اتحادجنوب: امام صادق عليه السّلام نقل مى‏ نمايند كه امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند: صدقه پنهان خشم پروردگار را از بين مى ‏برد.

امام صادق عليه السّلام فرمودند: صدقه آشكار هفتاد نوع بلا را دور گردانيده و صدقه پنهان خشم پروردگار را از بين مى ‏برد.
امام صادق عليه السّلام فرمودند: صدقه دادن در شب مرگ بد و هفتاد نوع بلا را دور مى‏ كند.
امام صادق عليه السّلام نقل مى ‏نمايند كه امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند: صدقه دادن در شب خشم پروردگار را از بين مى ‏برد.
راوى مى‏ گويد از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‏ فرمود: صدقه دادن در روز گناه را حل مى ‏كند، همان گونه كه آب نمك را حل مى ‏كند. و صدقه دادن در شب خشم پروردگار را از بين مى ‏برد.

معلّى بن خنيس مى‏ گويد: امام صادق عليه السّلام در يك شب بارانى از منزل خارج شد و من به دنبال او رفتم. در بين راه چيزى از دست آن حضرت عليه السّلام افتاد. در پى آن گفت: بسم اللَّه. خدايا آن را به من بازگردان. من نزد او رفته و سلام كردم. فرمودند:
معلّى هستى؟ 
عرض كردم: بله. فدايت گردم. 
فرمودند: جستجو كن هر چه ديدى به من بده.
من نيز آنچه را مى ‏يافتم به او مى‏ دادم. ديدم كيسه ‏اى نان به همراه دارد. 
عرض كردم: فدايت گردم بگذاريد به جاى شما من آن را بياورم. 
فرمودند: نه من سزاوارتر از تو هستم، ولى با من بيا.
با هم به سايبان «بنى ساعده» رفتيم. در آنجا عده ‏اى خوابيده بودند. آن حضرت عليه السّلام يك يا دو نان زير لباس هر كدام از آنان گذاشت. در بازگشت به آن حضرت عليه السّلام عرض كردم: فدايت گردم آيا مذهب آنها حق بود (شيعه بودند)؟ فرمودند: اگر مذهب آنها حق بود، نمك غذايشان را هم برايشان مى‏ آوردم.

خداوند هر چيزى كه آفريد ذخيره ‏كننده ‏اى دارد، مگر صدقه كه خود سرپرست آن است. و پدرم هنگامى كه صدقه ‏اى مى ‏داد، ابتدا آن را در دست سائل قرار مى ‏داد، سپس آن را مى‏ گرفت، مى‏ بوسيد و مى‏ بوييد؛ آنگاه دوباره آن را به سائل مى ‏داد. و اين كار بدين جهت بود كه صدقه قبل از اين كه به دست سائل برسد به دست خداوند مى ‏رسد. و دوست دارم آنچه به دست خدا رسيده است به دست من برسد زيرا صدقه پس از اين كه به دست خدا رسيد، به دست سائل مى ‏رسد. 
و همانا صدقه دادن در شب خشم خداوند را از بين برده، گناه بزرگ را محو نموده و حساب را آسان مى‏ گرداند و صدقه دادن در روز مال را زياد و عمر را طولانى مى ‏نمايد. 
همانا حضرت عيسى عليه السّلام زمانى كه از ساحل دريا مى‏ گذاشت، نانى را كه غذايش بود، به دريا انداخت. يكى از يارانش عرضه داشت: اى روح اللَّه و كلمة اللَّه چرا چنين كرديد؟ اين مقدارى از غذايت بود. 
فرمودند: اين كار را كردم تا جنبنده ‏اى از جنبندگان آب آن را بخورد و ثواب آن نزد خداوند بزرگ است.

امام صادق عليه السّلام نقل مى ‏نمايند كه امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند: هيچ مردى به فقير ضعيفى صدقه نمى‏ دهد و آن فقير در آن زمان براى او دعايى نمى‏ كند، مگر اين كه دعاى او مستجاب مى ‏گردد.

منبع:ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرريگى، ص308تا311.

/ج