اتحادجنوب: یکی از پرافتخارترین فوتبالی های بوشهر، متین و محبوب اما دلگیر از بعضی رفتارهایی که کم کم تبدیل به یک اپیدمی شده! علی رضا صمیمی دروازبان اول تیم ملی فوتسال ایران بعد از بازگشت تیم ملی از ويتنام  حضور در شهر خودش بوشهر در گفتگو با خبر ورزشی ویژه بوشهر به تشریح مسابقات، دلایل عدم قهرمانی و بازگشت غریبانه اش به بوشهر حرف زد.

به گزارش اتحادجنوب به نقل از فوتبال بوشهر؛ هر چه قدر به ذهنم فشار می آورم که چرا ما بوشهری ها با خودمان اینگونه ایم به جایی نمی رسم! شاید اگر علی رضا صمیمی یک غیربومی بود و برای تیم های بوشهری به میدان می رفت و هیچ سودی هم برای فوتبال شهر نداشت خیلی از دوستان مسئول برای گرفتن عکس و مهمانی گرفتن برای او پیش قدم می شدند.

یک بوشهری با پرچم ایران در حال افتخارآفرینی است. بیش از 60 بازی ملی در کارنامه اوست. جالب است بدانید نماینده شهر اهواز و باشگاه ملی حفاری به او خوش آمد گفته اند و برای او بنر تبریک به بوشهر ارسال می کنند اما روز ورودش به فرودگاه بوشهر هیچ مسئولی زحمت استقبال از گلر اول ایران را به خودش نمی دهد!
با علی رضا که مشغول خرید خانه و استراحت در کنار خانواده اش بود حرف زدیم که گفتگوی بدی در نیامد!

جوانگرایی و پوست انداختن تیم ملی

فوتسال ایران همیشه آقای آسیاست. در این دوره جام ملت ها یک تیم بودیم . خسوس تیم ایران را جوان کرده، این تغییرات با واکنش هایی همراه شد. با قدرت آغاز کردیم. در فینال هم بهتر از ژاپن بودیم، اعتقاد دارم فقط شانس نداشتیم. هرچند ژاپن در طول این سال ها کار کرده اند تا به عنوان قهرمانی برسند. تیم ایران با ستاره ها و بزرگان خود در دوره قبل سوم شده بود. به نظر من فوتسال آسیا پیشرفت کرده ، تیم ها پوست انداخته اند. تیم ما هم از این قائده مستثنی نیست. با وجود جوانگرایی خسوس هنوز هم یکی از بهترین های آسیا هستیم. تیم ملی در این بازی ها با برنامه بود ، تاکتیک ، گل ها و تعویض ها نشانگر خیلی از مسائل بود.

از 7 فروردین در اردو بودیم. لیگ تمام شد راهی تیم ملی شدم. بازی های تدارکاتی و تمرینات مداوم بخصوص یکدلی بچه ها مشهود بود. در تیم ملی از گل اول تا پانزدهمی که به تیم ها می زدیم همه خوشحال بودند، فرقی نمی کرد چه کسی بازی می کند، مهم نام ایران و برد این تیم ...

حکایت پنالتی ها در فینال

پنالتی در فوتسال حکایت خاص خود را دارد. بارها و بارها در لیگ برتر و بازی های ملی پنالتی گرفته ام،خودم هم از علی رضا صمیمی انتظار داشتم پنالتی بگیرد. اما شرایط به گونه ای دیگر رقم خورد. یک درصد هم فکر نمی کردم فینال به پنالتی بکشد، استرس بازی نهایی ، گل به خودی در دقایق پایانی وقت اضافه، گل نشدن توپ های ما همه دست به دست هم تا بازنده شویم.  دنبال بهانه نیستم، فکرش را بکنید پنالتی اول ما گل نشد، فشار روانی بر روی من دروازبان چند برابر می شود. از خارج از گود به فوتبال و فوتسال نگاه کردن با حضور در زمین متفاوت است. 8 سال حرفه ای فوتسال بازی کرده ام. تا پیش از بازی مقابل ژاپن ندیده بودم یک تیم 3 پنالتی را پشت سر هم خراب کند! این هم از بدشانسی من و اتفاقات فوتسال است.

