و تیز خود قرار بدهد.

تاكتیك احمدی‌نژاد، در نخستین گام، جلوی فروپاشی جریان حامی او را پس از چهار سال ركود و سرخوردگی می‌گیرد و در برابر استحاله‌شدن بدنه این جریان در جناح اصولگرا مانع ایجاد می‌كند. گام دوم یعنی خیز برای تسخیر دوباره دولت اما، به دلیل فقدان نامزد واجد شرایط تأیید صلاحیت، از هم‌اكنون محكوم به شكست است. آیا احمدی‌نژاد این را نمی‌داند؟ پاسخ این پرسش، همان‌گونه كه در بالا گفته شد بی‌شك مثبت است. اگر می‌داند، پس چرا خطر كرده و خود را به میانه چنین میدانی افكنده است؟ یك پاسخ شاید بذرپاشی برای افق ١٤٠٠ باشد.

دیگری و مهمتر اما رخدادی است كه كشور كمتر از ٤٥ روز دیگر شاهد آن خواهد بود؛ انتخابات ریاست‌جمهوری و تلاش برای یك‌دوره‌ای‌كردن ریاست‌جمهوری حسن روحانی. نفع آنی نقش‌آفرینی بهاری احمدی‌نژادی‌ها، از آنِ نامزدی خواهد شد كه اكنون اصولگرایان در مسیر اجماع بر سر او هستند. احمدی‌نژادی‌های بدون نامزد، با تخریب و هیاهو علیه دولت كنونی، به نامزد نهایی اصولگرایان پاس «گل طلایی» می‌دهند و او را قادر کنند، بر موج مطالبات تحریك‌شده عمومی سوار شده و از مانع حسن روحانی بگذرد.

١٢ سال پیش، در بهار ٨٤، میوه «بازی پیچیده و چند لایه» اصولگرایان را احمدی‌نژاد برداشت كرد. شاید در بهار ٩٦ قضیه بر عكس شود./ص