وب‌سایت گجت نیوز - جمشید اللهویردی‌پور: گرانش همان پدیده‌ای است که به آن جاذبه هم می‌گوییم و باعث می‌شود ما در هوا معلق نباشیم. از لحاظ علمی چنین چیزی غیرممکن است ولی قدرت تخیل ما انتها ندارد، اما چه اتفاقی می‌افتد اگر نیروی جاذبه از کار بیافتد؟

در برخی از نقاط فضا مانند سیاهچاله ها، جاذبه به قدری شدید است که هر جسمی حتی نور را به طرف خود می‌کشد. ولی اگر به یکباره گرانش متوقف شود چه اتفاقی می‌افتد؟ آیزاک نیوتن تا سال ۱۶۸۷، یعنی تقریبا تا ۲۲ سال پس از درک مفهوم اساسی گرانش نتایج محاسبات خود را به طور کامل منتشر نکرد. در این سال دستاوردهایش را در کتاب مشهور اصول که از آثار بزرگ اوست منتشر کرد.

 

از دلایلی که باعث می‌‌شد او نتایج خود را انتشار ندهد، می‌توان به دو دلیل اشاره: یکی شعاع زمین، که برای انجام محاسبات لازم بود و آیزاک نیوتن آن را نمی‌دانست و دیگری، آیزاک نیوتن به‌طور کلی از انتشار نتایج کار خود ابا داشت زیرا مردی کمرو و درونگرا بود واز بحث و جدل نفرت داشت.


جی باکی «Jay Buckey»  پزشک و فصانورد ناسا، می‌گوید:

"بدن ما با یک محیط گرانشی شبیه زمین سازگار شده است. اگر زمان زیادی در جایی مثل ایستگاه فضایی که گرانش وجود ندارد زندگی کنیم، بدن ما تغییراتی خواهد کرد. امروزه ثابت شده است که فضانوردان با کاهش توده استخوانی، کاهش قدرت بافت عضلانی و همچنین تغییراتی در احساسشان از تعادل در فضا رو‌به‌رو می‌شوند."

Kevin Fong در این باره می‌گوید که نبود جاذبه مشکلات دیگری را نیز به همراه می‌آورد. زندگی در شرایط بی‌وزنی به‌دلایلی که دقیقا برای ما مشخص نیست، می‌تواند تعداد گولبول‌های قرمز خون ما را کم کند که در این صورت دچار نوعی کم خونی فضایی «Space Anaemia» می‌شویم، زخم‌ها دیرتر بهبود می‌یابند و سیستم ایمنی بدن ما قدرت خود را از دست می‌دهد. جایی که گرانش وجود ندارد یا خیلی کم است، حتی خواب ما هم دچار اختلال می‌شود.

این اتفاقات تنها مدت کوتاهی پس از مواجهه با فضا رخ خواهند داد،  ولی باکی پرسش دیگری برای برخی از پرسش‌ها در رابطه با اتفاقاتی که بر سر سیستم‌هایی مانند ماهیچه‌ها، سیستم تعادل، قلب و رگ‌های قلب می‌آید، مطرح می‌کند. باکی به یک آزمایش در این رابطه اشاره می‌کند که در آن گربه‌ای که یک چشم او را بسته بودند در فضا رشد می‌کرد.

 

گربه روز به روز رشد می‌کرد و بدن او کامل می‌شد، ولی مدارهای عصبی که باید چشم بسته را به مغز وصل می‌کردند، هیچ وقت رشد نکردند و تکامل نیافتند، زیرا چشم مربوطه هیچ پردازشی در مورد اطلاعات بصری انجام نداده بود. به‌نظر می‌رسد که سایر اعضای بدن ما نیز رفتاری مشابه را از خود نشان خواهند داد. اگر گرانش وجود نداشته باشد، اندام‌هایی مثل قلب، رگ‌ها و استخوان‌ها به شکلی کاملا متفاوت رشد می‌کنند.