 
از من و سپهر محمدي حمایت نشد

اول بگویم پشت من در ورزش اول به خدا و بعد به دعای خانواده ام گرم است. هرچه دارم در زمین می گذارم . نیاز به حمایت فرد خاصی ندارم. نظری گلر بزرگی است. 3 و 4 سال در کنار او تمرین کرده ام . اما اعتقاد دارم قرار نیست یک نفر همیشگی باشد. بالاخره جوانان هم حق دارند. همین که مردم در کوچه و خیابان ما را میبینند و از عملکرد دروازبانان تیم راضی هستند برایم کافی است.  کادر فنی تیم ملی در پایان رقابت ها از من و سپهر تشکر کرد و گفت: هیچ مشکلی بابت دروازبانان نداشتیم. نمی خواهم وارد حاشیه شوم اما تیم ملی فوتسال ما با نظری و دیگر ستاره های فوتسال در دوره قبلی جام ملت های آسیا سوم شد. هیچ گاه نمی گویم ما بودیم دوم شدیم، این ما بودیم که در قالب تیم ملی فوتسال ایران نایب قهرمان آسیا شدیم که کار کوچکی نبود. نمی دانم بعضی ها از کجا خط می گیرند تا دروازه تیم ملی را وارد حاشیه کنند. همه فوتسالی ها در این 8 سال من را می شناسند. از من و سپهر حمایت نشد... کیروش، رحمتی را که یکی از بهترین های تاریخ این مملکت بود کنار گذاشت، تیم ملی با سوپر واکنش رحمان احمدی به جام جهانی رفت و آب از آب تکان نخورد. این یک واقعیت است یک روز آمدیم یک روز هم خواهیم رفت. همیشه گفته ام تیم ملی مانند یک اتوبوس می ماند. یک عده سوار می شوند و عده ای دیگر پیاده، اما این اتوبوس به راه خود ادامه می دهد، فعلاً ما سوار هستیم و فردا هم ما پیاده می شویم. قرار نیست اگر از این اتوبوس پیاده شدم به دلیل نبود خودم به سمت آن سنگ پرتاب کنم تا از حرکت بایستد! این که عده ای می گویند اگر فلانی بود قهرمان می شدیم یا چنین و چنان می شد قبول ندارم، خیلی ها بودند و ما قهرمانی در دوره قبل را به ژاپن دادیم.

شده ایم مثل عرب ها در فوتبال

ژاپنی ها 8 سال است با رودریگو کار می کنند . او فوتسال ژاپن را عوض کرده اما ما راه عرب ها را پیش گرفته ایم. بعد از یک باخت به دنبال عوض کردن مربی هستیم و مقصر کردن یک نفر، یک بار در ورزش بعد از یک شکست و به جای انتقاد کردن و مقصر دانستن یکدیگر به حمایت بپردازیم. والیبال حمایت شد تا به لیگ جهانی رسید و درخشید. بسکتبال هم حمایت شد اما در فوتبال و فوتسال حاشیه ها هر روز بیشتر می شود. 

روز بازگشتم به بوشهر دلم گرفت

غریبانه وارد بوشهر شدم، به جز خانواده ام کسی برای استقبال از دروازبان تیم ملی فوتسال ایران که یک بوشهری است به فرودگاه نیامد! فکر می کنم اگر از مسئولان ورزش و فوتبال استان سوال کنید چرا یک استقبال خشک و خالی از صمیمی نکردید، می گویند خبر نداشتیم! برای من ملی ش زشت است که داد بزنم و یا تماس بگیرم که من فردا وارد بوشهر خواهم شد لطفاً تشریف بیاورید!! از یک تورنمنت ساده یا بازی های اداری که نیامده بودم! دروازبان تیم ملی این کشور در جام ملت ها بودم. شکر خدا بازی ها از شبکه سه سیما پخش شد. حتی گزارشگر بازی هم عنوان کرده بود صمیمی یک بوشهری است. همین حالا اگر من رئیس هیئت فوتبال را در خیابان ببینم نمی شناسم  ایشان هم بالعس من را نمی شناسد ید اسم این را باید گذاشت فاجعه!

