امروز: شنبه 01 ارديبهشت 1403
- روز سعدی و نکتهای نغز از گلستانش
- بانک قرضالحسنه مهر ایران بیشترین وام را در سال ۱۴۰۲ پرداخت کرد
- پتروشیمی پردیس حامی مهمترین رویداد بین المللی در حوزه تاب آوری انرژی
- شبکه اسرائیلی از زبان نتانیاهو: به دنبال جنگ با ایران نیستیم! / ماموریتهای مهمتری در جبهه غزه و لبنان داریم
- جاده مرگ شهر وحدتیه را دريابيد،مسئولان برحذر باشند
- ادعاها درباره حمله اسرائیل به ایران / ساقط کردن چند ریزپرنده در آسمان اصفهان
- نقدی بر مجموعه داستان " خینجوشون " اثر مختار فیاض
- توزیع تعداد ۵۰ عدد کلاه ایمنی از طرف شهرداری بین موتورسیکلت سواران شهر وحدتیه
- حضور پنج بازیکن بوشهری در اردوی انتخابی تیم ملی فوتبال جوانان
- سرپرست روابط عمومی اداره کل ورزش و جوانان استان بوشهر منصوب شد
اتحادخبر: گدایان تهران هرکدام ماهانه بین 9 تا 12 میلیون تومان درآمد دارند. حداقل درآمد روزانه متکدیان تهرانی 300 هزار تومان است. سرقفلی برخی از مکانها برای تکدیگری در تهران تا 15میلیون تومان اجاره داده میشود. برخی مکانهای گدایی برای یک شیفت (شیفت عصر) روزانه 600 هزار تومان اجاره میشوند.
به گزارش روزنامه ایران: گدایان تهران هرکدام ماهانه بین 9 تا 12 میلیون تومان درآمد دارند. حداقل درآمد روزانه متکدیان تهرانی 300 هزار تومان است. سرقفلی برخی از مکانها برای تکدیگری در تهران تا 15میلیون تومان اجاره داده میشود. برخی مکانهای گدایی برای یک شیفت (شیفت عصر) روزانه 600 هزار تومان اجاره میشوند.
50 درصد گدایان تهرانی «ثروتمند» هستند. این در حالی است که هستند گدایانی که درآمدشان در ماه به 30 میلیون تومان هم میرسد. آمارها میگویند تهران 5 هراز گدا دارد!اینها بخشی از اعداد و ارقام و آماری است که این روزها در رسانهها منتشر شده و همه را متعجب کرده است. ولی باید بدانیم این خود ما هستیم که این رقمهای درشت را به نام گدایان شهرمان کردهایم.جای بسی تأمل دارد که آیا پرداخت پول به متکدیان از نظرگاه اخلاقی، «کمک به همنوع» محسوب میشود؟
فیلسوفان اخلاق چه پاسخی به این موضوع دارند؟پروفسور اوله مارتین موئن، استاد فلسفه اخلاق دانشگاه اسلو فنلاند، استدلال جالبی برای نفی این قضیه ارائه میدهد.« گروه اندیشه» در روزهای آتی این موضوع را به قلم استادان ایرانی و از دیدگاه « جامعه شناسی رفاه»، « فلسفه فرهنگ» ، « مطالعات فرهنگی» و « انسان شناسی» مورد مداقه قرار خواهد داد.
من نیز گاهی به گداها پول دادهام. در روزهای سرد پاییزی، وقتی به نظر میرسیده است که مرد بیخانمانی برای خرید کاسهای سوپ یا فنجانی قهوه به پول نیاز دارد، گه گاه چند سکهای دادهام. فکر میکردم ارزشی که این سکهها برای او دارند خیلی بیشتر از ارزشی است که برای من دارند، پس دادن آنها به او کار خوبی است. اما وقتی بیشتر به این قضیه فکر کردم نظرم عوض شد و حالا دیگر به گداها پول نمیدهم.
استدلالم در این مقاله این است که نباید به گداها پول بدهیم. به جای آنکه بودجه رفاهمان را صرف افرادی کنیم که در خیابان و به صورت اتفاقی از کنارشان میگذریم باید آن را صرف افرادی کنیم که واقعاً فقیر هستند و از یک پوندی که ما به آنها میدهیم بهره بیشتری میبرند و کمک بیشتری به آنها میشود.