کارن مسترز «Karen Masters»، ستاره‌شناسی از دانشگاه پورتسموت انگلستان است و به بررسی عواقب فیزیکی نبود جاذبه از منظر یک ستاره شناس پرداخته است. ولی مشکل این است که زمین با سرعت خیلی زیادی دور خودش می‌چرخد. مثل این است که وزنه‌ای را به یک طناب وصل کرده باشید و آن را دور خودتان بچرخانید.

 

قطع نیروی جاذبه در این حال باعث می‌شود که تمام اشیا در امتداد خطی مستقیم از سطح زمین به پرواز در‌آیند. بنابراین اگر از روی بدشانسی زمانی که گرانش خاموش می‌شود در خیابان باشید، حتما به آسمان می‌روید، از زمین خارج و نهایتا در فضا گم می‌شوید. افرادی که در داخل ساختمان‌ها هستند از امنیت بیشتری برخوردارند زیرا ساختمان‌ها خیلی محکم به زمین متصل شده‌اند و حتی بدون جاذبه نیز آنها به زمین متصل خواهد ماند.


در این صورت اجسامی که بر روی زمین هستند، سنگینی و وزنی نداشتند و از زمین به فضا می‌پریدند و همانجا می‌ماندند و باز نمی‌گشتند. آب‌های دریاها در جای خود نمی‌ماندند و به زودی در فضا پخش می‌شدند. همچنین اگر نیروی جاذبه زمین نبود، هوایی که کره زمین را فرا گرفته برگرد زمین نمی‌ماند و می‌رفت و زندگی برای موجودات به واسطه از بین رفتن هوا محال بود.

 

ابرها معلق می‌ماندند و آب‌هایی که از زمین در اثر تبخیر خورشید بالا رفته بود، باز نمی گشت. بارانی نمی‌بارید و برفی نبود. نه جویی در زمین یافت می‌شد و نه رودی و دریایی در زمین باقی می‌ماند. و بالاخره اینکه نابودی حیات در زمین قطعی به نظر می‌رسید. از شگفتی های دیگر نیروی جاذبه، اثر جاذبه زمین بر چرخه سلولی، است.


مسترز می‌گوید که عدم وجود گرانش در نهایت باعث نابودی زمین می‌شود. زمین کم‌کم تکه‌تکه و قطعات آن در فضا شناور می‌شود. همین بلا بر سر خورشید هم می‌آید.  سایر ستارگان موجود در جهان نیز سرنوشتی مشابه را تجربه خواهند کرد. با این حال آنها خیلی دور هستند و ممکن است دریافت نورهای گسیل شده قبلی آنها به شما چندین سالی طول بکشد.

 

درنهایت هیچ تجمع ماده‌ای مثل سیاره‌ها، ستاره‌ها یا کهکشان‌ها را نمی‌توانیم در عالم ببینیم، فقط سوپی از اتم‌ها و مولکول‌ها خواهیم داشت که بی‌هدف به این سو و آن سو می‌روند هیچ اتفاق خاصی هم برای آن‌ها نمی‌افتد. البته همانطور که اشاره کردیم این اتفاق هیچ وقت نمی‌افتد چرا که گرانش یکی از نیروهای بنیادین طبیعت است.

نیروی جاذبه ، یکی از چهار نیروی بنیادین جهان هستی

نیروی جاذبه یکی از چهار نیروی بنیادین حاکم بر جهان است. سه نیروی دیگر نیز به نوبه خود حیاتی هستند. بدون وجود نیروهای هسته‌ای ضعیف و قوی و نیروی الکترومغناطیس، اتمها در هم خواهند شکست. با این حال گرانش شاید تنها نیروی بنیادین طبیعت است که ما هربار به هوا می‌پریم و هرگاه می‌دویم و راه می‌رویم آن را احساس می‌کنیم احتمالا به همین دلیل است که ایده‌های ضدگرانشی جالب هستند و کشف امواج گرانشی، حتی اگر تاثیر مستقیم و ملموسی بر روی زندگی ما نگذارد، هیجان انگیز و جذاب هستند.