حجت‌الاسلام ناطق‌نوری در سخنان خود گفت: «ارتحال عالم عالی‌قدر، روحانی مبارز و محقق قرآن، سیاست‌مدار و مدیری مدبر و مقتدر، آیت‌الله هاشمی را به پیشگاه حضرت ولی‌عصر، امام بزرگوار و محضر مقام معظم رهبری و خانواده آن مرحوم تسلیت می‌گویم». 

هاشمی، هم با رفتار خود آموزه‌هایی برای ما دارد و هم با فوتش
به گزارش «ایلنا» او افزود: «آیت‌الله هاشمی یادآور شکنجه‌ها و همدل انقلاب در همه ناملایمتی‌ها بود و یک یار وفادار و هوشیار بود و از خداوند برای آن شخصیت کم‌نظیر علو درجات را خواستارم». 
ناطق‌نوری ادامه داد: «وقتی قرار شد در این مجلس سخنران باشم، جست‌وجو کردم که چه آیاتی را باید قرائت کنم؛ البته آیات زیادی آمد که همه آنها در حد شخصیت آیت‌الله هاشمی بود؛ آیاتی که به‌حق آقای هاشمی مصداق آنها بود». 
پس از اینکه ناطق‌نوری فرمایش امام را مبنی بر اینکه «هاشمی زنده است؛ چون نهضت زنده است» بيان كرد، مردم تکبیر گفتند و ناطق‌نوری در واکنش گفت: «تکبیر نگویید تا رشته سخن از دستم نرود، اعضای هیئت دولت جلسه بعدازظهر خود را تعطیل کرده‌اند که به این مراسم برسند. خواهش می‌کنم تکبیر و شعار تا پایان منبر نگویید». 
او با بیان اینکه آیت‌الله هاشمی هم با زندگی و منش و روش و رفتار خود آموزه‌هایی برای ما دارد و هم با فوتش، عنوان کرد: «اینها درس‌هایی است که باید از زندگی هاشمی بگیریم. اگر صفاتی از هاشمی را عرض می‌کنم بدانید که اینها مشاهدات من بوده است. هاشمی در طول این مدت برای غیر از خدا کار انجام نمی‌داد». 
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تأکید کرد: «هاشمی به ما درس مقاومت و صبوری داد، من گاهی می‌ماندم زیر فشارها ایشان چگونه صبح وارد مجمع می‌شد و آرام با خنده کار می‌کرد. وقتی صلاحیت هاشمی را به هر دلیلی برای ریاست‌جمهوری رد کردند، بنده سفرم را لغو کردم و صبح رفتم منزلشان. آقای هاشمی با خنده از پله‌ها آمد پایین با هم سلام کردیم و گفت آقای ناطق بنده زمان ثبت‌نام در وزارت کشور که حاضر شدم و برگشتم پیش خودم گفتم که این چه کاری بود که کردی و ثبت‌نام کردی. کشور ویرانه است و مسئولیت سنگینی بر دوش توست. سطح انتظارات مردم بالاست. با این خزانه خالی و توقع بالا احساس کردم بار سنگینی روی دوشم بود، اما وقتی رد صلاحیت شدم آرام خوابیدم، زیرا هم بار سنگین از روی دوشم برداشته شد هم وظیفه‌ام را انجام دادم». 
او افزود: «خطاب به آیت‌الله گفتم حالا چه کاری کنیم؟ هاشمی گفت من می‌گویم مردم برای صندوق‌های رأی بیایند. هاشمی به دنبال ایرانی آباد و مقتدر بود؛ ایشان وقتی رئیس‌جمهور شد چه ایرانی جز یک ویرانه و مردمی آواره داشتیم». 
او افزود: «برای تشییع که رفتم، برای مصاحبه می‌آمدند. من نزدیک سردار سلیمانی نشسته بودم. سردار سلیمانی نشسته بود، من گوش می‌دادم چه می‌گوید، بعد از این جمله علاقه من دوچندان شد؛ او گفت هاشمی تا پایان عمر همان بود که از اول بود. او بر اصول تا آخر پایبند بود حتی اگر تاکتیک‌ها تغییر می‌کرد، اعتقاد او همان اعتقادات روز اول بود». 

انقلاب و رهبری خط قرمز هاشمی بودند
ناطق‌نوری با اشاره به اینکه هاشمی وفادار به انقلاب و رهبری بود، عنوان کرد: «هر شرایط سختی که پیش می‌آمد، بعضی می‌رفتند پیش هاشمی که به شما تهمت زدند به دخترانتان توهین کردند؛ درحالی‌که هاشمی به نزدیکان خود می‌گفت سر دو چیز با شما معامله نمی‌کنم؛ اول روی انقلاب با هیچکس معامله نمی‌کنم و دوم روی شخص مقام معظم رهبری. او می‌گفت این دو خط قرمز من هستند؛ سر اینها معامله نمی‌کنم». او با اشاره به اینکه مراسم تشییع آیت‌الله هاشمی سه درس داشت، گفت: «دشمنان بدانند این نظام قطعا دشمن دارد، حواسمان باشد؛ دشمن، دشمن است. ما کارهای خودمان را پای نفوذی نگذاریم، کار را خودمان خراب نکنیم بعد بگويیم دشمن. دائم علیه هاشمی تبلیغ کردند و شبکه‌های ضدانقلاب پشت سرش حرف‌ها زدند؛ اما هاشمی فرمانده همان جنگی بود که شما پشت صدام بودید، هاشمی جزء ارکان انقلاب بود، اولین رئیس مجلس بود، نقش اول را در انتخاب رهبری داشت، هاشمی که مردم این‌چنین بدرقه‌اش کردند، اپوزیسیون نبود بلکه رکن ایران بود». 

