با سلام و احترام فراوان به همه خوانندگان گرامی

امروز میخواهم در مورد شهیدی صحبت کنم که میتواند سمبل رشادت و دلیری شهرستان و استان باشد و میتوان از دینداری ، مردم داری ، وطن پرستی ، دلیری و مردانگی اش  درسهای بزرگی آموخت، پس از گذشت سالیان سال از شهادت ایشان تصمیم گرفته شد تندیسی از ایشان آماده شود و در مکانی شایسته نصب شود تا هم مردم شهر و هم رهگذران ببینند و بدانند مردمان این خطه دلاورانی داشته اند که در راه پاسداری از وطن جهاد کردند و حماسه ها آفریدند، پس از عدم موافقت با نصب تندیس بر روی سکوی اول ، این تندیس بر روی سکوی دوم نصب شد و چند ساعتی بعد گویا بعلت عدم هماهنگی با شورای تامین، برداشته شد ! حال همه میدانند اکثریت قاطع مردم خواهان نصب تندیس بر سکوی کنار دژ هستند و عده ای هم به بهانه هایی که برای هیچکس قانع کننده نیست مخالف نصب این تندیس در این مکان هستند! و جالب اینجاست بیشتر مخالفان ، خود را بسیجی و مدافع اسلام، ارزشها ، ولایت و وطن میدانند ! در صورتی که همه ما مدافع اسلام و ارزشها و ولایت هستیم و خواهیم بود و اگر غیر از این بود در انتخابات ها با این همه شور شرکت نمیکردیم و مشت محکمی به دهان دشمنان نمیزدیم! بر خود لازم دیدم چند کلمه ای با مخالفان نصب تندیس در کنار کاروانسرا صحبت کنم و امید دارم در دولت تدبیر و امید با در کنار هم نشستن و صحبت کردن و احترام متقابل به یکدیگر ، به همگان اتحاد خویش را نشان دهیم و فردایی به مراتب بهتر از این رقم بزنیم و بدانیم اختلافات و بی احترامی نتیجه اش ضعف جامعه و قوت نفوذ بیگانه در جامعه میباشد .     

امروز روی سخنم با تک تک کسانی است که به دفاع از ارزش ها و آرمانهای انقلابی اعتقاد دارند وهر کدام  به نحوی وظیفه خود را جامه عمل می پوشانند. برادرانی که اعضای بسیج و پایگاه های مقاومت هستید، برادران نظامی و سپاهی و ارتشی عزیز که آرامش امروز ما حاصل دلیری، شجاعت،اقتدار و جان بر کفی شماست، پیشاپیش نهایت تشکر، قدردانی و احترام بنده را بپذیرید.

همانطوری که همیشه از آرمانهای مقدس نظام جمهوری اسلامی دفاع کرده اید ، امروز نیز در کنار مردم از افتخارات ایشان دفاع نمایید و در این شرایط تهاجم فرهنگی شدید از همه طرف به صلاح نیست نصب تندیس قهرمانی بومی که شجاعت و دلیری و جهاد ایشان شایسته معرفی در سطح ملی و جهانی دارد، سرگردان باشد و به تعویق بیافتد و همانطور که مستحضرید تاکنون در دو نقطه شهر سکوهای پیش بینی شده بدون تندیس رها شده اند و هر کدام بدلیلی نامعلوم مورد مخالفت و منع نصب قرار گرفته است و حال نیز با تصویب محل قرار گیری بر روی سکوی سوم که یقینا باز هم بدلیلی نا معلوم یا نصب نخواهد شد یا نصب آن ماه ها به طول خواهد انجامید. از همه مخاطبین محترم خویش خصوصا کسانی که تا کنون نسبت به نصب تندیس در کنار کاروانسرا  نظری نداده اند و بی طرف بوده اند و یا بعضا مخالف بوده اند چند سوال دارم، اولین و مهمترین سوال:

