اتحاد جنوب: از هزار و اندي سال پيش که قلب نازنين امام ابوالحسن الرضا(ع) از تپش ايستاد و از آن لحظه که پيکر پاکش را به آغوش خاک تيره سپردند و شيعيان و دوستداران حضرتش گرداگرد قبر مطهرش بي قرار در مدار عشق او جاودانه مي گرديدند تا به امروز، حضور مبارکشان در ايران و وجود مرقد مطهر و بارگاه ملکوتي ايشان در ارض اقدس رضوي همواره مايه برکت و مباهات مردم ايران زمين بوده و اين نعمتي بس بزرگ براي ايرانيان است که کسي نتواند «از عهده شکرش به درآيد». در آن هنگام که طاغوت زمان، مأمون عباسي وجود شريف امام رئوف حضرت علي بن موسي الرضا(ع) را از ديار اجداد مطهرش به قصد تحديد به سرزمين توس آورد و سلطان سرير ارتضاء به غريب الغربا ملقب گرديد در افکار پليد خود هرگز روزي را تصور نمي کرد که شيعيان و دوستداران حضرتش گرداگرد قبر غريبش بي محابا فرياد «رضا رضا» سر دهند و بارگاه ملکوتي اش باغي از باغ هاي بهشت، مهبط فرشتگان، قبله  اهل دل و ملجاء معنوي همه دردمندان و نيازمندان و عالي ترين پايگاه فرهنگي جهان تشيع باشد.

اينجا حرم سلطان دين «آستان قدس رضوي» و مرکز ايران است؛ شهر بهشت «مشهدمقدس» همان جايي که سالانه ميليون ها نفر عاشق و شيفته آزادگي و دانشِ بي نهايت عالم آل محمد(ص) بدان جا سفر و دست حاجت به سوي امام مهرباني ها دراز مي کنند تا ضمن بهره مندي از فيوضات معنوي زيارت، فرصتي مناسب بيابند تا به همراه خانواده جان خود را در درياي کرامتش جلا دهند و از يک سفر مذهبي و معنوي لذت کافي ببرند. شيفتگان آستان مقدس حضرت ثامن الحجج(ع) از داخل و خارج، پياده و سواره به پابوس حضرت مشرف مي شوند و خود را دخيل پنجره هاي فولادين حرم مي نمايند؛ باشد که مورد عنايت و رأفت امام مهرباني ها قرار گيرند. اين دلدادگي و عشق سالانه در چنين روزهايي و در ايام شهادت حضرت به اوج خود مي رسد تا آنجا که ميليون ها عاشق امام هشتم(ع) به قصد زيارت و تکريم و تعظيم مقام والاي ايشان و حضور در جوار بارگاه منورشان در ايام شهادت دست از پا نمي شناسند و از راه هاي دور و نزديک خود را در ميان خيل عظيم مشتاقان امام معصوم قرار مي دهند و به راستي چه زيباست تماشاي عظمت عشق و دلدادگي به ولايت و امامت امام مهربان.

اما نکته حائز اهميت اين است که وظيفه ديني و اخلاقي مهمان نوازي از زائران حضرت بر عهده چه کساني است؟ و تکريم زائراني که از نقاط مختلف به سمت مشهد مقدس در حال حرکت هستند مي بايست در چه حد و اندازه اي باشد؟ خصوصاً در اين روزها که دنيا شاهد عظمت دلدادگي مسلمانان آزاده جهان به خاندان پيامبر اکرم(ص) در سرزمين کربلا بود و چگونگي تکريم از زائران حسيني همه شيعيان جهان را به وجد آورده است. آيا منزلت زائر حرم مطهر حضرت علي بن موسي الرضا(ع) نبايد همچون زائران جد بزرگوارشان به احسن وجه گرامي داشته شود؟ به نظر مي رسد اکنون مي توان با برنامه ريزي مناسب و دقيق با نگاهي ملي سنت حسنه زيارت پياده غريب الغربا در دهه آخر صفر را نيز در کشور بيش تر از آنچه تاکنون بوده نهادينه کرد. همه مسئولان کشوري مثل آنچه در کربلا اتفاق افتاد مي بايست خود را در اين عرصه مهم مسئول و سهيم بدانند. چرا که حفظ حرمت همسايه بزرگوار ايرانيان امام هشتم(ع) بر همگان واجب است. عدم سامان دهي مناسب مهمان پذير ها و هتل ها، کيفيت پايين اسکان و ارائه خدمات به زائر، حاشيه نشيني و معضلات فرهنگي، عدم توسعه کافي حمل و نقل عمومي، ترافيک سنگيني که در ايام حضور حداکثري زائران عبور و مرور را در هسته مرکزي شهر قفل مي کند همه و همه تنها گوشه اي از کاستي ها در پايتخت معنوي ايران اسلامي براي پذيرايي شايسته از زائران حضرتش مي باشد. هر ساله و در مناسبت هاي مختلف مسئولان کشوري در حاشيه سفرهايي که به مشهد مقدس دارند وعده اتفاقات بزرگ براي رفع مشکلات کلانشهر مشهد را مي دهند اما بسياري از آنها تنها در قالب حرف و سخن باقي مي ماند. آيا نگاه ملي به شهري که آحاد جامعه دلباخته صاحب آن هستند و متعلق به همه مردم ايران است ضرورتي انکارناپذير نيست؟ بي شک مردم شريف مشهد و سازمان ها و مراکز محلي متولي مديريت امور زائرين تمام توان خود را صرف تکريم و پذيرايي مناسب از زائرين مي نمايند اما مشکلات و محدوديت هايي که در اين راستا وجود دارد به مراتب بالاتر از توان نهادهاي محلي است و ضرورت دارد شهر ملي با بودجه و امکاناتي در سطح ملي اداره شود.

همسايگي و مجاورت ايرانيان با امام مهرباني ها و عالم آل محمد حضرت رضا(ع) توفيق و نعمتي است که بي شک خداوند متعال از چگونگي بهره مندي ما از اين فرصت در روز قيامت سوال مي کند. مگر نه اين است که براساس آموزه هاي ديني مسلمانان، همسايه بر همسايه حقي دارد که بايد نسبت به اداي آن اهتمام ورزد؟ همچنين تشرف ۲۷ ميليون زائر رضوي از داخل و خارج کشور به حرم مطهر ثامن الحجج(ع) فرصت بسيار گرانبهايي است که مي توان با استفاده از امکانات فرهنگي تبليغي، فرهنگ اهل بيت عليهم السلام و اسلام ناب و گفتمان انقلاب اسلامي را تبيين و ارائه داد. پس ضرورت دارد ضمن تطبيق رفتار فردي و اجتماعي خود با فرهنگ رضوي زمينه توسعه فرهنگ زيارت واقعي و تکريم زائرين حضرتش با نگاهي ملي مورد توجه و عنايت همه آحاد جامعه اعم از مردم و مسئولان قرار گيرد تا عاشقانه بر خود بباليم که امروز سايه امام هشتم(ع) بر سرزمين ايران و بر دل ايرانيان مستدام است؛ سزد که بر سر خورشيد سايه اندازيم/ کنون که سايه شمس الشموس بر سر ماست./ب1

یاراحمدی ـ  روزنامه خراسان