اتحادجنوب: در سالی که به نام اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی نامگذاری شده است آیا به این فکر کرده ایم که برای مشاهیر فرهنگی و مفاخرمان چکار کرده ایم؟ چه اندازه فرهنگ مقاومت و ایستادگی در برابر تهاجم دشمنانمان را ماندگار کرده ایم؟

میرزا محمد خان برازجانی معروف به غضنفرالسلطنه  اگر تا چند ماه پیش کسی  آن را نمی شناخت دیگر با حرف و حدیث ها و داستنهایی که نصب تندیسش در جراید و فضاهای مجازی نقش بست همه آن را شناختند. همه فهمیدند که غضنفرالسلطنه فردی متدین و فرهنگ دوست بود.اولین مسجد در برازجان را با هزینه مادر بزرگش بنا کرد. بحق می توان غضنفرالسلطنه را بنیانگذار فرهنگ برازجان دانست زیرا که اولین مدرسه را در برازجان تاسیس نمود.

میرزا محمد خان از مبارزان بنام و دلیر در مبارزه با استعمار بود و از معروفترین مبارزاتش به نبرد در سربست چغادک با مستعمران می توان اشاره کرد.

این مطالب یادآوری شد تا مسئولینی که غضنفرالسلطنه را نمی شناسند بیدار شوند و بدانند چه گنجی در خانه دارند و صاحب این آرامش امروز آنان دلیر مردیست که غیرت و غرورش نگذاشت این آب خاک به دست چپاولگران بیفتد. هر جای این مرز و بوم احترام مشاهیر و مفاخر خود را دارند ولی در دشتستان و استان ما قضیه فرق میکند. آن از نصب تندیس غضنفرالسلطنه این هم از آرامگاهی که ساخته شد ولی نگهداری نشد و روز به روز به خرابه های اطرافمان بیشتر همسو می شود و هیچ کسی هم نه نظارت دارد و نه محافظت میکند.اگر واقعا ما نمی توانیم از بنایی نگهداری کنیم بنایی هم نسازیم و هزینه اش را در جای دیگر خرج کنیم.

تصاویر زیر مربوط به آرامگاه غضنفرالسلطنه برازجانی می باشد که به دفتر ثبت خاطرات رهگذران تبدیل شده و هر کس از هر کجا می آید نامی مینویسد تاریخی میزند و میرود بدون این که کسی جلویش را بگیرد. مسئولین عزیز هم اگر گذرشان به  اینجا خورد انشالله  نامشان را بنویسند تا بقیه دوستان لایکش کنند و دست مریزاد بگن.

به امید این که اداره میراث فرهنگی به حال این اثر و آرامگاه که نماد غیرت دشتستان در مقابل استعمار انگلیس بوده تدبیری اندیشه نماید.

فاریاب نیوز گوشه ای از قسمت های تخریبی این بنا را به تصویر کشیده است.