آشنایی با من دوست بسیار عزیزم آقای دکتر سید محمد مهدی جعفری برمی گردد به پنجاه و چند سال قبل در سال های 1339، 1340 که در مسجد هدایت هنگام تفسیر قرآن مرحوم آیت الله طالقانی که با حضور جمعی از دانشجویان و علاقمندان  و با حضور شخصیت هایی مانند مهندس بازرگان و دکتر سحابی، سید غلامرضا سعیدی و... برقرار می شد.
این آشنایی به دوستی پایداری تبدیل شد که بعدها در انجمن اسلامی دانشجویان و پس از تأسیس نهضت آزادی ایران با هم و سایر دوستان مانند شهید حنیف نژاد توانستیم یک سلسله فعالیت های مشترکی را با یکدیگر انجام بدهیم.
آقای جعفری در اول خرداد 1342 هنگامی که با بعضی از دوستان در منزل  شادروان حاج سید جوادی بودند بازداشت و بعد از چند ماه همراه سران و فعالان نهضت آزادی ایران محاکمه و محکوم به چهار سال زندان گردیدند.
اینجانب که   از 15 خرداد 1342 به جرم عضویت در نهضت و فعالیت در انجمن اسلامی دانشجویان و شرکت و فعالیت در ایام عاشورای آن سال بازداشت و به زندان شهربانی (کمیته مشترک بعدی) منتقل شده، پس از هفت ماه به قید وثیقه آزاد و پس از چند ماه بار دیگر در خرداد 1342 مجدداً بازداشت و به زندان قزل قلعه منتقل شدم. پس از حدود چند ماه که در زندان قزل قلعه بودم باتفاق سایر دوستان از جمله مرحوم عباس رادنیا دکتر مصطفی مفیدی به زندان شماره 4 قصر که در محل اسکان زندانیان نهضتی از جمله آقای جعفری بودند منتقل گردیدم و این بار از نزدیک با خصلت و روحیه ی ایشان آشنایی بیشتری پیدا کردیم که به دوستی پایدار ما همچنان افزوده گشت خاطراتی که در این دوران از ایشان به یاد دارم زیاد است که در ذیل به برخی از آن ها اشاره می کنم.
1ـ هنگامی که مرحوم آیت اله طالقانی تفسیر می گفتند آقای جعفری با تندنویسی آن ها یادداشت و سپس این یادداشت ها را به مرحوم طالقانی داده و آن مرحوم بر اساس یادداشت ها و نوشته های ارائه شده تفسیر خود را تدوین می کردند و بدین ترتیب به خلق تفسیر پرتوی از قرآن که از شاهکارهای تفسیر فارسی است می پردازند و آن هم نه یک تفسیر صرف عالمانه یا روایی و یا فلسفی بلکه یک تفسیر بینشی که از درون طالقانی می جوشید که گویا هم اکنون این آیات وحی می شود و به جرأت می توان گفت چند جلد این تفسیر مرهون زحمات آقای جعفری است و اگر نبود یادداشت های ایشان سخنرانی های مرحوم طالقانی می ماند تفاسیری که سالیان دراز در مسجد هدایت و سایر جاها بیان نموده بودند وچون در آن دوران ضبط صوتی وجود نداشت و یادداشتی هم برداشت نمی شد، نتیجه زحماتی که ایشان می کشیدند به هدر می رفت؛ اما یادداشت های جعفری باعث شد که چنین تفسیری برای ما به یادگار بماند.
2ـ مرحوم طالقانی علاوه بر تفسیرهای قرآنی در برخی از شب ها مثل شب های جمعه و یا مناسبات و اعیاد و دیگر مراسم، سخنرانی های عمومی دیگری داشت که این سخنرانی ها در ذیل تفسیری از آیات بود که باز به  همت جعفری عزیز از این سخنرانی ها یادداشت برداشته شده و در سال های اخیر اینها را به اضافه تفسیر در خانواده و قرآن در صحنه تحت عنوان درس های قرآنی توسط مجتمع فرهنگی آیت اله طالقانی به چاپ رسیده است.
3ـ اینجانب علاوه بر استفاده تفسیری و همچنین بهره مندی از سخنان بزرگان دیگری نظیر مهندس بازرگان، دکتر سحابی و... به اتفاق آقای جعفری مدت ها به تلمّذ فقه و اصول نزد مرحوم آیت اله طالقانی می پرداختیم.
4ـ پس از این که در آبان سال 1344 از زندان قصر به زندان برازجان به اتفاق 17 نفر دیگر تبعید شدیم خوشبختانه چون مادر گرامی و خانواده های جعفری در برازجان زندگی می کردند در اثر اقدامات مادر و خانواده شان توانستیم به بسیاری از مشکلات که در اثر این تبعید بوجود آمده بود غلبه پیدا کنیم از جمله چون در آنجا مهمانخانه و مسافرخانه مناسبی در شهر نبود، با همت آنان توانسیتیم خانه مناسبی اجاره نموده تا خانواده هایی که به ملاقات ما زندانیان می آیند جای مناسبی برای سکونت و خوابیدن در شب را داشته باشند.
اما مقامات تبعید کننده وقتی متوجه این ماجرا شدند برای این که ارتباط بین داخل و خارج زندان قطع شود او را تبعید به زندان یزد می کنند ولی خوشبختانه ارتباط خانواده های جعفری با ما قطع نمی گردد و ما می توانستیم از کمک های مادی و معنوی آن ها بهره مند شده و آنان پل ارتباطی بین داخل و خارج زندان باشند.
پس از این که بعد از ماهها بار دیگر در اثر اقدامات و اعتراضات دوستان در داخل و خارج ایران و اعتصابات و شخصیت های مختلف، مقامات حکومتی ناچار می شوند ما را به منطقه خوش آب و هوا از جمله تهران منتقل کنند آقای جعفری نیز از تبعید زندان یزد به زندان قصر تهران منتقل می شود که ما بعد از ماه ها روزی ایشان را در کنار هم می دیدیم که تا هنگام آزادی ادامه داشت.
5ـ بعد از رهایی از زندان تاکنون در فعالیت های اجتماعی سیاسی همچنان در کنار یکدیگر بوده و تا امروز این رابطه و صمیمت ادامه دارد.
اکنون آقای جعفری با تألیف و ترجمه کتاب هایی مانند دوره هشت جلدی امام علی (ع) نوشته عبدالفتاح عبدالمقصود همچنین تفسر بسیار جامع نهج البلاغه که برای اولین بار شأن نزول سخنان امام علی (ع) و همچنین آوردن قسمت های حذف شده خطبه ها و سخنان آن حضرت که سید رضی به دلایلی آن ها را از قلم انداخته بود و به انضمام منابع مستندات نهج البلاغه یک متن کاملی از نهج البلاغه به دست ما داده است که در نوع خود اگر نگوییم بی نظیر بلکه کم نظیر است و شاید بتوان تا حدودی در بیان شرح هایی که به نهج البلاغه نوشته شده است با شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید مقایسه کرد همچنین دیگر تألیفات و ترجمه های ایشان. اکنون او یکی از شخصیت های علمی، سیاسی، دینی این کشور به شمار می روند و همواره آرزوی عمر طولانی همراه با سلامتی از خداوند منان دارم که بتواند در ادامه تحقیقات و  تتبعات پرثمر خود در اشاعه مکتب نواندیشی دینی همچنان موفق وتوانمند باشد. /ح

* این یادداشت به همراه مطالب ارزنده دیگری در ویژه نامه نوروز اتحاد جنوب پرونده ویژه دکتر سید محمد مهدی جعفری به چاپ رسیده است.