آخرین مرد  بزرگ و مظلوم، هاشمی است
ناطق‌نوری تأکید کرد: «ما ملتی با فرهنگ دیرینه هستیم. در تاریخ معاصر در کنار هر مرد بزرگی یک ظلم بزرگ هم به او شده است؛ امیرکبیر و شیخ‌فضل‌الله را ببینید. مردم موقع اعدام شیخ‌فضل‌الله نقل پخش کردند. با مصدق و مرحوم کاشانی چگونه رفتار کردند. بهشتی هم همین‌طور بود؛ به‌گونه‌ای‌که از مشهد تا تهران به جز یک شهر برای سخنرانی او را راه ندادند. آخرین مرد بزرگ و مظلوم، هاشمی است. باید ببینیم بعد نوبت چه کسی می‌شود». 
او افزود: «خیلی بد است در کشوری با داشتن ملتی با فرهنگ و تمدن دیرینه و مسلمان، هر مرد بزرگی را که نام می‌بریم، می‌بینیم ظلمی به او شده. روزگاری در این کشور به امیرکبیر و کاشانی هم ظلم کردند. خیلی بد است تا وقتی شخصیت‌های ما هستند به آنها ظلم و توهین می‌کنیم و وقتی از دنیا می‌روند اینچنین بر سر و سینه خود می‌زنیم». 

مراسم با تأخیر شروع شد.

مداحی و قرآن تا حوالی چهار طول كشيد و سپس نوبت به سخنران اصلی مراسم، ناطق‌نوری رسید.

او انتخاب خانواده هاشمی برای مراسم هفتم پدر بود. همان کسی که در این سال‌ها تجاربی مانند هاشمی داشت.

به او هم مانند هاشمی هجمه می‌شد. روز تشییع بسیار گریست و در صداوسیما هم گفت: هاشمی رفت، حالا در همه شبکه‌ها از او تجلیل کنید.

ناطق که از تهمت‌ها و بداخلاقی‌ها علیه هاشمی گفته بود، دیروز هم گفت هاشمي رکن انقلاب بود، اپوزيسیون نبود.

ناطق روی منبر رفت؛ درحالی‌که ردیف پشت و کنار او جمعیتی ایستاده بودند؛ ردیف جلو، مقامات و چهره‌ها بودند؛ از فیروزآبادی تا رئيس دفتر مقام معظم رهبری، باهنر، محمدرضا خاتمی، جواد ظریف و....

جایگاه خبرنگاران آن بالا به همه چيز مشرف بود، آنچه قابل مشاهده بود، حضور درخور ‌توجه روحانيون در قسمت ويژه بود.

تعداد روحانيون بيش از مكلاها بود.

دو بخش برای جايگاه ويژه تعبيه شده بود و بين‌شان دو رديف جايگاه محافظان و نيروهاي انتظامي بود كه درست برعكس پشت به سخنران و رو به جمعيت نشسته بودند.

ناطق صحبت از هاشمی را با قرآن شروع کرد و گفت: در قرآن دنبال آيه‌هایی بوده که مصداق حیات و ممات هاشمی باشد. گفت گشته و شمار آیه‌هایی اینچنین کم نبوده است. صبر، یک‌رویی و یک‌‌چهره‌داشتن و کار برای خدا، از نگاه ناطق، سه ویژگی هاشمی بود که هیچ‌وقت در زندگی او تغییر نکرد و از ابتدا تا آخر با او بود.

ناطق وقتی از خصوصیات هاشمی می‌گفت، صدایش ضرب خاصی داشت و روی کلمات با صدای رسا تأکید می‌کرد. انگار می‌خواست باوری را که خودش به هاشمی داشت، به مخاطبانش هم منتقل کند. مخاطبانی که میان‌شان شاید بودند از دلواپسان منتقدی که زمانی هم به هاشمی تاخته بودند و هم ناطق.

ناطق دیروز خودش ناظم جلسه هم بود. شاید پیش‌بینی کرده بود ممکن است برخي اتفاقات پیشین تکرار شود. برای همین همان اول صحبت‌هایش مردم تکبیر فرستادند که ناطق گفت در طول سخنرانی قطعا زیاد پیش خواهد آمد که تکبیر بفرستید، لطفا چیزی نگویید تا سخنرانی من تمام شود. هروقت هم کسی از میان جمعیت بلند می‌شد ناطق خودش حواسش بود و بلند تذکر می‌داد آقا، خانم بنشین.

به نظر می‌رسید مراسم تمام شده و جمعيت درحال پراكنده‌شدن هستند كه ناگهان عکاسان خبری متوجه پوستری میان جمعیت شدند. دو خانم پوستر رئيس دولت اصلاحات را میان جمعیت می‌چرخاندند. بعد هم همهمه‌ای در جمعیت افتاد. شعارهایی داده شد. انتظامات با پرهای رنگی به نظاره نشسته بودند. بیرون صدای بلندگوها آن‌قدر بلند بود که آنهایی که زودتر خارج شده بودند نمی‌توانستند صداها و شعارهای داخل حرم را بشنوند.