استدلال میشود که آن یک پوندی که در کشوری غربی به یک گدا داده میشود، در مقیاس جهانی صرف فردی شده که در وضع نسبتاً خوبی است. آن پوند را اگر بهتر صرف میکردیم میتوانست جان یک کودک گرسنه در حال مرگ را در نقطه دیگری از جهان نجات دهد.
بگذارید چراییاش را برای شما توضیح دهم.
استدلالهایی که علیه پول دادن به گداها وجود دارند به دو دسته تقسیم میشوند؛ در یک سو، استدلالهای سنتی نسبتاً بدبینانهای هستند که با وجود بدبینانه بودنشان تا حدی اهمیت دارند.
1. هر سِنتی که به یک گدا میدهیم، گدایی را به همان اندازه سودآورتر و در مقایسه کار کردن را کم منفعتتر میکنیم. این خوب نیست؛ زیرا ما میخواهیم افراد کار کنند نه اینکه دست گدایی دراز کنند: کارکردن مفید است و گدایی کردن در بهترین حالت خنثی است و صورتی تحمیلی و آزاردهنده دارد.
2. هیچ تضمینی وجود ندارد که گدایی که پول را دریافت میکند آن را به طریقی صرف کند که باعث بهتر شدن وضعیت زندگیش شود. او ممکن است پول را صرف مواد مخدر یا مشروبات الکلی کند و در نتیجه به جرایم سازمانیافته پولرسانی نماید. این مخالفتها تا حدی مهم هستند ولی از نظر من قطعی و مسلم نیستند. امر مسلم این است که اگر به گدایان پول بدهید به طور حتم بودجه رفاهتان را صرف کمک کردن به افراد اشتباه نمودهاید.
اول؛ وقتی به گداها پول میدهید احتمالاً به گداهایی پول میدهید که بیشترین میزان کمک را از دیگران دریافت میکنند. گدایان مختلف بسته به محلشان، ظاهرشان و چیزی که میگویند، به درجات مختلفی در میزان پولی که دریافت میکنند موفق هستند. مانند هر فرد دیگری، وقتی به گدایی پول میدهید به طور آماری احتمالش بیشتر است که بیشترین پول را به آنهایی بدهید که مکان، ظاهر و حقههایشان باعث تشویق افراد برای دادن بیشترین میزان پول میشود. اگر شما قرار باشد به طور تکانشی به گدایان پول بدهید، احتمال اینکه در نهایت به افرادی که ظاهر و حقههایشان کارسازتر استپول بدهید بیشتر از آن است که به زنان و مردانی کمک کنید که ظاهرشان در جلب همدردی و ایجاد احساس گناه در شما ضعیفتر عمل میکند و مکانشان هم در شهر محبوبیت کمتری دارد.
حتی اگر راهبرد فکورانهای را برای از میان برداشتن این مشکل دنبال کنید، هنوز هم قطعاً با تقریب خوبی پولتان را صرف افراد اشتباهی میکنید.
از آنجایی که هر پوندی که صرف کمک به دیگران میشود تنها یک بار میتواند خرج شود، باید هزاران نفری را که از سوءتغذیه میمیرند به خاطر داشت.
بعید نیست آن گدایی که در خیابان میبینیم، یک نفر از جمعیت پنجاه درصدی ثروتمندان جهان باشد و احتمالش زیاد است که از فرصتهای آموزشی و فرصتهای دیگری بهرهمند شده باشد که برای هزاران نفر فقط داشتن رؤیای چنین فرصتهایی ممکن است.
شاید ادعای بیرحمانهای باشد که پول دادن به گدایان غیراخلاقی است. به هر صورت، منطقی است که هر فردی این حق را دارد که پولش را صرف خودش کند و چنین به نظر میرسد که این امتیاز را دارد که پولش را هر طور خواست خرج کند. حتی با صرفنظر از این مسأله که چه میزان از پولمان را باید صرف خودمان کنیم و چه میزان از آن را صرف کمک به دیگران، باید پولمان را به طور عاقلانه صرف کنیم. اگر هدفمان سود خودمان باشد، پول دادن به گداها ایدهآل نیست. به هر حال، به گداها پول دادن، تلف کردن آن پول است.
