قلعه در زميني به گستردگي نزديك به يك هكتار ساخته شده و داراي برج ها و ديوارهاي بلند و ستبري است كه سوي بالايي آن ها كنگره دار ساخته شده است. خاك رس، چاري (گچ محلي) و چوب سه ماده ي اصلي به كار رفته در ساخت اين قلعه است.

ساخت برج ها و ديوارهاي بلند و ستبر و كنگره دار با جاهاي ويژه ي ديدباني و تيراندازي اما جداي از امنيت بخشي به گونه اي نمايش قدرت از بيرون وكشيدن آن به رخ دشمنان و گردنكشان بوده است.
قلعه ملک منصورخان یک مرکز قدرت محسوب می‌شده و در واقعه نهضت جنوب نقش کلیدی ایفا کرده و متاسفانه هیچ جا اسمی از این بنای عظیم تاریخی برده نمی شود.

بنا به گفته کارشناسان برجستگی این اثر تاریخی داشتن ریزه کاری‌ها در تمامی بنا و داشتن اتاق‌های بسیار بزرگ با درهای فراوان که در نوع خود کم‌نظیر است.

در اوایل دوره کاری مهندس ذاکری قلعه از وارثان و ملاک‌های شخصی خریداری شد و حریم این بنا مشص شد.و در نتیجه به ثبت آثار ملی رسید.

مرمت این اثر تاریخی می تواند محلی جهت استفاده‌ی موزه‌ی مردم شناسی، سمن‌های میراث فرهنگی،کتاب‌خانه و حتی کافه‌های سنتی باشد و از این رهگذر رونق و اهمیتی داشته باشد.

تعریف می‌کنند زمانی که ملک منصورخان در بستر بیماری  بود و روزهای واپسین عمر را پشت سر می‌نهاد کدخدایان و بزرگان منطقه گرد او جمع بودند که محمد باقر، فرزند جانباز عشایری خلیفه ای به ملک منصور خان میگوید: خان! لولای درب مجلسی را روغن کاری کنید تا صدای اضافی نکند . خان سری تکان می‌دهد و به آه و افسوس می‌گوید: کار این درب‌ها از روغن کاری گذشته، تا چند روز دیگر که من بمیرم سوار بر دوش بچه‌ها در کوچه‌های شبانکاره سرگردان خواهند شد.پس از مرگ ملک منصورخان داستان همان شد که گفته بود و قلعه‌اش آسیب های جدی دید.

نهایتا وارثان هریک سهم خویش را به افرادی فروختند و داستان قلعه تاریخی به اینجا رسید. بعد از فوت ملک منصور خان این بنا آسیب جدی به خود دید و وارثان آن به چند نفر شخصی طبق تقسیمات انجام شده قسمت هایی از قلعه را واگذار کردند.   

/ج