فریده فهیمی 
تا بوده و نبوده؛ فرصت طلبهای انسان نما، در حداقل فرصت بدست آمده از آب گل آلود ماهی می گرفته اند. بدین سان که وجدان و انسانیت را بلعیده و حرص و آز را قی کرده اند. اما شهروندان نجیب برازجانی آنقدر قانع و متین هستند که در موقعیت آب گل آلوده نیز به همان اندک آب آلوده بسنده نموده و از آلودگی مایه ی حیات شان هم هیچ شکایتی ندارند و جیک شان درنمی آید. نهایت اقدام اعتراض شان ؛ مراجعه به سوپر مارکت ها و خرید بطری آب تصفیه شده است. شورای شهر برازجان باید شکر گزار خدای خود باشد که چنین بندگانی را موکل شان قرار داده است؛ موکلانی که مناعت طبع و نجابت را از حد گذرانده اند تا بدان حد که سلامت جسم خود را نادیده انگاشته و در هر شرایطی، چشم یاری شان به دستان توانمند مسئولان شهرشان هست.
شورای محترم شهر برازجان، شما به عنوان یکی از نهادهای مسئول، لطفا تکانی به این دستان توانمند بدهید و اعلام وجود نمایید. لذا برخی از اعضای شورای شهر برازجان ؛ در مواردی که می طلبد که همسو با خواسته های موکلان خود گام بردارند و هدفی واحد را پیگیری کنند، شوربختانه با اعمال حداکثر ناسپاسی از مناعت طبع موکلان خود، اعلم هویت وانجام وظیفه نموده اند مصداق بارز این عرایض، همانا تعیین مکان نصب تندیس اسطوره ی مبارزه و مقاومت (غضنفرالسلطنه) علیه استعمار اجنبی، و عزل شهردار کارآمد و مقتدر (مهندس حسین آبادی) و تعیین شهردار به سلیقه شخصی خود می باشد، حال پیگیری مجدانه  توسعه ی محدوده ی شهری برازجان حتی تسطیح دره های (رودخانه های خشک و فصلی) موجود در شهر و تزریق این ناهمواری خطرآفرین هنگام سیل و زلزله توسط برخی از اعضای شورای شهر بماند...
 آیا حق شهر وندان برازجانی که همراه با گل های موجود در آب آشامیدنی خود در ته ظروف خود رسوب می شوند و در نیل به امیال و حداقل خواسته های خود ناکام می مانند این است که فقط در موسم تبلیغات انتخاباتی به چشم آیند؟
البته ناگفته نماند اقدامات هوشمندانه و ابتکاری فرهنگی و عمرانی و حقوقی برخی از اعضای شوراری چهارم شهر برازجان از جمله جناب اسماعیلی و قایدی و کفاش و گرمسیری از دید شهروندان برازجانی، نادیده نمانده و قدردان زحمات و تدابیر ایشان [که همچون شمعی در باد سوسو می زند] هستند.
برازجان عزیز تر ازجان ؛
به هرشب غرق دنیای توبودم
فقط محو تماشای تو بودم
چه در خواب وچه بیداری دمادم
ستاره چین رویای تو بودم