معیار اخلاقی این است که نباید هنگام کمک کردن به دیگران، صرفاً به افرادی پول بدهیم که از نظر مکانی به ما نزدیک هستند و ظاهرشان موجب جلب همدردی ماست. در عوض باید در مورد این قضیه به دقت فکر کرده و مطمئن شویم که به افرادی کمک میکنیم که در بدترین وضعیت هستند و بیشترین بهره را از هر پوندی که ما میدهیم دریافت کرده و این افراد در قبال وضعیتی که در آن هستند کمترین مسئولیت را دارند. برای رسیدن به این هدف، باید به طور آگاهانه تصمیم بگیریم که چقدر از پولمان را میخواهیم صرف کمک به دیگران کنیم، کارآمدترین خیریه را بیابیم، به آن خیریه پول اهدا کنیم و دفعه بعدی که گدایی از ما میپرسد آیا میتوانیم چند سنت به او بدهیم، جواب ما منفی باشد./ص
50 درصد گدایان تهرانی «ثروتمند» هستند. این در حالی است که هستند گدایانی که درآمدشان در ماه به 30 میلیون تومان هم میرسد. آمارها میگویند تهران 5 هراز گدا دارد!اینها بخشی از اعداد و ارقام و آماری است که این روزها در رسانهها منتشر شده و همه را متعجب کرده است. ولی باید بدانیم این خود ما هستیم که این رقمهای درشت را به نام گدایان شهرمان کردهایم.جای بسی تأمل دارد که آیا پرداخت پول به متکدیان از نظرگاه اخلاقی، «کمک به همنوع» محسوب میشود؟
فیلسوفان اخلاق چه پاسخی به این موضوع دارند؟پروفسور اوله مارتین موئن، استاد فلسفه اخلاق دانشگاه اسلو فنلاند، استدلال جالبی برای نفی این قضیه ارائه میدهد.« گروه اندیشه» در روزهای آتی این موضوع را به قلم استادان ایرانی و از دیدگاه « جامعه شناسی رفاه»، « فلسفه فرهنگ» ، « مطالعات فرهنگی» و « انسان شناسی» مورد مداقه قرار خواهد داد.
من نیز گاهی به گداها پول دادهام. در روزهای سرد پاییزی، وقتی به نظر میرسیده است که مرد بیخانمانی برای خرید کاسهای سوپ یا فنجانی قهوه به پول نیاز دارد، گه گاه چند سکهای دادهام. فکر میکردم ارزشی که این سکهها برای او دارند خیلی بیشتر از ارزشی است که برای من دارند، پس دادن آنها به او کار خوبی است. اما وقتی بیشتر به این قضیه فکر کردم نظرم عوض شد و حالا دیگر به گداها پول نمیدهم.
استدلالم در این مقاله این است که نباید به گداها پول بدهیم. به جای آنکه بودجه رفاهمان را صرف افرادی کنیم که در خیابان و به صورت اتفاقی از کنارشان میگذریم باید آن را صرف افرادی کنیم که واقعاً فقیر هستند و از یک پوندی که ما به آنها میدهیم بهره بیشتری میبرند و کمک بیشتری به آنها میشود.
استدلال میشود که آن یک پوندی که در کشوری غربی به یک گدا داده میشود، در مقیاس جهانی صرف فردی شده که در وضع نسبتاً خوبی است. آن پوند را اگر بهتر صرف میکردیم میتوانست جان یک کودک گرسنه در حال مرگ را در نقطه دیگری از جهان نجات دهد.
بگذارید چراییاش را برای شما توضیح دهم.
استدلالهایی که علیه پول دادن به گداها وجود دارند به دو دسته تقسیم میشوند؛ در یک سو، استدلالهای سنتی نسبتاً بدبینانهای هستند که با وجود بدبینانه بودنشان تا حدی اهمیت دارند.
1. هر سِنتی که به یک گدا میدهیم، گدایی را به همان اندازه سودآورتر و در مقایسه کار کردن را کم منفعتتر میکنیم. این خوب نیست؛ زیرا ما میخواهیم افراد کار کنند نه اینکه دست گدایی دراز کنند: کارکردن مفید است و گدایی کردن در بهترین حالت خنثی است و صورتی تحمیلی و آزاردهنده دارد.
2. هیچ تضمینی وجود ندارد که گدایی که پول را دریافت میکند آن را به طریقی صرف کند که باعث بهتر شدن وضعیت زندگیش شود. او ممکن است پول را صرف مواد مخدر یا مشروبات الکلی کند و در نتیجه به جرایم سازمانیافته پولرسانی نماید. این مخالفتها تا حدی مهم هستند ولی از نظر من قطعی و مسلم نیستند. امر مسلم این است که اگر به گدایان پول بدهید به طور حتم بودجه رفاهتان را صرف کمک کردن به افراد اشتباه نمودهاید.
