فریده فهیمی:

حکایت چنین کنند که در عهد کهن، گروهی  عالم و متخصص به حرفه ای اشتغال و اشتهار داشتند به نام کیمیاگری که حرفه شان تبدیل فلز مس به طلا بود. آری؛ آنان به ارزش طلا پی برده بودند که خود را به آب وآتش می زدند وتقلا می کردند که به هر طریقی که شده به کیمیای ذیقیمت خود دست یابند و در صورت کامیابی قدر ماحصل تلاش خود را می دانستند تا آنجا که در اثبات عریضه ی  شاعر، « قدر زر، زرگر بداند قدر گوهر گوهری» نیز همه ی تلاش خود را بکار می بستند. امروزه با ظهور و پیدایش تکنولوژی و فناوری، علوم و فنون کهن منسوخ گردیده؛ اما نفس فلسفه  ی عمل و اندیشه ی سترگ پیشینیان همواره شایان توجه و تقدیرست.

برخی از اعضای شورای شهر فعلی برازجان، شوربختانه یا علم به حوزه و حیطه ی اختیارات و عملکرد خود ندارند که اینگونه در شعله های ندانم کاری های خود، فرصت ها و بارقه های امید به تعالی حال و آینده ی شهر برازجان را می سوزانند و یا برعکس، کاملا به اختیارات و وظایف خود واقفند که اینگونه تلافی جویانه وکینه توزانه، تیشه به ریشه ی نهال پرشکوفه ی برازجان عزیز می زنند. ضمن تشکر و تقدیر از همه ی شهرداران  قبلی شهر برازجان، اگر هدف شورای شهر، خدمت به برازجان و برازجانی است که تاریخ برازجان به یاد ندارد شهرداری به همت وحکمت شهرداری که با اخلاص و بدور از هرگونه ریاکاری، در عمران و ساماندهی وآبادی اش، به اندازه ی شهرداری که این شورا خلع یدش نمود و بعد تعویض اتوبوسی معاونین وکارشناسان شهرداری که معلوم الحالست و نیازی به قلم فرسایی بنده نیست. برخی از اعضای شورای شهر فعلی برازجان، با این عزل ونصب ها که همانا غرض ورزی وسوء استفاده از قدرت خود می باشد در کمیاگری ای واروونه، نقش خود را به خوبی ایفا نمودند و طلا را به مس تبدیل نمودند و بی تردید، بار کج به منزل نخواهد رفت. به عنوان مثال در تصدی شهردار قبلی  برای نخستین بار در شهرداری برازجان، معاونت فرهنگی ایجاد شد و خدمات شایان توجهی  در جهت ارتقا سطح فرهنگی شهر صورت گرفت، حال و روز این معاونت فعلن چگونه است؟

 در زلزله ی اخیر برازجان، از اعضای شورای شهر، فقط آقای سعید اسماعیلی را دیدیم که در بین مصدومین و زلزله زدگان بیمارستان گنجی در اسرع وقت حضور به هم رسانید و از هیچ تلاشی دریغ ننمود. بعد از ایشان کم کم حضور دیگران، با تشریفات و بوق وکرنا پیدا شد ضمن اینکه مقارن با همین روز ها در شورای شهر تهران، آقای طلایی نایب رییس شورا ی شهر تهران، جهت کاهش آسیب های اجتماعی به ویژه در مورد معتادان از همه ی دستگاه ها کمک می گیرد و در اجرای مصوبه فی مابین شهرداری وشورا در خصوص احداث کمپ و مراکز نگهداری معتادان  تلاش می کند و فعالیت های دیگر شورای شهرها.
  بغض گیر کرده ی در گلوی شهروندان  نجیب و بی ادعا ی برازجانی، با مشاهده ی اعمال و رفتار ماهیگیران موفقی  که از آب گل آلود، ماهی می گیرند و در ابطال و امحاء تخصص ها و فرصت ها دستی دارند به دُملی چرکین مبدل گشته و منتظر تلنگری ست که ...

«دور گردون، گر دو روزی بر مراد ما نرفت / دایمن یکسان نباشد حال دوران  غم مخور »