مختار فیاض:

اصولا علاقمند به فعالیت سیاسی و قلم و قدم زدن، در این عرصه نیستم اما هر ترفندی که برای کناره گیری از آن به کار می برم، رهایم نمی کند و خود را به شکلی،در مسیرم قرار می دهد؛ تا باز هم، لحظه هایم را با پیچیدگی ها و اضطراب هایش ،سپری کنم.

(پری رو،تاب مستوری ندارد / چو در بندی، سر از، روزن ،درآرد.)

البته این امر، از سویی، به لحاظ شرایط زندگی، در عصر حاضر است که مسائل، عموما چنان زنجیر وار، با هم پیوند پیدا کرده اند؛ که تفکیک آن ها از هم، امکان پذیر، نخواهد بود. (به طور مثال، اگر بناست، در زمینه فرهنگ، قدم برداریم، لاجرم می بایست، در فعالیت سیاسی هم وارد شویم). یعنی،سرنوشت هر فرد، در دنیای امروزی، چنان با مقوله ی سیاست،گره خورده است؛ که دخالت، در این امر گریزناپذیر، خواهد بود. خصوصا اگر، کتاب ورجاوند نهج البلاغه و سایر سخنان مولا علی(ع)، همواره کنار دستت، باشد و با هر بار، گشودن این صحف ارزشمند، تلنگری، به روح و جسمت، وارد شود، تا نسبت به محیط اطرافت، بی تفاوت، نباشی. و متعاقب آن، قلم برداری و باز، در وصف انیسی، سخن بگویی که خیلی با او، دمخور، نیستی.
بنابراین، حال که، از ورود به آن، گریز و گزیری نیست، تصمیم دارم، هر از گاهی، کلامی کوتاه، تحت عنوان "حکمتانه" با محوریت سخنان امیر بیان(ع)، خدمت مخاطبان فرهیخته این رسانه، عرضه بدارم.
در گفتارحاضر، که بناست، به طورمستقیم و بدون پرده پوشی، اشاره ای به اولین انتخابات پیش رو، یعنی انتخابات مجلس آینده، داشته باشم؛ کلامی ازمولا علی(ع) انتخاب، کرده ام که مسئولیت همه ما را در قبال جامعه، با شدت هرچه تمام تر، مورد تاکید، قرار می دهد:
«یستدل علی الادبارالدول باربع، تضییع الاصول، والتمسک بالغرور، وتقدیم الاراذل و تاخیرالافاضل» یعنی "می توان برای سقوط یک حکومت، چنین استدلال کرد که هرگاه، چهار چیز، در ساختار آن حکومت، راه یافت؛ سقوط می کند:

1-اصول اساسی را ضایع نمودن

2-به جاه زودگذر دنیا مغرور شدن

3-فرومایگان را مقدم داشتن

4--فرزانگان را موخر قرار دادن

با توجه به این که، در عصر حاضر، بخش قابل توجهی از، مسئولیت ها و واگذاری آن ها به افراد، بستگی کامل، به رای و نظرعموم مردم دارد (رییس جمهور، مجلس شورای اسلامی، شوراهای اسلامی شهر و روستا، مجلس خبرگان و...)، پس شایسته است که مخاطب حضرت امیر(ع) را صرفا حاکمان، نپنداریم بلکه طرف صحبت ایشان را، همه افراد جامعه به شمار آوریم که نقش موثری، در انتخاب مسئولان، در همه سطوح، به عهده دارند.
                         
در این سخن محکم، خطاب امام را به فرد فرد شهروندان، بدون ذره ای، تردید، ملاحظه می کنیم. خطابی که مسئولیتی بزرگ برای همه ما، تعریف می کند و ما را از بی تفاوتی، در رقم زدن سرنوشتمان، نهی می کند. بی گمان، همه ما علاقمند به وطن، سرزمین و جامعه خود هستیم و همواره در جهت اعتلای آن تلاش می کنیم و از انحطاط، ادبار و سقوط آن، بیمناکیم. پس حتی اگر دیدگاه دینی هم نداشته باشیم، وظیفه داریم به کلام عالمانه معصومین(ع) که درس موفقیت برای هر انسانی محسوب می شود؛ عمل کنیم و با مسامحه، فرصت ها را از دست، ندهیم. متاسفانه، امروزه، یکی از مهمترین مشکلات جوامع عقب مانده ی اسلامی، عدم توجه به، توصیه های بزرگان دینی است. به باور بنده، آنچه مولا علی(ع) پیروانش را از برحذر می داشت؛ در عصر حاضر، دامن گیر جوامع اسلامی شده است: "از خدا بترسید، از خدا بترسید، درباره قرآن، مبادا کسی به عمل کردن بدان، از شما سبقت بگیرد..."  یقینا موفقیت جوامع توسعه یافته، مرهون عالمانه و عاقلانه عمل کردن است. یعنی آن چیزی که دین و مذهب ما توصیه ها ی مکرر و موکد، بر آن دارد و ما متاسفانه از آن،غافلیم. (این یعنی، سبقت گرفتن دیگران، از ما، در عمل کردن به توصیه ها و تعالیم دینی.)

به هر حال در این کلام گهر بار امام علی (ع)نکات اخلاقی و اجتماعی  ارزشمند ی وجود دارد که عمل به آن ها می تواند جامعه را از سقوط و انحطاط، حفظ کند و ما را به سوی ترقی و پیشرفت، رهنمون سازد. کلام امام آن قدر واضح است که احتیاج به هیچ توضیحی ندارد ولی به جهت این که زمینه بحث ما، انتخابات مجلس شورای اسلامی است؛ فقط به این نکته اشاره می کنم که، ما در این انتخابات نیز با آزمونی بزرگ مواجهیم. باید دقت کنیم که خدای ناخواسته سبب تقدیم فرومایگان و تاخیر فرزانگان نشویم. چون بااندکی سهل انگاری، بنا به فرمایش مولا علی(ع) ، به دست خود، ادبار و انحطاط جامعه مان را رقم، خواهیم زد. /ج