قدرت مظاهري *:

سلام آقاي روحاني. اين كه "آقاي روحاني" خطاب تان مي كنم ، دلگير نشويد . هنوز مانده است تا باور كنم كه شما رئيس جمهور شهر ما هم هستيد . يعني كمي براي من و همشهريانم سخت است كه باور كنيم كسي براي مردم اين ديار هم به قانون اساسي سوگند خورده است ! آقاي روحاني عزيز ؛ خردادماه سال نود و دو وقتي با شوق و ذوقي كودكانه براي همسرم توضيح مي دادم كه با آمدن شما اوضاع شهر ما هم عوض مي شود ، هيچگاه باورم نمي شد تحليل هاي او بر تصورات من غلبه كنند . حالا و با اين حجم دودهاي سياه و نفرت انگيزي كه روزهاي متمادي است آسمان شهرمان را از نقاشي هاي كودكان مان گرفته است ، هر وقت چشمم در چشم همسرم مي افتد ، بسرعت جهت نگاهم را عوض مي كنم كه ناچار به عذرخواهي نشوم . عذر براي كشانيدن او به طرف صندوق هاي اميدي كه حالا پس از سه سال و اندي ، رنگ نااميدي را به آسمان مان شهرمان پاشيده است . انگار نقاشي عبوس و اندوهگين با قلم مويي سياه ، بي مهابا به آسمان اين وادي رنگ غم و اندوه مي پاشد !

