حبیب اله نعمتی

به بهانه 18اسفند دومین سالروز مرگ دکتر سیمین دانشور:
سیمین دانشور فرزند دکترمحمدعلی دانشور(پزشک) و قمرالسلطنه حکمت(معلم) در 8 اردیبهشت 1300ه.ش در شهر حافظ و سعدی شیراز متولد شد،در دوران تحصیل سرآمد بود بطوری که در امتحان نهایی دیپلم در کشور شاگرد اول شد و بخت و اقبال با او یار شد که در یکی از طلایی ترین دورانهای دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به آنجا راه یافت و از محضر اساتید برجسته و فرهیخته ای همچون فروزانفر،بهار،خانلری،سیاح و...بهره ها گرفت که در همین زمان با نام مستعار شیرازی بی نام به مقاله نویسی روی آورد سپس در سال 1327 داستان آتش خاموش را منتشر کرد تا نخستین مجموعه داستانی به قلم زن ایرانی به نام سیمین رقم بخورد.
در سال 1328 از رساله دکترایش به نام "علم الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم" دفاع کرد و در سال 1329 با جلال آل احمد نویسنده و روشنفکر ایرانی ازدواج نمود هرچند هیچگاه دوست نداشت به این نام شناخته شودکه خود سیمین دانشور بود.
در سال1331 برای تحصیل در رشته ی زیبایی شناسی به امریکا رفت و در برگشت در سال 1338 استاد ادبیات دانشکده ادبیات در رشته ی باستان شناسی و تاریخ هنر شد.
وی نخستین زن ایرانی است که بطور حرفه ای به داستان نویسی و رمان پرداخته است و مهمترین اثرش بنام "سووشون " را در سال 1347 منتشر کرد که تا کنون به 17 زبان ترجمه گردیده است.
در سال 1348جلال از دنیا رفت و دوران تنهایی سیمین تا 18 اردیبهشت 1390 یعنی زمان مرگش آغاز گردید.سیمن خود در کتاب "ساربان سرگردان" زندگی و مرگ را به زیبایی به تصویر کشیده است: زندگی سرودی است با محبت بخوانش،زندگی یک بازی است با سرور بازیش کن اما آگاه باش که اصل زندگی سفر در گردونه ای است میان زایش و مرگ........
برخی از آثار داستان، رمان و ترجمه دکتر دانشور به این قرار است:پرنده های مهاجر،به کی سلام کنم، شهری چون بهشت ،غروب جلال،شاهکارهای فرش ایران، راهنمای صنایع ایران، جزیره سرگردانی، ساربان سرگردانی ،کوه سرگردان ، سرباز شکلاتی (برنارد شاو)،دشمنان (چخوف)، بنال وطن (آلن پیتون) ، باغ آلبالو(چخوف) و.....
اینهمه را ازآن باب یادآوری کردیم تا ادای دینی به بانوی ادبیات و داستان نویسی دکتر سیمین دانشور کرده باشیم و نمونه آن مثل که هر که از دیده برفت از دل برفت نباشیم و یادی از این افتخار ادبی کرده باشیم. یاد و نامش گرامی باد.