اول؛ وقتی به گداها پول میدهید احتمالاً به گداهایی پول میدهید که بیشترین میزان کمک را از دیگران دریافت میکنند. گدایان مختلف بسته به محلشان، ظاهرشان و چیزی که میگویند، به درجات مختلفی در میزان پولی که دریافت میکنند موفق هستند. مانند هر فرد دیگری، وقتی به گدایی پول میدهید به طور آماری احتمالش بیشتر است که بیشترین پول را به آنهایی بدهید که مکان، ظاهر و حقههایشان باعث تشویق افراد برای دادن بیشترین میزان پول میشود. اگر شما قرار باشد به طور تکانشی به گدایان پول بدهید، احتمال اینکه در نهایت به افرادی که ظاهر و حقههایشان کارسازتر استپول بدهید بیشتر از آن است که به زنان و مردانی کمک کنید که ظاهرشان در جلب همدردی و ایجاد احساس گناه در شما ضعیفتر عمل میکند و مکانشان هم در شهر محبوبیت کمتری دارد.
حتی اگر راهبرد فکورانهای را برای از میان برداشتن این مشکل دنبال کنید، هنوز هم قطعاً با تقریب خوبی پولتان را صرف افراد اشتباهی میکنید.
از آنجایی که هر پوندی که صرف کمک به دیگران میشود تنها یک بار میتواند خرج شود، باید هزاران نفری را که از سوءتغذیه میمیرند به خاطر داشت.
بعید نیست آن گدایی که در خیابان میبینیم، یک نفر از جمعیت پنجاه درصدی ثروتمندان جهان باشد و احتمالش زیاد است که از فرصتهای آموزشی و فرصتهای دیگری بهرهمند شده باشد که برای هزاران نفر فقط داشتن رؤیای چنین فرصتهایی ممکن است.
شاید ادعای بیرحمانهای باشد که پول دادن به گدایان غیراخلاقی است. به هر صورت، منطقی است که هر فردی این حق را دارد که پولش را صرف خودش کند و چنین به نظر میرسد که این امتیاز را دارد که پولش را هر طور خواست خرج کند. حتی با صرفنظر از این مسأله که چه میزان از پولمان را باید صرف خودمان کنیم و چه میزان از آن را صرف کمک به دیگران، باید پولمان را به طور عاقلانه صرف کنیم. اگر هدفمان سود خودمان باشد، پول دادن به گداها ایدهآل نیست. به هر حال، به گداها پول دادن، تلف کردن آن پول است.
معیار اخلاقی این است که نباید هنگام کمک کردن به دیگران، صرفاً به افرادی پول بدهیم که از نظر مکانی به ما نزدیک هستند و ظاهرشان موجب جلب همدردی ماست. در عوض باید در مورد این قضیه به دقت فکر کرده و مطمئن شویم که به افرادی کمک میکنیم که در بدترین وضعیت هستند و بیشترین بهره را از هر پوندی که ما میدهیم دریافت کرده و این افراد در قبال وضعیتی که در آن هستند کمترین مسئولیت را دارند. برای رسیدن به این هدف، باید به طور آگاهانه تصمیم بگیریم که چقدر از پولمان را میخواهیم صرف کمک به دیگران کنیم، کارآمدترین خیریه را بیابیم، به آن خیریه پول اهدا کنیم و دفعه بعدی که گدایی از ما میپرسد آیا میتوانیم چند سنت به او بدهیم، جواب ما منفی باشد./ص
مرتبط:
» عکس: مهربانیهای یک زوج عاشق در خیابان های تهران! [بيش از 9 سال قبل]
» تغییر نام یکی از مشهورترین خیابانهای تهران [بيش از 9 سال قبل]
» احتمال تکرار طوفان در تهران [بيش از 10 سال قبل]
» تصاویر اختصاصی اتحادخبر از تمرینات پارس جنوبی در تهران [بيش از 7 سال قبل]
» زمان آغاز سال تحصیلی دانشگاه های تهران [بيش از 9 سال قبل]
» یوز در معرض انقراض ایرانی در خانه یک «بچهپولدار» تهرانی [بيش از 9 سال قبل]
» پیشنهاد مکرون به ایران درباره کاهش تحریمها [بيش از 5 سال قبل]
