اتحاد جنوب: امید سه کناری بازیکن برازجانی تیم ملی هندبال ایران که در جام جهانی 2015 قطر به همراه تیم ملی هندبال جمهوری اسلامی ایران حضور داشت در یک روز زمستانی میهمان تحریریه اتحاد جنوب شد تا پاسخگوی سئوالات بخش ورزشی ویژه نامه نوروزی باشد. ضمن تشکر از این بازیکن ارزنده و با اخلاق برازجانی، شما را به خواندن این گفتگو دعوت می کنیم: 

*لطفاً خود را معرفی کنید؟
ـ امید سه کناری هستم متولد 1367 برازجان ـ محله علی آباد ، دانشجوی ارشد تربیت بدنی هندبال و سابقه هشت سال عضویت در تمامی رده های تیم های ملی و حضور در دو دوره المپیک آسیایی، دو دوره مسابقات جهانی و بیش از 5 دوره جام باشگاه های آسیا.

* ازدواج کردید یا خیر؟ فرزند چی؟
- متأهل هستم ولی هنوز فرزندی ندارم.

*نقش همسرتان در موفقیت شما چه اندازه بوده است؟
ـ بدون شک بزرگترین گذشت و فداکاری را در مسیر پیشرفت و موفقیت اینجانب را همسرم داشته است.

* از چندسالگی وارد بازی های هندبال شدید؟
ـ در کنار سایر ورزش ها و با حمایت اولین معلم ورزش دوران دبستانم آقای علی باباعلی با هندبال آشنا شدم.

* پست تخصصی تان در تیم ملی و شماره مورد علاقه ای که دوست دارید بر تن کنید؟
ـ پست تخصصی من گوش راست است و چپ دست می باشم و به پوشیدن شماره 19 علاقه دارم اما اکنون شماره 87 را بر تن می کنم.

 *در چه باشگاه های داخلی تاکنون فعالیت دشته اید؟
ـ هیئت هندبال برازجان ـ ابومسلم مشهد ـ شهرداری کرمان ـ سپاهان اصفهان ـ ثامن الحجج سبزوار ـ منیزیم فردوس (هم اکنون)

*از آخرین وضعیتتان بگویید.
ـ هم اکنون در باشگاه لیگ برتری منیزیم فردوس فعالیت دارم و در رده اول لیگ برتر هستم.

* آیا هندبال دشتستان می تواند در ایران به جایگاه لایق خود برسد؟
تجربه بیش از 8 سال حضور من در تمام رده های تیم های ملی هندبال ایران این موضوع را به من یادآور می کنه که برازجان میتونه قطب هندبال کشور باشه و اگر این امر تاکنون محقق نشده بخاطر عدم وجود استعداد و توانایی در این خطه نیست؛ شاید کم توجهی برخی مسئولین عامل این امر بوده است. با صرف هزینه اندک و حتی استفاده از تخصیص مالیاتی یک شرکت در دشتستان می توانیم تیم در لیگ برتر کشور داشته باشیم همین الان و بدون هیچ پشتوانه ای حدود 4 - 5 بازیکن لیگ برتری از هندبال برازجان داریم. جای سؤال است که چرا استان بوشهر با این همه سرمایه هیچ جایگاهی در سطح کشور نداشته باشد تا آنجا که بازیکنان برای بازی در سطوح بالای هندبال مجبور به ترک تیم های استان شده اند؟
لازم است به مسئولین یادآوری کنم برازجان در رشته هندبال استعداد و توانایی خاصی دارد؛ اگر این استعداد نبود دو تن از ملی پوشان هندبال ساحلی از برازجان نبودند. اکنون پانزده سال است همواره در تیم ملی هندبال ساحلی کشور از برازجان بازیکنانی حضور داشته اند؛ پس می شود در این رشته بیشترین ردیف هزینه را داشت.

* از تیم ملی چه خبر؟
ـ تیم ملی ایران شرایط نسبتاً خوبی دارد آقای «ماچک» سرمربی اسلوونی این تیم از سرمربیان با هوش و نخبه این رشته است تیم نسبتاً جوان و روحیه مناسبی بر تیم ملی حکمفرماست.

* بازی اخیر را چگونه ارزیابی کردید؟
ـ حضور تیم ملی ایران با اولین بار در جام جهانی هندبال  به نوبه خود یک افتخار محسوب می شود. بازی های ایران برای تیم های اروپایی قابل تحسین بود. همه بازیکنان و مربیان این تیم ها بازی های ایران را تحسین می کردند. رتبه 21 جهان برای هندبال ایران واقعاً نتیجه خوبی بود.

* اردوهای دراز مدت را چگونه دور از خانواده سپری می کنید؟
ـ واقعیتش تحمل دوری از خانواده و دوستان آن هم برای درازمدت واقعاً سخت و طاقت فرساست اما برای کسب افتخار و نام شهرم برازجان و کشورم ایران همه مسائل را تحمل می کنم.

