این روزها مردم وهنرمندان شهرآبپخش به یاد ضرب المثل معروف «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» می افتند و با خود می اندیشند در شرایطی که فرزندانشان (هنرمندان)  برای کوچکترین کمک اولیه چشم انتظار کمک های مسئولین  شهری آبپخش وشهرستانی و استان هستند، اما یک جشن نوروزی  به وسعت بسیار و با هزینه ای بالغ بر 14/5 میلیون تومان در پارک خضراء آبپخش راه اندازی کنندچه معنا و مفهومی مي تواند داشته باشد.
 
جشن نوروزی که شاید چند روز میزبان مسافران نوروزی باشد و رسم میمهمان نوازی را به خوبی ادا کند اما همین مبلغ می تواند چندین برابر تعداد این هنرمندان بومی ومردم همین شهر وافراد را شاد و خوشحال کند.
  برگزاری این گردهمایی با شعار تحقق اقتصادی وفرهنگی در تضاد است، ضمن اینکه هزینه های گزاف مراسم با شعار امسال همخوانی ندارد. بهتر است همانند گذشته از خادمان سفرهای نوروزی تجلیل شده و پول های حاصل از صرفه جویی برگزاری این مراسم خرج راههای دیگر از جمله بازسازی مجتمع فرهنگی هنری گردد.
آبپخش دارای هنرمندان مستعد و متعدد ازدوران گذشته تا به حال بوده است، که اخیرا گروه هنری بهار آبپخش به عنوان مقام اول استانی دست پیدا کرده، ازمسولین باید پرسید، کی وچه موقع باید به هنرمندان بومی خود باید بهاء دهیم، با وجود اینکه شکی دراین نیست که آقای غلامی یکی از بهترین ها دراستان هستند، ولی این حق هنرمندان آبپخشی است که حداقل 4 شب از 365 روزسال را مسولین شهری وبه خصوص شهردار به آنها واگذار کند باهزینه خیلی ،خیلی کمتر، مگر الان نزدیک به دوماه است که برق مجتمع فرهنگی هنری شهر آبپخش قطع است وهنرمندان مجبور هستند با چراغ موبایل تمرین می کنند، مگرصندلی ها وضعیت سن و نور این مرکز فرهنگی در وضعیت اسفناکی قرار نگرفته، چرا بعد ازحدود چندروز بعد از کسب مقام اولی گروه هنری بهار هنوز حتی بک بنر در سطح شهر نصب نشده، ولی برای این مراسم نزدیک 8 بنر در سطح شهر برپاشده، آیا هدف از برگزای همچین مراسماتی خوشحالی مردم همین شهرو دیارنیست، طبق نظرسنجی صورت گرفته دریکی ازسایتهای محلی آبپخش (نزدیک به 85درصد مردم ،خوشحالتر وخشنود خواهند شد که فرزندان خود این مراسم رابه مرحله اجرا دربیاورند.
 
بار دیگر تاکید می کنم که این یادداشت به معنای مخالفت با برگزاری مراسمات نوروزی وفرهنگی درسطح شهر و بخش آبپخش نیست اما براستی مسئولان  اجرایی شهرآبپخش وشهرستان دشتستان واستان نمی توانستند این مراسم را به شکلی اقتصادی تر برگزار کنند و از سرریز مبلغ باقی مانده قسمتی را به رفع مجتمع فرهنگی نیمه کاره ایی که نزدیک به سالیان سال است نیمه کاره رها شده اختصاص دهند؟
 
امید است همه ما در روز قیامت برای پاسخ به درگاه خداوند متعال آمده باشیم. هم نگارنده منتقد و هم مسئولین اجرایی که برای برگزاری یک مراسم فرهنگی، هنرمندان بومی چشم هایشان را به دست ها وکمک های مسولین دوخته اند؟ /ح

علی رضایی منفرد