اتحاد خبر: موقه ای که از تِیرون داخل هُواپیما بیدُم تا برسُم بوشِر ، کنار دِسیم یه مشاوری بی که بالاسونی بی از او آدمل اِدوار بیدا ، خومه معرفی کردم گفتم: بنده رییس کارخونه فورد برازجونم ، کِپش واز مُنده بی ، یدفه اُو دهنشه قیت داد و خـُشه معرفی کرد و پُی هم مُشتی گپ و رواتک کردیم و تا انگاری اومده نِمی سی کـُمو شرکت مشاوره یه روزه بده و کوپ پیلی بوسونه و واگرده ، هُمو قِسات وَم پیشنهاد دا تا بیا مشاورُم واوو مُنم مشاور نداشتم و اِنکُ و پنکی کردم و آخُرا قوُول کردم ، بوشِر که رسیدم ، شماره و آدرس و بساطشه اِسدم و اومدم هلِ برازجون ، بوگو خو!

ای گذشت تا یه دو سه روز که ساخت و ساز ساختمون شرکتم توو زمین ول مُفتی که اسدم و پُی همکاری شرداری اَسفالت واوی ، تموم واوی و قرار واوی که ما نیرو بیگیریم که زنگش زدم گفتم صُوا وَردا بیو برازجون ، بوگو خو!

ها اومد و استراحتی کرد و سی دِیی بوام گفتم: مشاورکو اومَ ، مانیم گف: وُ اومدن کـُی نوشاد ، نه غمگینم ، نه دلشاد ، بوگو خو!  ما ، یه جلسه ای پُی مشاور بالاسونیمون و دیی و بوام که سهام دارل گپو هِسِن ، تو اتاقم به صرف قِنادی گرفتیم ، گفتم چه کنم چه نکنم ، که مشاورکو گف:"افغانی استخدام کن تا حقوق کمتر بگیرند ، هر وقت اعتراض کردند ، راحت اخراج بشوند"، بوام گف: نه ، ول اَغوانی کُ ، بیو بچیل استان خـُمون در دَم استخدام کُ ، دِییم گُ: رمضون ای کار کو خلافه ، زاغو تو یه امتحانی وُ بچیل استان بیگی ، هر کُموش قوول واوی استخدام کُ ، هالی یکی میا سر کار ، بلد نی پیچل سُفت بی یَنده ، یکی تصادف میکنه خینش میفته پُی ما ، نهایتا مُنم گپ دِییمه قوُول کردم و سی مشاور گفتم : برازجون بقدِ کافی اَغوانی داره که اصَن توو تولیدشون خودکفا واویدیمه ، تازه ویمو صادرشون هم کنی ، دی مُو نمیخوام بیشتراون ، میخوام بچیل ولاتمونه استخدام کنم.

مشاورکو گف: "باشه فقط هزینه آزمون رو برای هر نفر صَد هزار تومان بگذار" مُو وَش گفتم اَررّریه! سیچه ایقه گیرون؟ گف: "خوب حقوق دو ماه اولیه تامین میشه " ، گفتم: هاااااا ، چقه تو سیرقی ، دِییم گف: نه عامو ما پیل حِروم نِمیتریم قیت بدیم ، دوتـُمَن پیل چارتا دون خرما وُ یه اُو مَدِنیه ، سی سِر جلسه ، سُه تـُمَن پیل بَلگِلِ امتحانه ، پنج تـُمِنم پیل جا ؛ که مشاورکو گپ مانیمه قط که گف:"اما..." مانیم هم نِناد گپ بزنه گف: بُلکمی نِکُ ، مِردک اگه سی هر امتحانی صَد هزارتـُمَن پیل داشت خُو چش بی ، مُنم وختی فهمیدم که دِییم مُسلح نِشسه ریوُ ریم ، وُ دِسش ری کیفشه که هرگا گپ وارینی زدُم ، جاروف پنگیشه دِراره وُ بـِوِرشِنه مُنه ، هُموسُو گفتم : هرچی دِییم بوگو ، بوگو خو!

آغا مانم سُه چار مَرتِوه آگِیی دادیم تو اتحاد جونوب و ثفت نام کردیم و جمعه چار هفته نِهی ماحُسین هَم پُی یه دِکندِکاوی توو سالن شرکتمون آزمونی گرفتم و یه مُشتی از بچیل جونوب استخدام کردم و پُی شرکت فورد هم گپ زدم و چنتا متخصص هم از شرکت فورد استخداممون واوی و اَولِلِ ماحُسین بی که شلاقی دوره آموزشی نادِن و وسِطِلِ صفر بی که کارخونه عملا کار کرد و روزی ده ماشین میدادن صَرا ، متخصصین فورد میگفتن ، ما میتریم طفق اُو هُوای کشورتون ماشین دُرس کنیم ، مثلا اینجو که گرم و مرطوبه ، ماشینی میخا که کولرش بُلمبه بده و دید نکنه ، شهرل هُوا خنکو هم شوفاژ سیشون خووه ، منم وشون گفتم : توو جیگرتون رفتم نه ، همی کارکو کنین و مشخصات ماشینلمونه نهادیم تو سایت...

 ادامه داره/ب1 

برای شنیدن فایل صوتی این قسمت  دی زاغو کلیک کنید