آقاي روحاني عزيز ؛ شما براي پاسداشت قانون اساسي سوگند ياد كرديد . سوگند ياد كرديد كه قانون اساسي را پاسداري كرده  و از حقوقی‏ که‏ قانون‏ اساسی‏ برای‏ ملت‏ شناخته‏ است‏، حمایت‏ کنيد ‏. يكي از مجموعه اين قوانين كه صراحتا در اصل پنجاهم به آن تاكيد شده است ، صيانت و حفاظت از محيط زيست است : " در جمهوري اسلامي، حفاظت محيط زيست كه نسل امروز و نسل هاي بعد بايد در آن حيات اجتماعي رو به رشدي داشته باشند، وظيفه عمومي تلقي مي گردد. از اين رو فعاليتهاي اقتصادي و غير آن كه با آلودگي محيط زيست يا تخريب غير قابل جبران آن ملازمه پيدا كند، ممنوع است "
شايد براي جنابعالي كه حقوق خوانده ي اين سرزمينيد ، اشاره به اين موضوع توضيح واضحات باشد اما گاهي ممكن است آدم بديهي ترين چيزها را هم فراموش كند . به همين دليل يادآوري مي كنم تاكيد صريح قانونگذار در اين اصل كه به "نسل امروز و نسل هاي بعد" اشاره دارد ، چيزي غير از "توسعه پايدار" را مد نظر قرار نداده است .
"توسعه پايدار" از سويي و توجه به محيط زيست بعنوان "ميراث مشترك بشريت" از سويي ديگر ، اين اصل را يكي از مترقي ترين اصول قانون اساسي نموده است . اصلي كه نص صريح آن ، راه را بر هرگونه توجيه ، تاويل و يا تفسيري اضافه بسته است . همچنين اشاره به "وظيفه عمومي" گوياي اين نكته است كه در رابطه با اجراي اين اصل من و شما وظيفه اي برابر و يكسان داريم . البته با اين تفاوت كه قدرت اجرايي در دست شماست و ما فقط يك تذكر دهنده ايم .
آقاي روحاني ؛ با چنين فضاي سهمناكي كه ژنرال هاي نفتي شما براي شهر ما تصوير كرده اند ، گاهي فكر مي كنم كه شما يا اين اصل از قانون اساسي را در متن سوگند خود قرار نداده ايد ، يا آن را براي نقاطي از كشور ـ غير از عسلويه ـ سوگند خورده ايد و يا اينكه براي اين اصل ، ظرف زماني خاصي تصوير كرده ايد كه فقط و فقط به روزهاي باراني اين ديار مربوط مي شود ( روزهايي كه تعدادشان البته از انگشتان يك دست در سال فراتر نمي رود )
روزهاي مديدي است آقاي روحاني كه بروز آتش سوزي در پتروشيمي مبين ، فضاي عسلويه را به شهرهاي آخرالزماني شبيه كرده است . شهرهايي كه در اثر بروز حوادثي خوفناك ، طبيعت خود را از دست داده و زمين و آسمان شان تاريك و وهم آلود شده است . در چنين جغرافيايي است كه ما و فرزندان مان نفس مي كشيم ، ذرات آلوده و مرگ زا را ميهمان تن مان مي كنيم ، از آب هاي آلوده ساحلي مان ارتزاق مي كنيم و به اميد آن مي نشينيم كه دوباره صندوقي براي اخذ راي مان راهي اين شهر شود اما ...
اما جناب روحاني عزيز ، دروغ نگويم . اينجا ديگر كسي چشم انتظار رسيدن صندوقي نو نيست . اينجا همه به اين باور رسيده اند كه چشمي نگران دلواپسي هاشان و گوشي شنواي دغدغه هاشان نيست . متوليان عسلويه فقط و فقط به آمارهاي توليد بسنده كرده اند و جنايت بر محيط زيست را با نيت رسيدن به اهداف شان توجيه مي كنند .
جناب روحاني عزيز ، شما كه حقوق خوان ِ اين دياريد ، نيك مي دانيد كه "ميراث مشترك بشريت" از منظر حقوق بين الملل چه جايگاه عظمايي داشته و بي اعتنايي به آن ، چه پيامدهاي ناگواري مي تواند براي هر مرز و بومي در بر داشته باشد . اعلاميه كنفرانس سازمان ملل متحد درباره انسان و محيط زيست ( 1972 استكهلم ) ، بيانيه كنفرانس سازمان ملل متحد درباره محيط زيست و توسعه ( همايش زمين – 1992 ريو )  ، بيانيه اجلاس جهاني توسعه پايدار آفريقاي جنوبي ( 2002 ژوهانسبورگ ) ، كنوانسيون هاي متعدد زيست محيطي رامسر ، كنوانسيون سايتس ، كنوانسيون منطقه اي كويت درباره حمايت از محيط زيست دريايي و نواحي ساحلي در برابر آلودگي ، كنوانسيون وين براي حفاظت از لايه ازن ، كنوانسيون سازمان ملل متحد درباره تغييرات آب و هوا ، پروتكل كيوتو در مورد كنوانسيون تغييرات اقليمي ، كنوانسيون رتردام درباره لزوم دفع مواد شيميايي و سموم ، كنوانسيون استكهلم درخصوص آلاينده هاي پايدار ، كنوانسيون بازل درمورد دفع پسماندها ، كنوانسيون لندن راجع به جلوگيري از آلودگي دريايي و ساحلي و ده ها كنفرانس ، نشست ، همايش و گردهمايي هاي بين المللي  ، همه و همه در تاييد و تاكيد بر اين نكته اند كه كره زمين بعنوان "ميراث مشترك بشريت" از گذشته ، حال و آينده بوده و هيچ گروه ، نسل و يا تمدني با هيچ توضيح و توجيهي حق زيان رسانيدن به آن را ندارد .
جناب روحاني عزيز ( مي بينيد ! هنوز با اين عنوان خطاب تان مي كنم ) ، اگر رئيس جمهور عسلويه هم هستيد ، اقدامي تعجيلي براي رفع سياهي ها از آسمانش كنيد كه عسلويه غير از خدا متولي ديگري ندارد .
اقدامي كه بار ديگر مدادرنگي هاي آبي را به جعبه مدادرنگي كودكان اين سرزمين بازگرداند و سرفه هاي بي امان پدران و مادران شان را درمان كند ... البته ، اگر رئيس جمهور عسلويه هم هستيد !!!/ج  

*كارشناس ارشد حقوق بين الملل