اگر شما در زمان حیات میرزا محمد خان برازجانی بودید و دشمن بخشی از خاک وطن شما را اشغال کرده بود و مدام در حال پیشرفت به سمت داخل کشور بود و دولت وقت نیز نسبت به این تجاوز هیچگونه اقدام دفاعی نمیکرد و شما به جای میرزا محمد خان برازجانی بودید چه اقدامی میکردید؟ آیا همانند بعضی وطن فروشان به متجاوزین کمک میکردید؟ آیا به نیروهای دولت وقت کمک میکردید؟ آیا برای حفظ جان در کنج خانه ها پنهان میشدید؟ آیا بهترین راه برای میرزا محمد خان این نبود که با داشته ها و نداشته های خویش در مقابل دشمن جبهه ای تشکیل دهد و از خاک و ناموس و ارزش های اعتقادی خویش دفاع کند؟  آیا پاسخ جهاد و شهادت و دلیری ، دربه دری بر روی این میدان و آن میدان است؟ آیا حرکت امام حسین و یارانش و هدف بزرگشان در همان ظهر عاشورا به پایان رسید؟ مگر نمیگویند کل زمین کربلا و کل روزها عاشوراست! آیا این فقط یک شعار است؟ آیا رزمندگان اسلام در 8 سال دفاع مقدس پیام عاشورا و حرکت امام حسین را ادامه ندادند و کربلایی دوباره نساختند؟ مگر نمیشود در هر زمان و هر مکان به نوعی کربلایی دیگر ساخت؟ آیا جهاد دلاوران دشتستانی در جنگ های پی در پی و خصوصا جنگ سربست چغادک جلوه ای از حرکت عاشورایی نبود؟ و ده ها پرسش دیگر که پاسخ شان یکی خواهد بود و آنهم جهاد در مقابل دشمن با الهام گرفتن از درس عاشورا و زیر بار زور نرفتن همانند مولا علی و دلیری و شجاعت همانند ابوالفضل العباس و در کل  جهاد و شهادت را برخفت و خواری  سلح با متجاوزین ترجیح دادن است و به هیچ قدرت و رشوه ای تسلیم نشدن است.

چه کسی نام و هدف میرزا محمد خان برازجانی را مخالف امنیت یک جامعه و یا نصب تندیس این شهید را توهین به دیگر شهیدان میداند؟ مگر در این دنیا چه کسی بدون خطا و لغزش است؟ چه خطا و لغزش و کوتاهی از خان دشتستان سر زده بود که نباید سمبل شهرستان و در کنار رئیسعلی دلواری نماد مقاومت ، پایداری ، دلیری ، شجاعت باشد؟ آری تنها خطایش قرار گرفتن در یک برهه از زمانست که اکثرا وطن فروش و خائن بودند و در جلوی متجاوزین تعظیم میکردند ولی خان دشتستان مثل کوه استوار ایستاد و وقتی یارانش شهید و پراکنده شدند ناچار از دست این همه خیانتکار برای تجدید قوا به کوه های مشرق دشتستان پناه آورد و در همان کوه ها جنگ هایی از قبیل جنگ لرده اتفاق افتاد ، جنگی که چندین هزار لشکر تا دندان مسلح انگلیسی و هندی از زنان و مردان لرده ای شکست سنگین خورده و عقب نشینی کردند و چندین جنگ دیگر در بخش های کلمه امروزی! آیا کسانی که در این جنگ ها شهید شدند، چون نامی از آنها نیست شهید نیستند و احترام ندارند؟ آیا راه شهیدان دشتستانی در مبارزه با متجاوزین با راه شهیدان دفاع مقدس و شهیدان کربلا متفاوت است؟  کسی که از نام و یاد شهیدی دفاع کند و شور و عشق شهادت در دلش زنده باشد امکان ندارد به شهید دیگری توهین کند و اصولا توهین در قلب مسلمان نباید جایی داشته باشد! امروز بنده از یاد و خاطره شهیدان مبارزه با استعمار انگلیس دفاع میکنم و هیچوقت از یاد و خاطره شهیدان جنگ تحمیلی غافل نخواهم بود، خداوند از دل بنده آگاه است قلبم با همه شهیدان راه حق از بدو اسلام تا شهید دیروز سرگرد محسن عباسی میتپد و تا کنون نشده بر سر مزار پاکشان نشسته باشم و نگفته باشم راه و هدفتان را ادامه خواهم داد و تا جان در بدن دارم از نام و یاد و خاطره تان دفاع خواهم کرد و نخواهم گذاشت روزی روزگاری اجنبی پا در این خاک نهد!

