اتحاد خبر: شهر ممنوعه، شهری قدیمی در منطقه‌ی پکن، پایتخت کشور چین است و یکی از مهم‌ترین دیدنی‌های تاریخی این کشور محسوب می‌شود. عده‌ای این شهر را وسیع‌ترین و کامل‌ترین مجموعه‌ی معماری چوبی در جهان می‌شناسند. 

 

احداث شهر ممنوعه در سال ۱۴۰۶ میلادی با دستور «جو دی» دومین امپراتور سلسله‌ی مینگ آغاز شد و ساخت آن ۱۴ سال طول کشید. تا سال ۱۹۱۱ میلادی و نابودی سلسله‌ی چینگ (نزدیک به ۵۰۰ سال)، ۲۴ امپراتور در این شهر اقامت داشته‌اند. از سال ۱۹۲۴ بازدید از این مجموعه به عنوان کاخ موزه برای عموم آزاد گردید و ممنوعه بودن آن پایان یافت.

 

این اثر نادر با ساختاری مستطیل شکل در مساحتی حدود ۷۲ هکتار ساخته شده است. دیواری با ارتفاع ۱۰ متر و خندقی با عرض ۵۲ متر دورتا دور مجموعه را فراگرفته‌ است. دیوار در هر ضلع خود یک دروازه را جای داده‌ است. بر روی ضلع جنوبی «دروازه‌ی نیم‌روز» و بر روی ضلع شمالی «دروازه‌ی نیروی ایزدی» قرار دارد. دیوار‌ها ضخیم هستند و طراحی آن‌ها به گونه‌ای است که در برابر آتش توپخانه‌ی آن زمان مقاومت کنند.

شهر ممنوعه کاملا طبق نظام تشریفاتی سلسله‌های فئودالی و اصول طبقاتی ساخته شده‌ است. طرح کلی، وسعت، نوع معماری، رنگ و تزیینات، همه نمایانگر امتیاز خاندان سلطنتی و سلسله مراتب اشرافی است. سه قصر این مجموعه یعنی قصر تای حه، قصر جون حه و قصر بایو حه که توجه بیشتری را به خود جلب می‌کنند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپراتوران و برپایی مراسم پرشکوه بوده‌ است. قصر تای حه، مرکز تمام شهر ممنوعه بوده و تخت سلطنتی طلایی رنگ امپراتور در این قصر دیده می‌شود. این قصر دارای مجلل‌ترین معماری در شهر ممنوعه‌ است. در فرهنگ چین، اژدها نماینده‌ی قدرت امپراتوری است و امپراتور «پسر آسمانی» اژدهای حقیقی نامیده می‌شود. قصر تای حه با حدود ۱۳ هزار شکل اژدها تزیین شده‌ است.

تعداد قصر‌ها و اتاق‌ها در شهر ممنوعه بسیار زیاد است. گفته می‌شود جمعا ۹۹۹۹٫۵ اتاق در آن وجود دارد. به اعتقاد پیشینیان چینی، اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای ۱۰ هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته می‌شدند، باید خویشتندار بوده و شمار اتاق‌های آن‌ها نباید از تعداد اتاق‌های امپراتور آسمانی بیشتر می‌شد. از این رو تعداد اتاق‌های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از تعداد اتاق‌های کاخ آسمانی است. (ظاهرا آن نیم اتاق تنها یک راه پله را در بر می‌گیرد.)

 

 

معماری مجموعه‌ی شهر ممنوعه تبلور نگرش و درایت مردم چین است. این مجموعه سراسر پر از مجموعه‌های عجیب‌وغریب است. به عنوان مثال سکوی سفید رنگ قصر تای حه که این قصر را مجلل کرده، از نفوذ رطوبت به قصر نیز جلوگیری می‌کند. برای زهکشی این سکو، از بیش از یک هزار مجسمه‌ی سر اژدها استفاده شده و هنگام بارش باران آب زهکشی شده از دهان اژدهایان فوران می‌کند. همچنین از آنجایی‌که مجموعه‌ی شهر ممنوعه چوبی است، این کار ظاهرا در پیشگیری از آتش سوزی موثر بوده‌ است. در میان حیاط این شهر نیز جمعا ۳۰۸ ظرف مسی بزرگ برای ذخیره‌ی آب دیده می‌شود که در تمام طول سال برای پیشگیری از آتش‌سوزی به کار می‌رفته است. در زمستان برای جلوگیری از یخ‌زدگی، این ظرف‌ها را روی آتش می‌گذاشتند.

 

مطابق یادداشت‌های تاریخی، در سلسله‌ی مینگ ۱۰۰ هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه‌ی عظیم باستانی نقش داشته‌اند. مصالح ساختمانی مصرفی از سراسر کشور حتی استان یونن در فاصله‌ی چند هزار کیلومتری تهیه شده‌ است. تعداد اشیای یافت شده در این شهر به یک میلیون می‌رسدو یک ششم شمار کل کشفیات چین را شامل می‌شود.

تقسیم بندی
قصر‌های باستانی به دو بخش تقسیم می‌شدند

- بخش اصلی، بخش محل برگزاری مراسم‌های مهم و بزرگ و صدور دستور توسط امپراتور است و بنا‌های عمده‌ی آن را کاخ تای حه، کاخ چون حه و کاخ بایو حه تشکیل می‌دهند. قصر‌های پرجلال و شکوهی همانند قصر‌های ترسیم شده در افسانه‌ها هستند. بخش عقبی این قصر‌ها که دربار درونی نام دارند، محل انجام امور سیاسی و کشورداری برای امپراتور، کاخ‌های اقامت زنان و ندیمه‌های دربار است.

 

- قصر چیان چینگ، قصر کونین و باغ امپراتوری که از جمله بنا‌های مهم این بخش محسوب می‌شوند، سرشار از محیط زندگی هستند. این کاخ‌ها با باغ، قرائت‌خانه، اتاق‌های متنوع و سنگ‌های مصنوعی در حیاط دیگری قرار دارند

 

کشور چین، پکن

مسیر دسترسی

اگر با تور همراه باشید، به راحتی می‌توانید از همه‌ی مکان‌های دیدنی از جمله این شهر دیدن کنید. اما در صورتی که به تنهایی سفر می‌کنید هم دسترسی به شهر ممنوعه آسان است و با استفاده از مترو می‌توانید به این کاخ موزه‌ی تاریخی برسید.