کد خبر: 68486 ، سرويس: ورزش
تاريخ انتشار: 16 آبان 1395 - 09:36
یادداشتی برای منصور پورحیدری
هفتاد سال قمار عاشقانه

اتحاد خبر-محسن صدیق:امروز که رفته رفته، زردی غروب، کم کم به سرخی می گراید، آسمان بهشت آبی رنگ می شود. آهسته و پیوسته، تیرگی شب روی به دامان روز گسترانیده تا بر آستانه تسلیم سر نهد. زمان وادع با عاشقترین مرد و ایستادن عاشقانه ترین قلب فرا رسیده است. ناصر این بار میزبان منصور می گردد. و در قاموس جبر گرای طبیعت، برگی دگر از این درخت پیر ...

"محسن صدیق"

خنک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش
بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر

امروز که رفته رفته، زردی غروب، کم کم به سرخی می گراید، آسمان بهشت آبی رنگ می شود. آهسته و پیوسته، تیرگی شب روی به دامان روز گسترانیده تا بر آستانه تسلیم سر نهد. زمان وادع با عاشقترین مرد و ایستادن عاشقانه ترین قلب فرا رسیده است. ناصر این بار میزبان منصور می گردد. و در قاموس جبر گرای طبیعت، برگی دگر از این درخت پیر و فرتوت فرو می ریزد.
 سیاهی شب چَتر سنگین خود را میگشاید تا نرم نرمک تنِ تاریکی در پوسته شب تراوش کند. باد پاییزی زوزه کشان دوباره بی رحمانه جمعه ای سنگین و سیاه را ورق میزند. چه میتوان کرد جز نغنوده و آلام گونه ناظر به ایستادن قلبی بودکه هفتاد سال عاشقانه در برابر عشق خود ذره ذره آب گردید.
جانسوز حکایتیست برای باختن از خودت سبقت گرفتن ، که شرح آن جز زبان عشق نتوان گفتن، حکایت منصور پورحیدری و عشق او به استقلال شرحی جز قمارعاشقانه نتوان نام نهادن، روزهایی که صدای انقلاب طنین انداز گردید تا جمعه ای که باران خون چکید را فقط عشق داند و بس ، از روزهایی که نام تاج بردن ریسک کردن بود تا روزهایی که همه دارایی و کبکبه دبدبه...این باشگاه به صندوق عقب پیکان این مرد خلاصه گردید تا تکیه زدن بر قلعه آسیا گویا شرح و بیان ندارد.
به جرات میتوان گفت کمتر لوح و کاپ افتخاری در کلکسیون باشگاهی که امروز سی میلیون هوادار وجود دارد که این مرد بزرگ در او نقش نداشته باشد. شاید ستاره ای از جنس آبی رنگ در این فوتبال نیست که دسترنج این قمار عاشقانه نباشد.
از روزهایی که ملک شخصی خود را به عشق این باشگاه به تاراج زد تا روزهایی که او را از این باشگاه راندند نه ذره ای از عشق او به این تیم کم شد نه حاشیه ای ، نه طلب ارث و میراثی کردن... از روزهایی که اندک هوادارانی در کنج آزادی نام با مسمای استقلال را فریاد میزدند، که توسط او و یار غار او عنایت آتشی انتخاب شد تا امروز که آزادی یک پارچه آبی رنگ میشود همواره چون یک عاشق به این تیم عشق ورزید.
هر زمان دست نیاز به سمتش دراز شد بدون ذره ای درنگ و تردید بدون اندک توجه ای به القاب و پستها جلو آمد. و هر زمانی به جفا رانده شد ، بدون ایجاد هیچ حاشیه ای چون یک عاشق واقعی وفادار ماند.
شاید لازم بود مثل پرنده ای باران شسته به آبی آسمانها به پرواز در آیی ، براستی از تو نوشتن چه سخت است. شاید قرنها بگذرد تا چنین مرد عاشق پیشه ای در تاریخ این باشگاه ظهور کند. چه تلخ است مرگ این گونه برگها
یادت جاودانه باد.


افتخارات او بعنوان بازیکن :
سه عنوان قهرمانی جام باشگاه های تهران
قهرمانی جام باشگاه های ایران
قهرمان جام دوستی و اتحاد
سه دوره قهرمان جام میلز هند
قهرمان جام تخت جمشید
مقام سومی جام باشگاه های آسیا

افتخارات دوران مربی گری:

 سه دوره قهرمانی باشگاههای تهران با استقلال: ۱۳۶۲، ۱۳۶۴، ۱۳۷۰
دو دوره قهرمانی در رقابتهای لیگ ایران (لیگ قدس و لیگ آزادگان) با استقلال: ۱۳۶۹، ۱۳۸۰
قهرمانی در جام باشگاه های آسیا با استقلال: ۱۹۹۱
دو دوره قهرمانی جام حذفی ایران با استقلال: ۱۳۷۵، ۱۳۷۹
 نایب قهرمانی و مقام سومی جام باشگاههای آسیا با استقلال: ۱۹۹۲، ۲۰۰۲
قهرمانی در بازی های آسیایی ۱۹۹۸ به همراه تیم ملی فوتبال ایران/م

لينک خبر:
https://www.ettehadkhabar.ir/fa/posts/68486