دکتر علی اکبر کیانی:

این روزها که قریب يك سال از شروع بکار دولت میانه روی حسن روحانی می گذرد و بیش از يك سال به انتخابات مجلس باقی مانده جریانات سیاسی در حال صف آرائی و احیا و انسجام خود هستند. فارغ از تحولات کلانی که در سطح مملکت و مرکز کشور می گذرد، حركتهاي سیاسی در حواشی و شهرهای کوچک گاها عجیب و غریب و چه بسا زاويه دار با جريان اصلي سياسي كه خود را به آن منتسب مي نمايانند بروز مي كنند. از سوي ديگر افرادی که سابقه آشکار وابستگی به یک گروه را داشته اند در جلسات گروه رقیب دیده می شوند و موضع گیریها و شعارهای بدیع سر می دهند بنحوي كه ناظران را به تحیر وامی دارند که چگونه است عده ای به اقتضای زمانه قبلا زیر بیرق آن شمشیر می زدند و اکنون زیر علم این سینه؟!!

در این یادداشت ضمن تبيين علت تفاوت رفتارها در يك نحله سياسي در صدد آنم که منتقدین را نسبت به طبیعی بودن چرخشهاي جناحي در عالم سیاست که توام با سیّاسیّت است ارجاع دهم.
خاطرم هست سالها پیش آقای قرائتی در یکی از برنامه هایش از خاطره سفر به بوسنی و دیدار با مسلمانان آنجا می گفت. از قول یکی از مردان آنجا نقل می کرد که وی بطور خصوصی به ایشان گفته من موقعی که به مسجد می روم مشروب نمی خورم و این را با یک حس غرور معنوی بیان می کرد! واقعیت این است که در جایی مثل منطقه سبز بالکان که پذیرای اسلامی بوده که در پهنه گرم و خشک عربستان متولد شده و از طریق عثمانی به قلب اروپا رفته و در این خطه آوردگاه جنگهای صلیبی گرديده که از شمال متعصب مسیحی لشکرکشی نمودند تا حافظ پاک دینیشان باشند نمی توان انتظار اسلامی خالص را داشت. این طبیعت هر دین و ایدئولوژی يا انديشه اي است که وقتی نضج می گیرد و به افق های جدید گام مي نهد بخشهائی از فرهنگ و میراث آنجا را نیز به عاریه می گیرد و به نوعي استحاله مي گردد. این را از این بابت عرض کردم که آن فرهنگ اصول گرائی و اصلاح طلبی که علی القائده در مرکز تحولات سیاسی کشور پدید آمده، با فاصله گیری از مرکز رنگ و بوهای متفاوتی می گیرد. چه بسا یک اصلاح طلب مرکز نشین در جمع اصلاح طلبان شهر و آبادی دوردست مرام و رویکردهای در تضاد با گفتمان اصلی بیابد. بهرحال اولین نکته آن است که باید به این خوانش ها احترام گذاشت.
اما سویه دیگر این موضع گیریها تغیر فصلی از یک اردوگاه به دیگری است. همانطورکه عرض شد چنین زیگزاگ رفتن هایي نکوهیده و منفعت طلبی است. اما واقعیت این است که در عالم سیاست امری بدیهی و پذیرفته شده است. افراد چه بواسطه منافع شخصی یا منافع جناحی از یک جریان خارج شده و به جریانهای دیگر و حتی رقیب می پیوندند. این مساله در ائتلاف های سیاسی در دموکراسیهای پیچیده دنیا قابل مشاهده است که برای دولت ائتلافی حتی احزاب رقیب با هم متحد می شوند. اما در شکل فردی آن هم حتی در دموکراسیهای قدرتمند چنین تغییر حزبي دیده می شود. بسیار دیده ایم که در امریکا افراد حتی در سطوح بالا از مثلا حزب جمهوری خواه به حزب دموکرات می پیوندند و یا مستقل می شوند. شاید جنبه نکوهیده چنین اقدامی در جامعه ما آن باشد که افراد از پذیرفتن این تغییر موضعشان اکره دارند و گاها بنحوی خود را از اول اصلاح طلب یا اصول گرا و این روزها هم که بازار اعتدال گری داغ است از این سنخ می دانسته اند.
در مجموع بازیهای سیاسی از این تکنیک ها آکنده است. شاید جامعه ما که نوعی آرمانگرائی در آن نهفته است و تحزب بخوبی جا نیافتاده، تا حدودی با این روشها اخت نشده باشد. بهرحال افراد سرمایه اعتبار اجتماعیشان را در یک جریان سیاسی وارد می کنند و انتظار پیروزی و کسب کرسی های قدرت دارند تا از منافع آن چه برای اهداف شخصی چه جناحی و چه ارزشهای متعالی که به آن معتقدند استفاده نمایند. و اینها مستلزم بازی خوانی و موقعیت شناسی است. شاهد بودیم که بعد از دوره آقای هاشمی جامعه در جستجوی فضای تنفس بود و به اصلاح طلبان میدان داد. بعد از آن عدالت اجتماعی شعار پیروز نزد افکار عمومی بود و اصول گرایان قدرت را قبضه کردند. و اکنون از چپ و راست خسته مردم به میانه روها میدان داده اند. هر جریان پیروز هم مجموعه ای از افراد و حاميانش را ساماندهی می کند که بدنبال سهم خواهی از دستاوردها هستند.
در همین دشتستان خودمان توزیع پستهای دولتی این مهم را نشان می دهد. نسبت به برخی انتصابات نقدهای جدی وارد شد اما این خواسته برندگان و سهم ایشان از قدرت است. اما هر گرایش فکری به قدرت برسد با هر ضعف و توانی که ممکن است داشته باشد برای شهرستان ما فارغ از چپ و راست و میانه، مهم اولویتهای توسعه و امنیت است که امید است مدیریت جوان شهرستان، بزرگان و پیشکسوتان را درکنار خود نگه دارد و از نظرات و توصیه های ایشان بهره گیرد. و امیدواریم در این بازیها و یارگیرها، مشکلات و معضلات مبتلابه شهر و روستاهایمان و مردم محروميت کشیده فراموش نگردد و در كنار رئوس برنامه هاي عزيزان كه اينروزها جلسه و گردهمائي دارند مغفول نماند. ان شاالله/ج