اتحادخبر: یک عضو جبهه پایداری گفت: انجام اعمالی نظیر افشاگری نه تنها به آلودگی فضای سیاسی کشور و ایجاد تنش در مناسبات میان گروه‌ها و جریانهای سیاسی داخل کشور منجر خواهد شد بلکه در نهایت نیز به نظام ضربه خواهد زد.

حجت‌الاسلام قاسم روانبخش با تأکید بر اینکه باید بین پدیده افشاگری و روشنگری تفاوتی اساسی قائل شد، اظهار کرد: افشاگری پدیده‌ای است که نه در چارچوب قانون قرار دارد و نه با روحیه اخلاقی و قوانین شرعی هماهنگی است. تا زمانی که فردی در قوه‌قضاییه محکوم شناخته نشده‌ و هیچ پرونده‌ی قانونی‌ای نیز برای او تشکیل نشده است، کسی حق افشاگری علیه او را نخواهد داشت؛ تنها تا اندازه‌ای که قوانین کشور اجازه می‌دهند، می‌توان علیه افراد مطلبی را بیان کرد و نه بیشتر از آن.

وی با بیان اینکه معمولاً در آستانه‌ی انتخابات و سیاسی‌تر شدن فضای کشور، بازار افشاگریها نیز داغ می‌شود، گفت: گرچه ممکن است با افشاگریها بتوان کسی را هم از صحنه‌ی انتخابات حذف کرد و نتیجه انتخابات را به نفع خود تغییر داد، اما آثار سوء این دست از اقدامات تا مدتها در فضای سیاسی کشور باقی خواهد ماند.

روانبخش پیگیری خط تخریب از سوی یک جریان سیاسی علیه جریان دیگر را تنها موجب مقابله به مثل جریانها با یکدیگر دانست و گفت: در افشاگریها تنها خط تخریب دیگران پیگیری می‌شود. متأسفانه تلاش برخی از سیاسیون این است که در فضای عاطفی و احساسی پیش از انتخابات به رقیبشان ضربه بزنند اما این موضوع را فراموش می‌کنند که وقتی چنین فضایی ایجاد شود رقیب آنها هم خود را برای جنگ روانی آماده می‌سازد و همین که طرف مقابلش دست به تخریب زد، او هم مطالبی را که از پیش در اتاق فکرها و ستادهای انتخاباتی خود آماده کرده است علیه رقیب یا رقبایش منتشر می کند.

وی ادامه داد: نتیجه شکل‌گیری چنین فضایی گذشته از اینکه قدرت تبلیغاتی و رسانه‌ای کدام طرف بیشتر باشد، به سلب اعتماد عمومی می‌انجامد و مردم را نسبت به هردو طرف بدبین می‌کند و در نهایت با کاهش مشارکت عمومی در انتخابات، به نظام ضربه خواهد زد.

عضو جبهه پایداری اما روشنگری در خصوص جریانهای سیاسی را بلامانع دانست و عنوان کرد: روشنگری کاملاً متفاوت با افشاگری است و زمانی پیش می‌آید که با اسناد و مدارک معتبر و مستدل به تحلیل و تشریح فضای فکری و نظری یک جریان سیاسی پرداخته می‌شود، مثل وقتی که جریانی، بخشی از قانون اساسی را قبول ندارد و این موضوع در بیانیه‌هایی که احزاب وابسته به آن جریان منتشر کرده‌اند و یا سخنرانیهایی که اعضای آن حزب و جریان داشته‌اند، آشکار شده است. در این صورت جریان سیاسی مقابل می‌تواند این مواضع فکری و سیاسی را بازخوانی کند تا مردم به شناخت بیشتری برسند و با بصیرت در انتخابات حاضر شوند و بدانند به چه کسی رأی می‌دهند. پس لازم است مرز بین افشاگری و روشنگری دقیقاً مشخص شود تا این دو مفهوم به جای یکدیگر به کار نروند./ب

ایسنا