سید حسن محمدی*

یک سال از درگذشت آهنگساز، نوازنده بی بدیل ویولن ، یکی از افتخارات استان بوشهر ، آخرین باز مانده نسل طلایی آهنگسازان ایران و آخرین شاگرد صبا، استاد همایون خرم سپری شد. آری یک سال پیش یعنی شامگاه جمعه 1391/10/28 خبر درگذشتش در بیمارستان دی تهران غبار غم و اندوه بر دل های عاشقانش نشاند. نامش همایون و عاشق دستگاه همایون. او با آفرینش آهنگ های خاطره انگیزی چون تو ای پری کجایی،امشب در سر شوری دارم،طاقتم ده،اشک من هویدا شد، پیک سحری،رسوای زمانه،شهزاده ی رویا و... خود را جاودانه کرد . آفرینش هنر خاصیتش جاودانگیست و حسین منزوی چه زیبا سروده است: غیر از هنر که تاج سر آفرینش است / دوران هیچ سلطنتی پایدار نیست. بزرگداشتش یک بار در سرزمین مادری و خانه ی پدریش بوشهر با حضور خودش در روز بوشهر یعنی 18 اسفند ماه 1390 برگزار گردید. خیل عظیم جمعیت زن و مرد پیر و جوان و کسانی که در گذشته با تلخ وشیرین روزگار با آهنگهایش خاطره داشتند به دیدارش آمده بودند. در آغوشش می گرفتند و با او عکس می انداختند. او در بوشهر با شنیدن موسیقی بوشهری به این نکته اشاره کرد که در جهت جهانی شدن موسیقی بوشهر تلاش خواهد کرد. غافل از اینکه متاسفانه کمتر از یک سال بعد در آسمان عشرت استاد پنجه طلایی، ستارگان غم می دمد و غروب عشق و زندگی به کوی بیدلانش می رسد. آری زندگی صحنه یکتای هنرمندی چنین انسان های ارزشمندیست و خرم همان نغمه ای است که مردم به یادها می سپارند. روحش شاد و یادش جاودان باد.

نه هرکه در غم خویش است محرم هنر است
که شور وشوقی اگر هست در غم هنر است

مباش شاد به این زندگی زود گذر
چرا که عالم جاوید عالم هنر است

به غیر عشق در این راه رهنمایی نیست
که هرکه همره عشق است همدم هنر است

به شهسوار سپاه طلیعه داربگو
به دوش مرد هنرمند پرچم هنراست

هنروری نگین نیاز خود نفروخت
به دست حاتم گنجور خاتم هنر است

شنو ز نغمه الهام بخش موسیقی
که این ترانه عشق است وملهم هنر است

زبان شکوه فروبسته ام زسوز درون
چراکه زخمه ساز تو مرهم هنر است

مگر زساز همایون دلم شود خرم
که خود نشانه ای از روی خرم هنر است
 

* شعر از بیژن ترقی

سید حسن محمدی کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی و مدرس دانشگاه