اعتقاد بنده اینست اگر هر کس به هر نحوی جهاد و شهادت مسلمانی را نادیده بگیرد و سبک شمارد حرکت امام حسین و یارانش در صحرای کربلا را نادیده گرفته و در روز قیامت هرگز امام حسین شفاعتش را نخواهد کرد.

در مورد مکان نصب تندیس عرض کنم کاروانسرا بهترین مکان برای نصب تندیس میباشد زیرا نقطه مشترک ورودی سمت شیراز و سمت بوشهر میباشد و در کنار کاروانسرا نمادی از پیشینه تاریخی مردم این دیار میباشد، بنده از کسانی که عقیده داشتند نصب تندیس در کنار کاروانسرا توهین به شهید چمران میباشد گلایه ای دارم! چرا به جای کلمه توهین و برانگیختن حساسیت دیگران از کلمه تلفیق دو قهرمان در مکانی نزدیک به هم که میتوانست نشانه ای از مبارزه و ایستادگی از دیر باز تا کنون در مقابل هجوم دشمنان باشد در صورتی که این دو تندیس بیش از 60 متر فاصله با هم داشتند، استفاده نکردید؟ و چرا به جای هجوم به شخصیت میرزا محمد خان برازجانی و برچسب های خان و شهید نبودن یا هر چیز دیگری از زندگی نامه و کارنامه موفق شهید چمران در جنگ های نامنظم و فرماندهی و خدمات غیر قابل انکار ایشان به وطن چیزی نگفتید؟ بی شک خدمات هر دو شهید در زمان های مختلف ، خدمات ارزنده ای به وطن و اسلام بوده و احترام متقابل بین موافقین و مخالفین نصب تندیس بهترین راه برای دفاع از احترام این دو شهید بزرگوار است. بنابر این از امام جماعت و نماینده ولی فقیه در استان و کلیه نیرو های نظامی و پاسدار انقلاب که از ارزشها و آرمانهای انقلاب دفاع میکنند تقاضا دارم در کنار زنده نگه داشتن نام و یاد شهیدان کربلا و دفاع مقدس از نام و یاد خاطره شهیدان مبارزه با تهاجم انگلیس نیز دفاع کنید و همیشه یاد وخاطره دلاورانی که در مبارزه با تجاوز انگلیس از این خاک برخاستند و جهاد کردند را زنده نگهدارید و ایشان را رسمیت بشناسید و همانطور که از شهید رئیسعلی دلواری به عنوان الگوی جهاد و مبارزه یاد میکنید از ایشان و یارانش هم همینطور یاد کنید و در ورودی های شهر برازجان تصویر ایشان را در کنار نام برازجان به عنوان زادگاه این شهید درج نمایید.

اضافه میکنم این حقیر در این مقاله از جایگاه و احترام دلاوران دشتستانی دفاع کرده ام و در عین حال نهایت احترام را برای  سایر دلاورانی که از تنگستان و دشتی و سایر نقاط استان در مبارزه با متجاوزین جهاد کرده و شهید شده اند، قائل میباشم و مرتبه و جایگاه تمامی مبارزین را بلند و محترم میشمارم.