اتحاد جنوب:  گابریل گارسیا مارکز که از او به عنوان مهمترین نویسنده زنده جهان یاد می شد روز پنج‌شنبه (28 فروردین) در سن 87 سالگی درگذشت.

گابریل خوزه گارسیا مارکِز 89 سال پیش در ششم مارس 1927 در دهکده آرکاتا در کشور کلمبیا به دنیا آمد و تا هفت سالگی در کنار مادر بزرگ و پدربزرگ مادری‌اش سرهنگ مارکز بزرگ شد. تاثیر زندگی با مادربزرگ و پدربزرگش آنچنان در او اثری ماندگار گذاشته بود که در آثار مهم او خودش را به نمایش گذاشت. دو رمان مهم «صدسال تنهایی» و «عشق سال‌های وبا» بر اساس زندگی مادربزرگ و پدربزرگش و عشق میان پدر و مادرش شکل گرفته بود

در سفری کوتاه به کلمبیا در سال ۱۹۵۸ با نامزدش مرسدس بارکاپاردو در 13سالگی تقاضای ازدواج کرد و بیش از نیم قرن با یکدیگر زندگی کردند؛ بخش اعظم این سال‌ها را در مکزیک گذراندند. در سال‌های بین ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۱ به چند کشور بلوک شرق و اروپایی سفر کرد و در سال ۱۹۶۱ برای زندگی به مکزیک رفت. اما بخت زمانی به این نویسنده بزرگ روی آورد که او شاهکار نوشتن صدسال تنهایی در سال 1965 را آغاز کرد. او که در این رمان زندگی چند نسل از خانواده بوییندیا را روایت می‌کند، یکی از مهم‌ترین رمان‌هایی رئالیسم جادویی را خلق کرد. این کتاب که یکی از مهم‌ترین آثار ادبی قرن اخیر است به همه زبان‌های زنده جهان ترجمه شده است و ‌میلیون‌ها نفر آن را به زبان‌های مختلف خوانده بودند.

مارکز بعد از انتشار صد سال تنهایی و موفقیت این کتاب دست به نوشتن دومین شاهکار خود یعنی عشق سال‌های وبا زد. کتابی که دریافت نوبل ادبی را برای او قطعی کرد. دریافت جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۸۲ این آکادمی را مفتخر کرد که به یکی از بزرگ‌ترین نویسندگانی که نه‌تنها توجه‌ها را به سمت ادبیات آمریکای لاتین بلکه ادبیات در سراسر جهان جلب کرد، جایزه‌اش را اهدا کرد. بنیاد نوبل او را شعبده‌باز کلمات خواند.

مارکز در ژانویه ۲۰۰۶ اعلام کرد که دیگر تمایل به نوشتن را از دست داده است. با دست‌کشیدن از نوشتن، او دیگر مطلب تازه‌ای ننوشت تا روز 17 آوریل که برای همیشه چشم از جهان فروبست.