اتحاد جنوب: در شهر کنگان نیز در چند سال اخیر شاهد گسترش بی حد و حساب این پدیده هستیم و ارگان های مرتبط دست روی دست گذاشته و فقط ناظر این وضع بوده و در مقاطعی چشم بر روی این معضل بزرگ اجتماعی بسته اند . اگر نهادهای مربوط فعالیتی در این خصوص داشته اند موفقیت آمیز نبوده و با توجه به صعب العبور بودن این مسیر باید راهکارهای دیگری در پیش گرفت.

مطمئنا بی توجهی به این چالش پیش رو در شهرستان به مشکلی بزرگ در سالهای آینده مبدل خواهد شد و مانند متکدیان و افاغنه ای که امروز به صورت گروهی در سطح شهر تردد و فعالیت می کنند بر وخامت اوضاع نچندان جالب می افزایند.

برای کاهش این پدیده در سطح شهر می توان از راهکارهایی نظیر سرمایه گذاری های اقتصادی و فرهنگی، طراحی نظام های جامع حمایتی برای تحت پوشش قراردادن خانواده های کودکان، اعمال نظارت بیشتر و شناسایی مناطق محل سکونت انها و همچنین پیاده سازی برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت ، فرهنگ سازی برای مردم برای برخورد مناسب با کودکان کار، ایجاد اشتغال برای سرپرست این خانواده ها ، تقویت ساختارهای مدرسه و خانواده به عنوان نهادهای تربیتی و ایجاد ارتباط بیشتر میان این دو نهاد مهم،  ایجاد هویت برای این کودکان و ارائه خدمات آموزشی و فرستادن آنها به مدرسه، درگیر کردن خانواده ها ، کودکان و نوجوانان خصوصاً طبقات بالای جامعه برای حمایت از کودکان کار و خیابان و … بهره برد.

گرچه برخی از این پیشنهادات قابل اجرا و برخی نیز نیازمند برنامه ریزی و اعتبارات کافی است ولی میتوان با حداقل تلاش نیز از افزایش انفجاری این وضع پیشگیری و آن را کنترل کرد.

باید توجه داشت که حضور صنعت در شهرستان کنگان و توسعه یکباره و خارج از انتظار این شهرستان از عوامل اصلی کلید خوردن مقوله هایی نظیر کودکان کار و خیابان، متکدیان، هجوم افاغنه و تجمعات کارگردی در سطح شهر است و صنعت نیز باید نسبت به رفع این معضلات چاره اندیشی لازم را انجام داده و به مجموعه شهرستان به عنوان یکی از نهادهای مرتبط با چنین معضلات اجتماعی کمک نماید./ب1

ثلالث

عکس: روح الله سلیمی