اتحادخبر- محمدرضا کمالی نژاد؛ هر بازیکن جوان و با طرواتی که جولان هایی در مستطیل سبز می دهد بعد از مدتی که گرد پیری بر چهره اش می نشیند و قدری از گود فوتبال دور می ماند، تنها چیزی که او را راضی می کند، مرور کردن خاطراتی از گذشته و یاد شدن ایشان از طرف دیگر دوستان است.
اتحاد خبر تصمیم دارد بصورت هفتگی از پیشکسوتان همه رشته های ورزشی دشتستان که در گذشته خیلی از الان فعال تر بوده اند گزارشی تهیه کند و یادی از آنها کند تا خاطراتی برای دیگر پیشکسوتان زنده شود و ورزشکاران جوان امروز،  با زحمت کشان و بزرگان این عرصه آشنا شوند.
در این راستا و در شروع، فردی خاص را انتخاب کردیم که پیدا  کردن ایشان نیز قدری سخت بود ولی بدلیل بزرگی و کسوت ایشان این مشقت را به جان خریدیم.
هیبت الله ایمنی که بزرگی و هیبت از نام ایشان در ذهن گذشتگان چون سنگ نوشته ای هک شده است اولین پیشکسوتی است که با ایشان گفتگو کرده ایم که جالب و خواندی است:
 اتحادخبر: با سلام خدمت شما اگر در آغاز صحبتی دارید بفرمایید.
با سلام و آرزوی سلامتی و طول عمر با عزت برای شما و کلیه کسانی که هنوز قلبشان بخاطر ورزش شهرستان می تپد و تعصب گذشته در وجودشان موجود می باشد.
و با تشکر از زحمت کشان هفته نامه وزین اتحادجنوب  که هم یادی از گذشتگان ورزش شهر می کنند و هم خاطرات گذشته را برای پیشکسوتان  زنده می کنند.
اتحادخبر: فوتبالی های برازجان از شما بی خبرند و دلتنگ، از وضعیت زندگی و سلامت جسمی کنونی خود بگویید.

از تمام عزیزانی که یاد مرا نزد خود نگه داشته و گاه گاهی سری به خاطرات گذشته می زنند  کمال قدردانی و تشکر می نمایم.
حقیر  به مدت 18  سال می باشد که بخاطر موقعیت و پیشرفت فرزندانم  از خاک عزیز دشتستان(برازجان)  دل کنده ام و ساکن اصفهان شده ام. از نظر جسمانی هم خدا را شکر  نه بطور صد در صد ولی در این سن و سال  شاکرم، همین طور وضعیت  زندگی باز هم خدا را شکر  راضی هستم.
اتحادخبر: شما شناسنامه فوتبال برازجان هستید، دل کندن از فوتبال برازجان آسان بود؟
این را شما عزیزان که از نزدیک  و از سالهای قبل  دستی از آتش داشتید می فرمایید، اما دل کندن از فوتبال، آن هم فوتبال شهرت هرگز آسان نیست ولی با تأسف فوتبال هم مثل خیلی چیزهای دیگر آن رنگ و تعصب خاص خود را ندارد و دیگر آن حرمت و شادیهای قدیمی درمیان نیست.
اتحادخبر: اجازه دهید به گذشته برگردیم، از حال و هوای آن روزهای فوتبال برازجان هر چه دوست دارید بگویید.

 روزهای زیبا و با طراوت گذشته فوتبال برازجان  با یک سطر نوشتن و یک ساعت گفتگو کردن  خلاصه نمی شود، باید چندین ساعت نشست  و در موردش حرف زد .
 دقیقا بیاد دارم کلاس سوم ابتدایی (دبستان فرخی، زنده یاد حاج اکبر زاده)  فوتبال رسمی خود را با تیم منتخب آموزشگاه شروع کردم و از همان سالها تیم فوتبال مشعل را پایه گذاری کردم با کمک برادرم امراله، زمین فوتبالمان پشت زمین پمپ بنزین  یا آزاد سابق بود که بعد از مدتی تیم سرو سامان گرفت و تیم های محلی به طور مرتب با تیم مشعل مسابقه می گذاشتند و درتمام بازیها پیروز می شدیم، چه صفا و محبتی بود.
 یاد باد ان روزگاران یاد باد.
 بعد از آن با تیم دیهیم که از زیر مجموعه تاج  سابق رفتم که پس از یک دورتیم جم، زیر مجموعه تیم شاهین بود را تشکیل دادم که بعد از چندسالی کلیه بازیکنان جم که بسیار بازیکنان بزرگی هم شدند تقدیم تیم شاهین نمودم.
اتحادخبر: بجز پرسپولیس عضو باشگاه دیگری هم بوده اید؟

