اتحادخبر: پس از ترور نافرجام در پنجم خرداد ۱۳۵۸، امام خمینی با ندای «هاشمی عزیز»، طی بیانیه‌ای هاشمی رفسنجانی را مخاطب قرار داده و آن جمله ی معروف را بیان می‌کنند: « بدخواهان بدانند هاشمی زنده است چون نهضت زنده است».
اکنون خبر درگذشت آن حجت‌الاسلام که دیگر آیت‌الله شده بود، کشور را غرق در تامل، تاثر و سردرگمی نموده است.
اکثر دوستان این سوال را در ذهن دارند و می‌پرسند که حالا چه می‌شود؟ و به راستی ایران بعد از هاشمی چگونه ایرانی‌ست؟
امروز با تمام کمبودها و اختلافاتی که در کشور وجود دارد، هیچ کس منکر آن نیست امنیتی که در کشور داریم سرآمد تمامی کشورهای منطقه می‌باشد و این همان زنده بودن نهضتی‌ست که امام راحل از آن نام می‌برد.
در سال‌های اخیر هرچند قدرت سیاسی هاشمی کاهش یافته بود اما قدرت کلام هاشمی همچنان در سپهر سیاسی کشور کم‌نظیر بود. ایشان برای اعتدالیون رهبر فکری، برای اصلاح‌طلبان همراهی قدرتمند و برای اصول‌گرایان فردی دلسوز بود.
همین ویژگی‌های منحصر به فرد هاشمی‌ست که رهبر ضمن اینکه فقدان رفیق دیرین خود را سخت و جانکاه می‌شمرد، می‌گویند: «هوش وافر و صمیمیت کم‌نظیر او در آن سالها، تکیه‌گاه مطمئنی برای همه‌ی کسانی که با وی همکار بودند به ویژه برای اینجانب به شمار می‌آید».

در پایان بنده بر این اعتقادم ، زنده بودن و بالندگی انقلاب اسلامی همچنان به سیاست، روش و منش هاشمی نیاز دارد.
خداوند او را بیامرزد.

اسفندیار فتحی
مسوول حزب اعتماد ملی در دشتستان