* آرزوهایتان در زندگی ورزشی و شخصی چیست؟
ـ بزرگترین آرزوی من در زندگی ورزشی دستیابی تیم ملی کشورم به جایگاه خودش در جهان است همچنین توجه خاص مسئولین شهرم به دنبال راهیابی هندبال دشتستان به لیگ برتر کشور است و از آرزوهای شخصی رسیدن به جایگاهی است که بتوانم به ورزش دشتستان به گونه ای کمک کنم که جوانان بیشتری جذب ورزش و کسب افتخار برای دشتستان شوند.

* آیا خواهر  و برادرانتان هم ورزشکارند؟
ـ بله همه برادرانم دارای استعداد ورزشی بوده اند. ورزش می کردند و ورزشکار بودند. هم اکنون نیز مدیون حمایت های ورزشی خواهر و برادرانم خصوصاً برادر عزیزم وحید هستم.

* آیا دوست دارید فرزندانتان هم راه شما را ادامه دهند؟
ـ ببینید من ورزش و ورزشکاران را از جان و دل دوست دارم چه برسد به اینکه ورزشکار فرزندم باشد اما حقیقتاً همه زندگی یک فرد تنها بُعد ورزشی  اون شخص نیست مشکلات و موانع اقتصادی، ازدواج، اشتغال، همه این موضوعات را باید در کنار هم دید.

* آینده هندبال ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
ـ من در هشت سال عضویت در تمامی رده های تیم های ملی، مدیریت را مهمترین عامل در موفقیت تیم ملی می دانم چرا که ما از لحاظ استعداد هیچ چیزی کمک نداریم.

* تا به حال به دستمزدهای کلان فوتبالیست ها غبطه بخورید؟ یا اعلام نارضایتی کنید؟
ـ در موردش فکر کرده ام ولی هیچوقت غبطه نخورده ام؛ نارضایتی هم نداشتم.

*چگونه متوجه استعدادهای خود در زمینه هندبال شدید؟
ـ هندبال رشته ای تاکتیکی و درگیرانه است بزرگ شدن در شهری مثل برازجان مردمی با حرارت و گرمی خاص این ماهیت را در وجود جوانان خود دارد. من در محله علی آباد بزرگ شدم که تا حد شانزده سالگی یک بارهم در سالن ورزشی هندبال بازی نکرده بودم و اصلاً سالن هندبالی در چنین محله های محرومی وجود ندارد. حال اینکه چطور ممکن است من از هجده سالگی تاکنون عضو تیم ملی باشم قضاوت با خود شما.

* طی همراهی تان با تیم ملی به چه افتخاراتی دست پیدا کردید؟
 ـ حضور در دوره دوره المپیک آسیایی و کسب مقام نایب قهرمانی 2010 گوانجو (چین) و 2014 اینچئون (کره جنوبی) ـ حضور در مسبقات جام جهانی هندبال جوانان جهان (2008 مصر) و بزرگسالان 2015 قطرـ کسب عنوان نایب قهرمانی جوانان آسیا (اردن) ـ قهرمانی و انتخاب فنی ترین بازیکن تورنمت جوانان جوانان جام ریاست جمهوری ارمنستان ـ حضور در چهار دور جام باشگاه های آسیا به همراه سپاهان و ثامن الحجج سبزوارـ منیزیم فردوس ـ مقام قهرمانی و نایب قهرمانی لیگ برتر هندبال ایران (ثامن سبزوار)

* اگربه این رشته روی نمی آوردید کدام ورزشی را انتخاب می کردید؟
ـ شنا را انتخاب می کردم.

* الگوی ورزشی شما کیست؟
ـ آقای احسان ایمان نژاد، دوست و همشهری من در تیم ملی از الگوهای بزرگ ورزشی من است.

* بازیکن مورد علاقه تان در باشگاه های خارج از کشور؟
ـ  لوک آبالو (فرانسه)

* در آینده برنامه خاصی دارید؟
ـ دو ست دارم اگر فرصت مناسبی پیش آید در یکی از کشورهای اروپایی بازی کنم. انتقال تجربیاتم به هندبال دشتستان بزرگترین افتخار من خواهد بود.

* سخن پایانی؟
ـ دشتستان با هندبال می تواند نامی آشنا برای ایران و حتی جهان شود. وجود استعداد و نخبگان ورزشی این شهر مثال زدنی است. با تغییرات صورت گرفته خصوصاً حضور آقای آزاده شاهد تحرکاتی در ورزش دشتستان شاهد بوده ایم که امیدوارم ادامه یابد. فقط ایی نکته را یادآور می شوم که خیلی از مشکلات و ناهنجاری های اجتماعی خصوصاً در دشتستان رو می توان با ورزش حرفه ای و کار فرهنگی کاهش داد و شاید نیازی به هزینه های گزاف دیگری نباشد.
در پایان از تمام دوستان و آشنایانی که همواره به من عنایت داشتند تشکر می کنم. از خانواده ام، همسرم، دوستان و هم محلی هایم در علی آباد معلمان عزیزم آقای باباعلی و راستی، هم باشگاه های برازجانیم استاد عزیزم حاج رضا مصباحی، رضا عباسی، دوستان اصحاب رسانه، حاج اکبر صابری (اتحاد جنوب)، جناب احمدی (دشتستان اسپورت) و وب سایت فکرشهر در پوشش خبرهای این حقیر تشکر می کنم. /ج