من تنها فوتسالی لیگ برتری بوشهرم، اما غریبانه به شهرم می آیم! سال 92 بهترین گلر فوتسال ایران شدم. نیازی به سکه ، زمین یا اهدای جوایز ندارم ، اما حضور یک مسئول ورزشی در فرودگاه برایم خوشحال کننده بود. بنر حفاری اهواز و تشکر نماینده مردم اهواز از خوزسان در منزل ماست در بوشهر مسئولین من و امثال من را نمی بینند! دارم عادت می کنم به این مسال، مهم این است که پرچم بوشهر را در کشورم بالا نگه می دارم.

رفتارهای همشهریان در  چند این روز من را شرمنده کرده، در کوچه، خیابان ، سر چهارراه من را می بینند اظهار لطف می کنند. همین محبت آن ها برایم با ارزش است. در بوشهر مرغ همسایه غاز است. خیلی ها در این چند ساله به من گفتند علی حرف بزن ، بگو تا مردم بدانند برای آقایان مسئول غریبه ای! فکر می کنید قهرمان آسیا شدیم چه اتفاقی افتاد!؟ دوستان به فرودگاه آمدند عکسشان را گرفتند، مصاحبه های آنچنانی و بعد از آن صمیمی فراموش شد! سری قبل زنگ زدند و پشت تلفن گفتند بنر شما را فلان جا زده ایم برو ببین خداحافظ! مگر این ساختمان بلند بالای اداره ورزش و جوانان با این همه اتاق برای چه ساخته شده؟ مگر قرار نیست در جهت حمایت از ورزشکاران باشد. حتماً باید سالن بسازند یا پروژه افتتاح کنند!؟ یا باید پول های آنچنانی به غیربومی های شاهین بدهند آخر سر هم دیدند چه وضعیتی برای این تیم مردمی ایجاد شد... دوستان همه زحمت می کشند، اما کارنامه مشخص می کند که مسئولان ورزشی چه کرده اند!

اصلاً آقای نجفی رئیس هیئت فوتبال استان شبانه روز در حال دوندگی برای فوتبال است، دست ایشان درد نکند اما اگر یک استقبال ساده از من صورت می گرفت احساس می کردم عده ای از بوشهری بودن من خوشحالند... در خوزستان از من تقدیر شد، من را خوزستانی جلوه دادند دستشان درد نکند اما شهر خودم...

همیشه گفتم و آرزو داشته ام فوتبالم را در این شهر تمام کنم اما با کدام نگاه مهربانانه و دلگرمی!؟ از من گذشت به نسل بعد نگاه ویژه ای داشته باشند. دوستی که زنگ زد و گفت از فلان جا تماس می گیرم بنرت را در کنار اداره زدیم و خداحافظ، اگر کاری کرده اید وظیفه ات بوده، منتی سر من و دیگر ورزشکاران شهر نگذارند! اگر برای جوانان این شهر کار نکنید پس حضورتان برای چیست؟

برای فصل جدید پیشنهاد خوب دارم

پیشنهاد دارم که بهترینش دبیری تبریز است. آن ها در جام باشگاه های آسیا حضور دارند اما اولویتم حفاری اهواز است. هرچه باشد چند سال در این تیم بوده ام. برای تصمیم گیری عجله ندارم. از تایلند هم پیشنهاد داشتم که رد کردم.

تشکر از شما و دیگر همکارانتان، خانواده ام بخصوص همسرم در چند ماه اخیر خیلی سختی تحمل کرده ، پدر و مادرم که جای خود ، مادرم بازی فینال را نگاه کرده و در حیاط خانه مشغول دعا کردن بوده، از هم استانی ها و مردم ایران که ما را دعا کردند و در این چند روز شرمنده محبت های آن ها شدم متشکرم. یک عذرخواهی به مردم بدهکارم بابت اینکه با قهرمانی آسیا برنگشتیم. دوستان مسئول بدانند حمایت فقط بنر زدن نیست، حمایت از ورزشکاران وظیفه آن هاست. یک نفر را مامور کند به وضعیت بچه های ملی پوش بوشهری رسیدگی کنند. من نیازی ندارم شکر خدا اما دیگر بچه ها نیاز به حمایت دارند. وقتی از مسیگر و کیانی تقدیر شد با تمام وجودم خوشحال شدم. علی رضا صمیمی یک بوشهری متعصب بوده و خواهد بودو به این موضوع هم افتخار می کنم./ب