اکبر صابری:

نیمه شعبان میلاد با سعادت حضرت صاحب الزمان (عج) آخرین ملجا و امید شیعیان و اصلاح طلبان عالم برای نجات و سعادت بشر تبریک و تهنیت باد.

24 خردادماه 1392 بار دیگر ملت ایران با حضور در صحنه و شرکت فعال و معنادار در انتخابات ریاست جمهوری، ضمن خلق حماسه سیاسی، قطار از ریل خارج شده مدیریت اجرایی کشور را به مسیر صحیح خود برگرداندند.

یادمان نرود که حتی دو سه هفته مانده به انتخابات نیز فضای رخوت انگیزی بر جامعه حکم فرما بود و بویژه اصلاح طلبان انگیزه چندانی برای شرکت در انتخابات نداشتند اما تدابیر هوشمندانه رهبر معظم انقلاب و اتخاذ تاکتیک های انتخاباتی بسیار سنجیده و حساب شده توسط چهره ها و شخصیت های سیاسی اصلاحات باعث شد شور و انگیزه لازم در مردم تقویت شده و حضوری تاثیرگذار در انتخابات به نمایش بگذارند.

نامزدی فداکارانه آیت الله هاشمی رفسنجانی در انتخابات علیرغم اینکه ایشان با هوش و ذکاوت و تجربه بالای سیاسی خود احتمال رد صلاحیتش را پیش بینی می کرد شوک بزرگی به فضای انتخاباتی وارد کرد و جامعه را از آن حالت رخوت و انجماد بیرون آورد و کورسوی امیدی را برای اصلاح طلبان و منتقدان طیف حاکم به وجود آورد.

تدابیر خردمندانه سید اصلاحات ایران سید محمد خاتمی و همکاری ایثارگرانه دکتر عارف در جریان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم را به هیچ عنوان نمی توان از نظر دور داشت. کناره گیری دکتر عارف در فاصله دو سه روز مانده به انتخابات و پیوستن اصلاح طلبان به اردوگاه اعتدال گرایان، اصولگرایان را چنان دچار شوک و سردرگمی کرد که تا یکی دو هفته بعد از انتخابات هنوز در تحلیل اینکه چه اتفاقی افتاده است عاجز و ناتوان مانده بودند.

ضمن اینکه حمایت شخصیت های محبوب و سرشناس دیگری مثل سید حسن خمینی از جناب دکتر روحانی را نباید از نظر دور داشت.

در تحقق این اتفاق مبارک، برنامه ها و شعارهای انتخاباتی شخص دکتر روحانی نیز نقش بسیار مهمی در جذب آراء مردم داشت.

«دولت تدبیر و امید» ،     « تدوین و تصویب منشور حقوق شهروندی» ، «نجات اقتصاد» ، «احیای اخلاق» و «تعامل با جهان» پنج شعار و برنامه محوری و اصلی روحانی بود.

  "من سرهنگ نیستم، حقوقدانم" سخنی سنجیده و حساب شده بود که نور پر تشعشعی را در دل اصلاح طلبان و فعالان مدنی ایران روشن کرد. طیف گسترده ای از مردم این شعار را نوید بخش باز شدن فضای بسته سیاسی ارزیابی کردند.  

به هر روی گرچه حسن روحانی رسماً کاندیدای اصلاح طلبان نبود ولی گفتمان او اصلاح طلبانه بود. شعارهایش بخش مهمی از مطالبات اصلاح طلبان را برآورده می کرد و این شد که روحانی موفق گردید به قول علی مطهری که فردی مستقل و غیر اصلاح طلب است 95 درصد آراء خود را از اردوگاه اصلاح طلبان کسب نماید. و به قول صادق زیباکلام: "این پیروزی ثمره ائتلاف جریان اصلاح‌طلب‌هاست و قاطعانه باید گفت رهبری اصلاح‌طلب‌ها و حمایت آنان سبب این پیروزی شد."   

حماسه 24 خرداد دستاوردهای ارزشمندی داشت که مهمترین آن باز شدن نسبی فضای بسته سیاسی و بازگشت امید و نشاط به جامعه ‌ای بود که از اتفاقات تلخ 8 سال حاکمیت مفتضحانه احمدی نژاد و باندش سرخورده و مایوس شده بود.

موفقیت‌ در مذاکرات هسته‌ای به ویژه اجلاس ژنو، کنترل نسبی تورم و سیر نزولی آن، اجرای طرح تحول نظام سلامت و اقداماتی که دولت برای سامان دادن به اقتصاد ویران شده کشور کردند و در همین راستا مبارزه با فساد اقتصادی و بر ملا کردن بخشی از فسادهای گسترده مالی در دولت گذشته، بخشی از موفیقت هایی است که این دولت تاکنون بدست آورده است.

به کار بردن واژه "نسبی" در بسیاری از موفقیت های دولت یازدهم به این معناست که انتظارات و مطالبات مردم بیش از این حد است و هنوز وعده ها و شعارهای عمل نشده زیادی بر زمین مانده است که مردم ایران و به خصوص کسانی که به دکتر روحانی رای داده اند منتظر تحقق آنها هستند.

گرچه "تغییر" در ایران بعد از 24 خرداد 92 کاملاً محسوس است ولی این تغییرات تاکنون در حدی نبوده است که دست انحصارطلبان و اقتدارگرایان را از سر مردم کوتاه نماید. هنوز برخی مدیران همفکر دولت احمدی نژاد در مصدر امور این مردمند که با نفاق و تظاهر به همراهی با دولت یازدهم دارند تیشه به ریشه دولت تدبیر و امید می زنند.

شعار اعتدال نباید بهانه حفظ مدیران ناکارآمد و غیر همسو با دولت شود؛ گرچه به کارگیری مدیران اعتدال گرا که خود را اصلاح طلب نمی دانند ولی معتقد به شعارها و برنامه های دولت تدبیر و امید هستند از نظر نگارنده و بسیاری از اصلاح طلبان هیچ ایراد و اشکالی ندارد. اما ابقاء مدیران امتحان پس داده که همسویی آنها با تفکرات دولت قبل غیر قابل انکار است و به سهم خود در خیانت ها و مشکلات بازمانده از دولت قبل سهیم و شریکند؛ آن هم 10 ماه پس از شروع به کار دولت جدید در کشور چندان پذیرفته نیست.

  
تحقق همه شعارهای رییس جمهور روحانی مطالبه به حق کسانی است که به ایشان رای داده اند؛ ضمن اینکه می دانیم انجام این مهم راه همواری در پیش ندارد ولی رییس جمهور تاکنون مصمم نشان داده و همچنان که او امیدوار است ما نیز به آینده امیدواریم. گرچه توطئه ها و کارشکنی دلواپسان! وامانده از قدرت را نباید دست کم گرفت.

نکته پایانی که یادآوری آن را ضروری می دانم تلاش اصولگرایان دلواپس! برای انشقاق و اختلاف در اتحاد اصلاح طلبان و اعتدال گرایان می باشد. لذا علیرغم برخی اختلافات جزیی و سلیقه ای که البته طبیعی می باشد؛ طرفداران دکتر روحانی با گرایش های مختلف سیاسی باید هوشیار باشند و بازی دلواپسان وامانده از قدرت و ثروت را نخورند و همچنان اتحاد حود برای حمایت از دولت تدبیر و امید را حفظ نمایند. ضمن اینکه از انتقادهای سازنده و دلسوزانه از دولت و مدیران آن غفلت نورزند.