تناسب کودکان به هویت جنسی یعنی تصویری روشن از خود بعنوان مرد یا زن دست می یابند. اما در اغلب فرهنگها ، تمایز بیولوژیکی (زیستی) بین زن ومرد بصورت شبکه ی گسترده یی از باورها وآیین هایی نمایان می شود که تقریبا نمای حیطه های فعالیت انسان را زیر نفوذ خود دارند.تعریف رفتار صحیح اجتماعی ، نقشها و خصوصیات شخصیتی در فرهنگهای گوناگون متفاوت است و ممکن است با گذشت زمان در فرهنگ معینی این جوانب تغییر کند.هر فرهنگ می کوشد کودکان نوپای پسر یا دختر را به بزرگسالانی با نقش «مردانه» یا «زنانه» مبدل سازد.

واژه نقش آموزی جنسیتی به کسب آندسته از رفتارها و ویژگیهایی که فرهنگ جامعه معینی برای زنان و مردان خود متناسب می داند اطلاق می شود.

هویت جنسی و نقش اموزی جنسیتی صرفا حاصل احکام و انتظارات فرهنگی است یا تا حدودی حاصل رشد طبیعی است.

الگو یابی جنسیتی چگونه ایجاد می شود؟

نظریه روانکاوی

فروید معتقد بود کودکان در حدود سه سالگی بر اندام تناسلی خود متمرکز می شوند؛ که این نشانه آغاز مرحله تناسلی، رشد روانی، جنسی خوانده می شود.در این مرحله دختر وپسر متوجه میشوند که الت تناسلی دختر و پسر از هم متفاوت است.

اگاهی کودک از تفاوتهای تناسلی یا همانند سازی او با والد همجنس ،هویت جنسیتی را تعیین می کند.

نظریه اجتماعی

این نظریه هم بر پاداشها و تنبیه هایی که کودکان برای رفتار مناسب یا غیر مناسب جنسی دریافت می کند ، تاکید دارد هم بر شیوه های یادگیری رفتارهای مربوط به نقش جنسیتی از راه مشاهده ایی کودکان را قادر می سازد از راه تقلید رفتارهای بزرگسالان همجنس، رفتارهای ویژه جنسیت خودرا فرا گیرند.

اینجاست که والدین باید با حوصله به کودکان خود آموزش دهند که جنس پسر متفاوت از جنس دختر است چرا که کودکی که به سن سه سالگی می رسد در زمینه هویت جنسی کنجکاو است و اگر والدین راهنمایی لازم را ارائه ندهند و کودک را دراین زمینه اموزش ندهند بدنبال جواب سوال خود هستند و انرا ممکن است د ربیرون و از شخص دیگری بپرسند که جوابهای متفاوت و برخوردهای ناشایستی در بر دارد.

نظریه شناختی رشدی

در حدود سن دو و نیم سالگی ، مفهوم غنی از جنس دارند به این گونه که«من دختر هستم (پسر)، بنابراین باید کارهای دخترانه(پسرانه ) انجام دهم».کودک سه ساله می تواند عکسهای دختر و پسر را به درستی در دو طبقه متمایز قرار دهند،ولی بسیاری از آنها نمی توانند بگویند در بزرگسالی پدر می شوند یا مادر.

کودکان در تقریبا 2سالگی مذکر یا مونث بودن را از هم تشخیص می دهند و بین 2 تا3 سالگی می توانند به پرسشهای مبنی بر دختر یا پسر بودنشان پاسخ می دهند.

پذیرفتن رفتار جنسیتی مطابق با جنسیت فرد:

رفتار کودکان از سنین اولیه مطابق با جنسیتشان می شود . از دو سالگی اسباب بازیها و فعالیت هایی را انتخاب می کنند که با قالب های جنسیتی آنها جور در می آید.

این الگو در ضمن سال های  پیش از مدرسه هم بازیهای هم جنس خودشان را انتخاب  می کنند و در مدرسه ی ابتدایی این جدایی دو جنس از یکدیگر بیشتر می شود.

ماباید از همان آغاز به کودکان بیاموزیم که تفاوت جنسیتی  واقعیت زیست شناختی است و آنچه جنسیت را مشخص می کند قابلیت تولید مثل و ساختمان بدن است. والدین می توانند تاکید کنند که آلت تناسلی تعیین کننده جنسیت افراد است و نه لباس و رفتار. بسیاری از والدین ازاینکه مستقیما درباره این مسائل حرف بزنند پرهیز می کنند. ولی بحث درباره این مسائل به کودک کمک می کند تا بفهمند اهمیت دختر یا پسر بودن در چیست.

والدین می توانندعلاوه بر آموختن این مسئله که زیست شناسی تعیین کننده جنسیت است با این مسئله به این طریق مقابله کنند که بعضی از چیزهایی را که کودکان درباره قالبهای جنسیتی  از فرهنگ بزرگتر دریافت می کنند تغییر دهند می توانند کتابهایی برای کودک تهیه کنند و درباره آن با کودک وارد بحث شوند.

کودکان در حدود چهار سالگی می آموزند که جنسیت با گذشت زمان تغییر نمی کند ودر پنج یا شش سالگی غالب کودکان می فهمند که جنسیت علی رغم تغییر در قیافه ی ظاهری یا لباس یا فعالیت ها تغییر نمی کند به عبارت دیگر به ثبات جنسیت دست پیدا می کنند./ب1