» راز عروس 2500 سکهای [بيش از 7 سال قبل]
نظرات کاربران
تازه ترین خبرها
- بانک قرضالحسنه مهر ایران بیشترین وام را در سال ۱۴۰۲ پرداخت کرد
- پتروشیمی پردیس حامی مهمترین رویداد بین المللی در حوزه تاب آوری انرژی
- شبکه اسرائیلی از زبان نتانیاهو: به دنبال جنگ با ایران نیستیم! / ماموریتهای مهمتری در جبهه غزه و لبنان داریم
- جاده مرگ شهر وحدتیه را دريابيد،مسئولان برحذر باشند
- ادعاها درباره حمله اسرائیل به ایران / ساقط کردن چند ریزپرنده در آسمان اصفهان
- توزیع تعداد ۵۰ عدد کلاه ایمنی از طرف شهرداری بین موتورسیکلت سواران شهر وحدتیه
- حضور پنج بازیکن بوشهری در اردوی انتخابی تیم ملی فوتبال جوانان
- سرپرست روابط عمومی اداره کل ورزش و جوانان استان بوشهر منصوب شد
- تخصیص ۲۰ میلیارد تومان برای تجهیز هیئتهای ورزشی بوشهر
- حضور کشتی گیران استان بوشهر در مسابقات بین المللی جام شاهد
- نوسان قیمت در محصولات کشاورزی؛ از زمین تا بازار
- بازسازی اساسی پاسگاههای پلیس راه استان بوشهر
- معماری شهر آفتاب بوشهر متناسب با نمای بومی اجرا میشود
- رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور وارد استان بوشهر شد
- مشکلات اراضی مردم در استان بوشهر برطرف شود
- بیش از ۲ هزار عملیات سازمان آتشنشانی شهرداری بوشهر انجام شد
- مسؤولان قضائی شهرستان کنگان در حل مشکلات اهتمام ورزند
- محموله بزرگ کالای قاچاق در گناوه کشف شد
- تغییر رویکرد بانکهای استان بوشهر به توسعه محوری
- ۳۲ هزار مجوز استخدام فرزندان شهدا و ایثارگران اخذ شد
- رقم باورنکردنی کرایهخانه در تهران ۱۳۳۷ (+عکس)
- سپیداج ؛ آیا تا کنون این جاندار که 3 قلب دارد را دیده اید؟! (+عکس)
- نگاهی به مهم ترین سیستم های پدافند ایران (+عکس)
- ترکیه : نتانیاهو در صدد کشاندن منطقه به جنگ است
- رئال روی مکرون را زمین می اندازد
- سرمربی تیم فوتبال سپاهان: شاید وقتی نباشم، اسم من را صدا بزنند
- سرمربی پرسپولیس به نشست خبری نرسید
- بایدن : ایران بهدنبال محو اسرائیل است
- صعود سپاهان در جدول با برد در دربی اصفهان
- پیام تبریک رهبر انقلاب به قهرمانان کشتی آزاد و فرنگی
- محرومیت حسینی و جریمه نقدی برای مرادمند و استقلال
- برای جلوگیری از سرطان روده مسواک بزنید
- این باکتریها به خون انسان تشنه هستند!
- نکات نگهداری از گیربکس دستی خودرو
- بیکارتر از کیم کارداشیان، مرفهتر از ایلان ماسک!
- مصرف این صیفی همه کمبودهای بدن و ویتامین ها را جبران می کند/ تنظیم آنی فشار و قند خون
- جراحی برداشتن لوزه؛ چرا و چه کسانی؟
- به بچههایتان نودل ندهید!
- رئال راهی نیمهنهایی لیگ قهرمانان شد
- دیوید کامرون خطاب به اسرائیل: درگیری را تشدید نکنید
- حماس: نتانیاهو جدیتی برای آزادی اسرا ندارد
- امیر عبداللهیان عازم نیویورک شد
- دیدار پرسپولیس و نفت؛ ماموریت متفاوت برای قهرمانی و بقا
- فال روزانه ۱۴۰۳.۰۱.۳۰
- عناوین روزنامههای امروز1403/01/30
- عناوین روزنامههای ورزشی امروز1403/01/30
- تفاوت استراتژی فروش در پردیس/ ثبت ۶ ركورد در تولید و صادرات
- افزایش 136 درصدی درآمد پتروشیمی پردیس در اسفندماه 1402
- نسخه اینترنتی هفته نامه اتحاد جنوب/شماره 1288
- آریاساسول در بین ۸۲۸ ناشر بورسی رتبه اول را به خود اختصاص داد