بعد از مشعل و دیهیم که مدت اندکی بود، به تیم شاهین که هر 4 برادر در آن عضویت داشتیم و فوتبال را به طور جدی تر دنبال می کردیم، تیم شاهین را  محمدرضا ایمنی و حاج لقمان زاده که روحش شاد باد تأسیس و فعالیت می نمودند بعداز شاهین و پرسپولیس تیم های پاس و دشتستان به مدت یک دوره در آن فعالیت داشتم.
اتحادخبر: بهترین بازیکن برازجان از نظر شما چه کسی بود و بهترین باشگاه آن روزهای فوتبال را نیز بگویید.
بهترین بازیکن ،ای کاش این سئوال را از دیگر پیشکسوتان عزیز و گرامی می پرسیدید چون می ترسم چند نام را ذکر کنم حقی از دیگران ضایع شود با عرض پوزش.
بهترین تیم آن سالها بدون اغراق و تعصب تیم های شاهین(پرسپولیس) بود.
اتحادخبر: حضور شما به همراه برادرانتان در یک تیم چه حسی داشت؟

حس بسیار عالی داشت.
 ضمن رقابت بین چهار نفر، یکی دوسه روز قبل از بازی نقشه مسابقه را می کشیدیم که چه بازی بکنیم خصوصا من که برادر آخر بودم  و بودن 3 برادر بزرگتر در بازی یک پشت گرمی خاصی  به من دست می داد و همیشه مورد تشویق آنان قرار می گرفتم.
اتحادخبر: خاطره ای از برادران رنجبر هم دارید؟
 خاطرات گذشته فوتبال کم نیست  خوشبختانه هم شیرین و زیبا ، از برادران رنجبر هم باید قبل از هرچیزی از تعصبشان گفت چون همه ی اعضای خانواده  در باشگاه شاهین بودند.
بودند بازیکنانی که خود و تمام افراد خانواده شاهینی یا پرسپولیسی مثل ایمنی ها- انگالی ها- پور آزاد ها  و رنجبر ها.

اتحادخبر: فوتبال برازجان محتاج افرادی چ ن شماست، چه چیزی این پیشکسوتان را از فوتبال برازجان دور کرد؟
با کمال تاسف فوتبال امروز به شخصی مثل من نیاز ندارد، زیرا نه دیگر تعصبی باقی مانده واحترامی!!! دور بودن پیشکسوتان از فوتبال امروز همین است و بس.
بازیکن تیم را تنبیه بدنی میکردی و او فردای تمرین با تعصب تر و با اشتیاق تر سر تمرین حاضر میشد.
اتحادخبر: در آخر هر چه دل تنگتان میخواهد بگویید و بدانید که قلب فوتبال برازجان با شما و برای شما می تپد.

قبل از هر چیزی باید بخاطر آن همه لطف و محبت  چه در زمان کاپیتانی و مربیگری تیم و چه در زمان مسئولیت کمیته داوران و چه در زمان  مربیگری تیم جوانان – امید و بزرگسالان  تشکر ویژه ای داشته باشم که به  لطف خدای بزرگ در همه مسئولیت هایم موفق و پیروز بودم.
بزرگترین  افتخار و شیرین ترین حس همین که پس از سالها بزرگان و پیشکسوتان  و تماشاگران به گذشته ارج نهند و گرامی ات بدارند.
 باز هم از همه سروران بزرگوار سپاسگزارم که مخلص خودشان را هنوز فراموش نکرده اند دستشان را می بوسم.
 وظیفه خود میدانم از مردی تشکر و قدردانی نمایم که لقب پدر تاسیسات  ورزشی دشتستان را به خود اختصاص داده و آن شخص کسی نیست جز جناب عزیزاله صمیمی مدیر کل و سرپرست تربیت بدنی وقت دشتستان  با تشکر مجدد و آرزوی سلامتی و موفقیت.

هیبت اله ایمنی

آذرماه95